Hoeckse zaterdag
Stelt weer een aantal mensen op de proef zij moeten kiezen tussen de plicht of het leven in het weidse van het Hoeckse. Waar het leven soms bestaat uit plichten die ervoor zorgen dat je niet kan kiezen voor een eigen leven. Maar je stapt in de schoenen die voor je klaar staat in het Hoeckse en die je hoort te vullen. Immers al generaties lang is het zo voor de zonen van de familie een traditie om het familie beroep op te pakken. Ook al heb jezelf hele andere ideeën over wat je wil gaan doen de druk kan groot zijn. En zorgen voor een stap opzij en van het pad af wat je eigenlij wilde volgen in het weidse van het Hoeckse. Zo ben jij onder de pannen maar niet noodzakelijk werkzaam in een door jou gekozen bedrijfstak. Soms is er een lichtpuntje en mag je zelf kiezen voor een beroep zonder druk vanuit de familie. Maar meestal kom je toch te recht in het bedrijf waar ook je vader en zijn vader werkte. Was het alleen al voor het feit dat familie nu eenmaal verplicht en de keuzes al lang geleden zijn gemaakt. Ook is er soms niemand die kan volgen in de stappen van de familie en dan wordt de traditie opzij geschoven. Iets wat in het vruchtbare weidse van het Hoeckse niet veel voorkomt. Echter de laatste jaren zijn er toch wat beroepen gesneuveld wat voor een kink in de generatie lange kabel zorgde. Gelukkig bied dit ook kansen voor het herontdekken van eigen ideeën die soms in een heel andere richting liggen. Aar de meeste kans is er toch voor de jarenlange kennis die opnieuw of anders kan worden benut. Zo hebben oude beroepen gezorgt voor het ontstaan van nieuwe door hergebruik van opgedane kennis. En zo lijkt de cirkel die het leven in het Hoeckse vormt nooit onderbroken.