Hoeckse zondag
Op deze zondag is het uitblijven van de echte warmte van de zon in het Hoeckse geen reden om de hele dag binnen te blijven. En dus gaan we er opuit in grote getallen het weidse landschap van het Hoecke. Waar je kilometers onderweg kan zijn zonder verder nog iemand tegen te komen of je kan aansluiten bij de verschillende andere groepjes. Want als er iets is waar het in het Hoeckse niet aan lijkt te ontbreken dan is het groepjes. Een geluk dat er zoveel groepjes zijn zodat de keuze voor een groep er eentje is die een ieder op zijn tijd kan nemen. Zonder druk van buitenaf en met het weidse van het Hoeckse in het achterhoofd mocht er uiteindelijk niets tussen zitten. Dan creëren we een mogelijkheid zodat dat er iets nieuws kan worden geprobeerd. Want wie dacht dat we nog in hokjes dachten in het weidse van het Hoeckse. Echter diezelfde weidsheid is niet in een hokje te vatten was het alleen al door de grote. Hierdoor trekken sommige mensen zich terug in hun eigen groepje en zo het weidse proberen te tarten. Gelukkig zijn er daar tegen ook groepjes mensen die het weidse omarmen en het Hoeckse ten volle tot bloei laten komen. En ook al is het weidse van het Hoeckse overweldigend het blijft zelfs tot in detail mooi. Waardoor het kijken en ontdekken nooit lijkt te stoppen en het leven een feest der herkenning is. Zeker nu er op verschillende plekken de vruchten van het voorjaar te plukken om te oogsten zijn. En dat kunnen de brammen langs de weg zijn of de aardbeien en de kersen in de verkoopstands. Al zijn deze laatste op de zondag gesloten door de week kunnen we genoeg in huis halen om ook de zondag door te komen. Voor diegene met een eigenlandje kan er ook op zondag worden geplukt. Zodat er alle dagen wel iets van het Hoeckse op je eettafel kan staan.