Hoeckse zondag
Bewijst eens te meer dat niet alle oude Hoeckse spreuken een kern van waarheid bevatten neem nou smelt weg als sneeuw voor de zon. Want was het vanmorgen nog in en in wit in het Hoeckse aan het einde van de middag was daar niets van over. En dat ook nog een zonder dat de zon dat onafgebroken had geschenen in het weidse van het Hoeckse. Daarom leek het wel even of de sneeuw er helemaal niet had gelegen en we alles hadden gedroomd. Ook al was het dan wel een collectieve droom iets wat toch wel onwaarschijnlijk lijkt in het Hoeckse. Waar we het over veel dingen het eens lijken maar om collectief iets samen te doen lijkt meestal onmogelijk. Anders hadden we a lang meer kunnen doen op de winkel loze zondag in het weidse Hoeckse. Want alleen het beperkt openstellen van een supermarkt zorgt al gauw voor commotie. Laat staan dat er ook meerdere evenementen in verschillende kernen van het Hoeckse. Gelukkig bied het Hoeckse buiten nog veel mogelijkheden die niet onder de zondagsrust vallen en die kunnen beoefenen. Zonder dat we hierdoor andere hoeven te kwetsen of lastig te vallen. Zodat een ieder zijn zondag naar beleven kan vieren of beleven en dat met of zonder sneeuw in het Hoeckse. Maar goed dat we vandaag allemaal aan ons trekken kwamen ook al het de zondagsrust er een beetje onder geleden. Ook dat is het Hoeckse te voeten uit als we de spreuk kunnen geloven ‘leven en laten leven’. Niet dat er soms geen sprake is van een beetje gezonde spanning in het Hoeckse. Met vragen als of dit wel eigenlijk kan op een rustdag in het weidse Hoeckse. Waar de ochtend pret in de sneeuw was en de middag ruimte bood tot het heroverwegen van de afgelopen week. Met een boodschap voor de komende week in het Hoeckse.