Hoeckse woensdag
En vandaag moeten we het dan toch echt van de warmte in onze huid hebben die er zit van het verbranden afgelopen zondag in het Hoeckse. Toen de zon en de warmte de boven toon voerde terwijl we vandaag werden getrakteerd op een verkoelende dag. Een dag waarop we eens te meer probeerde om het werk van vijf dagen in de resterende twee dagen te stoppen. Gelukkig hebben we al wat werk kunnen verzetten in de afgelopen twee dagen. Maar of we het in de resterende gaan redden hangt samen met het weer en het verkeer in het Hoeckse. Waar we vanochtend wel wat oponthoud hadden maar niet noemenswaardig. Waardoor we al vroeg aan de slag konden en daardoor een kleine voorsprong konden opbouwen. Zodat we morgen een beter uitgangspunt hebben om de week af te sluiten. Want soms heb je nu eenmaal minder dagen in de week en deze en de volgende twee hebben er maar vier. Iets wat meestal niet wordt gewaardeerd bij de bazen van het Hoeckse maar nu eenmaal een bedongen voorrecht is. Alleen jammer dat er niet zoveel warmte lijkt te zijn als het afgelopen weekeinde. Maar dit eerste weekeinde is pas een kleine oefening voor de komende twee dus het kan nog bijtrekken. Waardoor we toch met enige weemoed zullen terug kijken als we er eenmaal doorheen zijn. Eigenlijk net zo als de rij waarin we vanavond zijn beland op weg naar huis die geen einde lijkt te kennen. En dat op weg naar het avondeten wat met enige geluk niet in de ovenstaat als we thuis aankomen. Zou er dan iemand zijn vanavond die zijn eten warm op het bord krijgt opgediend in het Hoeckse. Iets wat op de plek die ik in de rij niet echt kan voorzien en dus gelaten op me af moet laten komen op weg naar het weidse van het Hoeckse.