Hoeckse zondag
Laat eens te meer blijken dat niets is wat het is in het Hoeckse waar we toch misschien verkeerd naar de gang der dingen kijken. Want wie zegt ons dat een abnormaliteit niet de reden is van een goede serie. Kijk naar een appel of perenboom en ergens in de kruin zie je een appel of peer die niet voldoet aan het beeld van een appel of een peer. En aangezien in ons wetenschappelijk model de rest wordt gezien als de norm zullen de appels en peren die niet gelijk zijn uit de kist worden geweerd. Iets wat dan ook haaks staat op de evolutie waar een abnormaliteit werd gezien als vooruitgang en versterking van de soort. In het Hoeckse hebben we meer en meer de wetenschappelijke norm inplaats van evolueren van dingen. Dit alles omdat we dingen graag uniform en gelijk zien daarom sorteren we op grote en grotere dingen meer geld. Het Hoeckse zou kunnen worden omschreven als een gesorteerd geheel waar alles binnen het kader past. Maar tegelijker tijd zouden we willen dat alles voldoet aan ons beeld van dingen. Maar om dingen te laten voldoen aan ons beeld van dingen zouden we moeten evolueren. Iets wat alleen gaat door abnormaliteiten te stimuleren wat haakt staat op onze hokjes structuur. Maar het is nu eenmaal zo dat de appel niet ver van de boom valt echter er is niets wat ons zegt hoe deze appel eruit komt te zien. Moeten we nu ons denken in het Hoeckse omgooien en de Chinese leer aan gaan hangen. I Tjing is de Chinese variant van onze wetenschap en gebaseerd op een abnormaliteit. Echter op een of andere manier werd deze zienswijze door de Chinese overheid ingeruild voor wetenschap. Eigenlijk niet veel anders dan wat wij de laatste jaren lijken te doen in het Hoeckse. Het kruisen van rassen is op de helling gegaan en nu staan de gemanipuleerde klonen te wachten.