Hoeckse zondag
Begon mistig waardoor alles buiten verborgen was door een sluier van kleine druppel water. Hierdoor duurde het iets langer voordat je enig idee had van waar je was of naartoe ging. Maar ondanks dit kleine ongemak heeft mist ook wel iets mystiek waardoor je beter gewaar wordt. Van waar je bent en waar je naar toe zou willen omdat het leven zich eigenlijk afspeelt op een vierkante meter. In het weidse van het Hoeckse is dat iets wat je pas eigenlijk realiseert als wordt geconfronteerd met die ene vierkante meter. Maar dat betekend niet dat je het wil ervaren want het voelt ook wel een beetje claustrofobisch. En je krijgt de neiging om je wereld groter te maken dan dat die tot op dat moment was. Al is dat simpeler gedacht dan gedaan want hoe maak je, je wereld groter dan die tot nu toe was. Zelfs beroemde kunstenaars moesten zelf verstek laten gaan op het moment dat hun wereld eindelijk groter werd. Dus het honger lijden en goed ruimtelijk inzicht kan er tijdens je leven nog niet zorgen dat je wereld groter wordt. Dus moet er een andere manier zijn om je wereld te vergroten die tijdens het leven resultaat brengt. En ook voor sterrendom is in het Hoeckse geen plaats want alles wat zich boven het maaiveld uitsteekt wordt immer weggemaaid. Wat zou er dan kunnen zijn waardoor je wereld binnen het Hoeckse kan vergroten. Het is al geprobeerd met de Hoeckse chips en wodka en langer geleden met bier, postkoets naar Parijs en een tram naar Rotterdam. Maar van al deze initiatieven is mijn wereld in het Hoeckse niet echt groter geworden. Ik moet het dus niet zoeken in een product of dienst nee eerder zou het vergroten van mijn wereld zitten in verdieping. En als dat dan zo is wat houdt die verdieping dan eigenlijk in.