Hoeckse zondag
En wat voor zondag in het Hoeckse vanochtend was ik er al voor zevenen uit, zo wie zo maar weinig geslapen en ik mocht naar het recreatie oord voor de Kofferbakverkoop. En daar stond ik dan voor zeven uur in de file voor het stoplicht ja u leest het goed voor zevenen in de file en dat was niet voor het zwembad maar voor de kofferbak verkoop. Maar na al met al 30 min had ik mijn plek in de zon gevonden want daar moet ik nog de hele dag mee doen. Voor ik goed en wel stond, stonden de eerste al om de auto klaar om te helpen met uitpakken natuurlijk want zelf uitpakken was er vanmorgen niet bij. En dat ondanks dat het toch echt de spullen waren die ik gisteren nog zo zorgvuldig had ingepakt. En alsof ze de blog hadden gelezen ook deze keer binnen 5 minuten na aankomst de geijkte vraag heeft u nog mobiele telefoons. Mijn antwoord was even duidelijk als uitwijken natuur heb ik een mobiele telefoon maar die zou ik graag willen gebruiken om te kunnen communiceren met de buiten wereld over mijn belevenissen alhier. Teleurgesteld ging de eerste het dan maar bij de buren proberen twee vrouwen die er ook nog een bij zich hadden voor de verkoop. Het onnavolgende speelde zich hierna af bij mijn nieuwe buurvrouwen Els en Naomi. Nadat Els de telefoon had aangereikt ging de potentiële koper hem aan een uitgebreid onderzoek onderwerpen voordat de prijs werd gevraagd. Els een leuke dertiger die door het dolle heen was met haar eerste verkoop dacht dat 25 euro wel een goede prijs was. De potentiële koper dacht daar heel anders over want de slider telefoon had volgens hem slijtage aan de achterkant van het omhoog komende gedeelte je zag het aluminium al inplaats van de coating die aan de voorzijde zat. Nu is het zo dat de achterzijde van de slider helemaal in orde was en dat vertelde Els dan ook kordaat. Waarop de potentiële koper haar zijn telefoon liet zien waar de coating doorliep maar dit was een openklap model. Els toch wat onzeker probeerde zich te verzekeren bij Naomi dat deze toch echt geen coating had. Echter Naomi had alleen oog voor haar eigen handel en verkoop daar van. Schoorvoeten zakte Els dan toch maar naar 20 euro waarop de potentiële koper zijn kans schoon zag en Els slecht 5 euro bood omdat ze nu zelf ook al had ingezien dat de mobiele telefoon niet helemaal goed was. Els was zo overdonderd bij deze opmerking dat ze uiteindelijk de mobiele telefoon dan maar mee gaf voor 5 euro. Niet wetende dat ze gelijk had want er mankeerde niets aan het uiterlijk van de telefoon maar over de technische staat kan ik niets zeggen. Toch heb ik het hart niet om wat ik hier nu beschrijf ook Els te vertellen en zodoende haar dag op het recreatie oord te bederven.