Hoeckse woensdag
Doe het Hoeckse weer opbloeien met een stijgende temperatuur en zon tijdens alle uren van de dag. En alsof er een deken van de inwoners afgevallen is zijn er plots weer blote armen en benen te zien in het straatbeeld. Wat tegelijkertijd ook zorgt voor een drukke winkelstraat waar ook de praat bankje weer op meer belangstelling kan rekenen. Het is namelijk veel leuker tegen een paar mooie benen aan te kijken inplaats van de gebruikelijke geraniums. Hierdoor is de extra drukte op het dorp in een keer te verklaren. En wie zal ze ongelijk geven na jaren noeste arbeid in het Hoeckse uit vervlogen tijden. Het idee dat er ook ooit voor mij een plekje zal zijn op een bankje doet me goed alleen zal dat pas op hoge leeftijd zijn. Want volgens de geldende regels zal ik nooit voor mijn 65ste levens jaar met pensioen gaat. Dit omdat de maatschappij nu eenmaal verandert en nu een participatie maatschappij is geworden. Wat beteken dat met vervroegt pensioen gaan iets uit vervlogen tijden is en nooit meer terug zal komen in het Hoeckse. Nu ik zelf al wat ouder ben begrijp ik een beetje dat vooruitgang niet altijd een goed ding is. Want in tegenstelling tot de verwachtingen lever je voor vooruitgang ook meestal wat in. En omdat je in het weidse Hoeckse niet gewent bent om afscheid te nemen van iets wat nog goed is. Doet het inleveren van opgebouwde rechten het hart bloeden en het hoofd bonken. Toch weet je het los te laten maar op zwakke momenten wil je nog wel eens terug kijken op oude rechten. Maar meestal zorgen de geneugten die blijven bestaan in combinatie met nieuwe hebbedingen voor een evenwicht. Waardoor het leven in het Hoeckse niet verstoft en we met volle teugen genieten van het weidse. Iets waar het Hoeckse genoeg van heeft om opnieuw te ontdekken voor een ieder die de tijd neemt.