Hoeckse zondag
Maakt al vroeg indruk door dat het zonnetje me het bed uit lijkt te branden in het Hoeckse waardoor er van uitslapen geen sprake meer was. En daarom al ruim voor negen uit de veren en buiten klaar om de dag te beginnen. Natuurlijk ben je daar dan niet de enige die al zo vroeg uit zijn bed is gekomen en na even acclimatiseren. Dan toch maar de stoute schoenen aan gedaan voor een tocht op de fiets door het weidse landschap. En wat ik zelf als een lange oneindige tocht door het Hoeckse had geschat blijk in werkelijkheid anders. Na de eerste meters op de polderweg merk ik dan toch dat je heel andere spieren gebruikt voor het fietsen. Want een wandeling van een uur of meer daar draai ik mijn hand niet voor om. Maar na tien minuten fietsen blijken er meer pijntjes op te spelen dan van te voren voorzien. Niet dat ik de fietstocht door het Hoeckse gelijk afgebroken heb maar ik weet nu wel dat ik wat vaker op de fiets moet gaan stappen. Was het alleen maar om de conditie weer een beetje op peil te krijgen. Zodat een fietstochtje door het Hoeckse landschap niet al na tien minuten leidt tot de gedachte hier moet ik niet te lang mee doorgaan. Uiteindelijk viel het allemaal best wel mee en heb ik tocht een aardige toch gemaakt. Maar het wees me wel op het feit dat na een werkweek achter je bureau werken een aanslag op de conditie. Gelukkig biedt het Hoeckse genoeg mogelijk heden om deze teruggang te doen omkeren. En te zorgen dat het niet achter de geranium zitten na de gepensioneerde leeftijd in het Hoeckse. Nee zolang het kan is een actieve en gebalanceerde indeling van de dag de bij voorkeur gewenste indeling. Zodoende kunnen de inwoners langer een deel zijn van het Hoeckse en zijn geneugten.