Hoeckse

Hoeckse woensdag

Voelt bijna tropisch aan in het weidse van het Hoeckse deze winter die om de paar weken haar gezicht laat zien. En aangezien er minder gas mag worden gepompt uit de gasvelden in Groningen is dat maar goed ook. Maar welke alternatieven zijn er in het Hoeckse als er straks geen gas meer uit Groningen naar het eiland stroomt. We hebben natuurlijk wel onze eigen velden achter de hand maar belangrijker lijkt het opgeslagen gas. Dit staat in grote ronde tanks op de maasvlakte en wordt via het aardagas net verspreid over het land. Waardoor het nog wel even zal duren voor het Hoeckse zonder gas komt te zitten. Maar toch zou het goed zijn naar andere bronnen te kijken voor de verwarming van onze huizen. Zoals de zon de wind en de aardwarmte die in het Hoeckse soms dichter bij het oppervlakte zit dan we gedacht hadden. Er zijn dus wel alternatieven maar alles bij het oude houden is minder inspannend. En er zijn vast mensen die de fakkel willen dragen voor het Hoeckse de vroege aanpassers zoals we ze noemen. Zij hebben meestal hun huizen in kleuren geschildert en allerlei zonnepanelen en andere natuurlijke energie op wekkers. Meestal ook nog in het bezit van een compost toilet vroeger stonden deze buiten op het erf. Maar tegenwoordig staan ze zelfs gewoon binnen in huis voor gebruik. Al lijkt het mij nog steeds niets op de billen te reinigen met stro waarna het deksel op de pot gaat. De beschaving van de laatste tientallen jaren lijken even ver weg in het Hoeckse maar dat is slechts een gevoel. Wat zich in mijn hoofd vormt als ik denk aan een compost toilet in huis. Niet dat het Hoeckse niet al jaren geleden is voorzien van een riool voor de afvoer van niet gewenste vloeistoffen.

Hoeckse dinsdag

Op deze warme dag die ons meer en meer doet denken aan het voorjaar in het weidse van het Hoeckse. Waar in het voorjaar alles lijkt samen te komen wat de zomer kan maken of breken maar we zitten nog midden in de winter. En denken aan het voorjaar maar we moeten ons bereid houden voor wat nog gaat komen deze nog korte winter. Maar het ziet erna uit dat de bloesem weer gaat uitlopen nog voor het voorjaar uitbreekt. Iets waar de meeste in het Hoeckse op dit moment geen heil inzien en eigenlijk liever niet zien gebeuren. En waarom ook er is nog tijd genoeg om later tot bloei te komen en dan te zorgen voor een kleurig geheel in het weidse van het Hoeckse. Waar we gewoon nog even door de zure appel heen moeten bijten voor zolang het nog duurt. En zoals we eigenlijk al weten in het Hoeckse wordt geduld altijd beloont voor hen die het wisten te bewaren. Iets waar we meestal al genoeg moeite mee hebben en in de winter lijkt dat zelfs nog meer het geval. Maar met veel gedult en weinig verleiding iets wat ons niet vreemd is in het Hoeckse moet het te volbrengen zijn. Zelf voor diegenen die denken dat er geen einde aan het wachten lijkt te komen ze tellen de minuten, uren en dagen. Maar lijken soms wel eens een uurtje over te slaan als er niemand in de buurt is in het weidse van het Hoeckse. Dit terwijl er nog meer dan op andere plaatsen op minuten en uren wordt gelet in het weidse van het Hoeckse. Waar er soms wel heel veel wordt gekeken naar tijd zo erg zelfs dat de werkelijk tijd wordt vergeten. Omdat sommige de tijd niet los lijken te kunnen laten zonder eerst achterom te kijken.

Hoeckse maandag

En zelfs de kou lijkt uit de lucht in het weidse Hoeckse maar een kleinstaartje zorgt ervoor dat we toch nog een ruit moeten krabben. Maar de meeste van ons lijken wel even in de auto kunnen wachten tot de voorruit is ontdooit. Een enkeling heeft dat geduld niet in het weidse van het Hoeckse met het geluid van de ruitenwissers schrapend over de ruit. Terwijl de eerste meter op straat al worden afgelegd met een slakke gangetje. Iets wat eigenlijk niet mag en bij een staande houding een flinke boete oplevert. Maar wie gaat er in de vroege uurtje controleren of de ruiten van de auto goed zijn schoongemaakt. Aan het einde van een lange dienst in het weidse van het Hoeckse is meestal een vraag zonder antwoord. Zoals er veel vragen in het weidse van het Hoeckse die meestal niet gesteld worden of zonder antwoord blijven. Een ding is zeker als er een lange periode van radio stilte is in het Hoeckse. Dan wordt dit in de meeste gevallen met een knal die nog in vele generaties blijft na trillen. Zoals het verdwijnen van de kersen gaarden in een gedeelte van het Hoeckse. En het opdoeken van de suikerfabriek in een ander gedeelte voor die tijd waren het de vlasserijen. Eigenlijk zijn er veel dingen waar sommige mensen in het Hoeckse veel geld mee verdienen. Waarbij diegene die deze aanwas van dit kapitaal meedelen in de vruchten van noeste arbeid geleverd. Misschien dat daarom binnen de arbeidersklasse zoveel wantrouwen bestaat tegen over het kapitaal. Die hun personeel tot grote wanhoop kunnen drijven zonder dat er verantwoording wordt afgelegd aan wie dan ook. Waardoor het werkkapitaal wordt gezien als een overhaalbare factor die zich laat bedotten. En daarbij ook nog extra geld in het laatje kan brengen bij een eventuele verkoop van activa. De Hoeckse herenboeren cultuur ten voeten uit waar nu eenmaal niets is wat het lijkt.

Hoeckse zondag

Bewijst eens te meer dat niet alle oude Hoeckse spreuken een kern van waarheid bevatten neem nou smelt weg als sneeuw voor de zon. Want was het vanmorgen nog in en in wit in het Hoeckse aan het einde van de middag was daar niets van over. En dat ook nog een zonder dat de zon dat onafgebroken had geschenen in het weidse van het Hoeckse. Daarom leek het wel even of de sneeuw er helemaal niet had gelegen en we alles hadden gedroomd. Ook al was het dan wel een collectieve droom iets wat toch wel onwaarschijnlijk lijkt in het Hoeckse. Waar we het over veel dingen het eens lijken maar om collectief iets samen te doen lijkt meestal onmogelijk. Anders hadden we a lang meer kunnen doen op de winkel loze zondag in het weidse Hoeckse. Want alleen het beperkt openstellen van een supermarkt zorgt al gauw voor commotie. Laat staan dat er ook meerdere evenementen in verschillende kernen van het Hoeckse. Gelukkig bied het Hoeckse buiten nog veel mogelijkheden die niet onder de zondagsrust vallen en die kunnen beoefenen. Zonder dat we hierdoor andere hoeven te kwetsen of lastig te vallen. Zodat een ieder zijn zondag naar beleven kan vieren of beleven en dat met of zonder sneeuw in het Hoeckse. Maar goed dat we vandaag allemaal aan ons trekken kwamen ook al het de zondagsrust er een beetje onder geleden. Ook dat is het Hoeckse te voeten uit als we de spreuk kunnen geloven ‘leven en laten leven’. Niet dat er soms geen sprake is van een beetje gezonde spanning in het Hoeckse. Met vragen als of dit wel eigenlijk kan op een rustdag in het weidse Hoeckse. Waar de ochtend pret in de sneeuw was en de middag ruimte bood tot het heroverwegen van de afgelopen week. Met een boodschap voor de komende week in het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

Is in en in wit in het Hoeckse en koud in en in koud alsof moeder natuur wil zeggen dat het ook gewoon kan zoals het moet zijn. En al wisten we gisterenavond al dat het een witte zaterdag zou worden omdat de sneeuw al vroeg in avond naar beneden kwam. Lieten sommige van ons zich toch verrassen door het koude goedje met hier en daar een uitglijder. Maar de meeste zagen er wel de lol van in en gingen ze met of zonder slee los in de sneeuw. Die niet echt met grote hoeveelheden was gevallen de afgelopen nacht in het Hoeckse. Maar na een uurtje in de sneeuw en de kou zonk de realiteit van de dag weer binnen. Want het blijft ook een gewone zaterdag met zijn vaste rituelen zoals de boodschappen voor de volgende week in huis halen. En het brood voor morgen en het stukje vlees voor zaterdag en zondag wat toch een beproeving is. Omdat de ambachtelijke slagerij niet alleen veel keuze maar ook elke week weer een nieuw variatie. Iets wat ik in de supermarkt alleen tegen lijk te komen met de feestdagen in het Hoeckse. Eigenlijk is boodschappen bij de ambachtelijk winkel van het Hoeckse altijd een feestje. Door de zorg en kwaliteit van de aangeboden producten en het seizoensgebonden aanbod. Zodat we niet iedere keer tegen het seizoen in eten en ons lichaam alles wat nodig is krijgt. Zo leef je niet alleen comfortabel maar ook vrijer en onbezonnen in het weidse van het Hoeckse. Waar moedernatuur het beste met ons voor heeft als we maar willen luisteren naar haar advies. Iets wat we nu nog te weinig doen in het weidse van het Hoeckse maar beter ter halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Eigenlijk een simpel en begrijpelijk Hoeckse wijsheid die ook al heel wat jaren meegaat in het Hoeckse.

Hoeckse vrijdag

Op deze vrijdag gaan we niet nog een keer vertellen hoelang de rij het Hoeckse uit was of dat we hebben moeten krabben. Maar niet dat we niet baalde deze morgen toen we eerst moesten krabben en daarna in een rijtje door het Hoeckse trokken. Om zo het landschap in ons op te nemen en langzaam wakker te worden in het weidse en zijn vrijheid. En na een periode van langzaam wennen aan het licht komen we dan toch aan op ons werk in het Hoeckse. Waar iedereen toch wel met enige spoed naar binnen wil door de opkomende koude die het weekeinde gaat bepalen. Terwijl we toch zo hoopte op de lente na de eerste warme dagen van dit jaar. Maar omdat dit slechts een speldje prikje was om ons alert te maken. Want ondanks dat we een beetje van alles langs hebben zien komen bij de winter hoort nu eenmaal koude. En die koude moeten we de komende dagen zien te omarmen om zodoende genieten van het gegeven. Maar of we ook al vlug weer op de ijzer kunnen hangt een beetje af van de periode dat de vorst het Hoeckse in bedwang houdt. Gelukkig is er voor die tijd de voorpret van het proberen of het ijs al dit genoeg is. Maar ook een wandeling door het weidse heeft een extra dimensie als de vorst over het gras ligt. Soms is het zelfs alsof je verder kan kijken in het weidse als er vorst in de lucht zit. En op zulke momenten genieten we nog meer van het weidse van het Hoeckse. Zo voelen we ons vrij en lijken euforisch van blijdschap omdat dit een andere kant is van het weidse Hoeckse. Waarbij met weinig kleur weet de natuur er toch weer een plaatje van te maken in het Hoeckse onder een laagje vorst.

Hoeckse donderdag

Op deze koude en wederom troostloze dag in het Hoeckse lijk de rij niet weg geweest te zijn uit het weidse. Wat ontsloten lijkt te worden door een samenraapsel van polderwegen en een brug en een twee tunnels. Bijna vergeten dat er ook nog twee ponten zijn die ons van en naar het Hoeckse vervoeren. Alleen blijkt op de morgen als vanmorgen dat het niet instaat is ons met een vlugge doortocht door het Hoeckse kan bieden. Waardoor het weidse raap verstopt raakt wat in de avonduren zich ook weer openbaart. Je zou er bijna claustrofobisch van worden omdat er in het weidse van het Hoeckse geen weg naar buiten lijkt te zijn. Iets wat voor een bewoner van het Hoeckse iets onvoorspelbaar leek jaren terug. Lijkt inmiddels niets meer of minder dan de alledaagse werkelijkheid waar de inwoners mee moeten leren leven. Alternatieven zijn er maar weinig en je terug trekken als kluizenaar in je eigen stukje weidse lijkt tegen alle regels in te treden. Maar wat zijn de alternatieven voor de gemiddelde inwoner van het Hoeckse die inmiddels al jaren geniet. Als je eigen stukje Hoeckse zich concentreert op een vierkante kilometer met een omheining die het boze op afstand houdt. Dan is alle commotie buiten je eigen stukje weidse ver van je bed en eigenlijk iets voor de rest maar niet voor jou. Ze mogen immers de rest van het weidse Hoeckse gebruiken en beheren met al zijn nukkigheden. Of zij daarbij enig hinder ondervinden die het wonen en werken moeilijk en onaangenaam kunnen maken, Is bijna een akte van onvermogen voor het beheer van deze inwoners die niet instaat zijn goed beheer te plegen. Waardoor het weidse langzaam en zeker zijn vrijheid verliest aan de doorstroom van forensen. Die het Hoeckse slechts vanuit een auto te lijken te bekijken zonder maar een keer uit te stappen. Voor een kleine rondgang over de polderwegen rond de vele landerijen.

Hoeckse woensdag

Op deze dag midden in de week weten we in het Hoeckse de vorst te ontwijken en kunnen we zonder krabben op weg naar ons werk deze morgen. Onderweg lijken we vandaag ook een meevallertje te hebben vergeleken met de vorige dagen. Alsof er opeens veel minder op de polderwegen zonder dat het een feestdag of vakantie is. Niemand lijkt het nog te deren iedereen lijkt op automaat te staan en gewoon de alledaagse route te volgen. Zonder dat er veel aandacht wordt geschonken aan alles wat er onderweg voorbij komt. Dit terwijl aan de andere kant van het eiland wordt gediscussieerd of er niet meer moet worden gedaan tegen de horizon vervuiling. Lijken de inwoners van het eiland zo in de gewoonte vastgeroest dat niets ze nog van hun stuk kan brengen. We lijken als makke schapen in een schuur te worden gedreven om zo in te stemmen met alles wat passeert. Deze onverschilligheid lijkt samen te vallen met het huidige weerbeeld en ons verlangen naar warmte en de zon. Is dit nu de beroemde winterdip waar zoveel over wordt gesproken of is het een soort overgang van de seizoenen. Die het best is met de overgang die tegenwoordig ook voor mannen lijkt te overvallen alleen dan zonder de opvliegers. Die het vrouwelijke deel van het Hoeckse lijkt te ervaren en wat wordt gebruikt om mannen op afstand te houden. En wat blijkt de overgang is niet heel veel anders als de pubertijd een rollercoaster van hormonen die een ieder om de 15 jaar lijkt mee te maken. Het Hoeckse lijkt met zijn weidsheid de aangewezen plaats om deze hormonen weer in het gareel te krijgen. Dat zelfde Hoeckse wat de puber behalve veel ruimte weinig te bieden heeft behalve veel plek om in te verdwijnen. Zorgt er ook voor dat de overgang met een sisser voorbij kan trekken aan de volwassen mannen en vrouwen. Die in de gang der zaken ook nog wel eens een groenblaadje op lijken te zoek in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse dinsdag

En dan lijkt het er toch echt op dat het Hoeckse langzaam en zeker dicht slipt en dat het werken buiten het eiland bijna onmogelijk lijkt te worden. De vraag die dan reist is het Hoeckse instaat een ieder die nu buiten het eiland werkt op het eiland een baan te bieden. En mocht dat zo zijn welke banen zijn er beschikbaar in het Hoeckse. Dingen als een diensten of een kennis economie lijken op het eiland geen wortels te hebben. En hoe we dit in het Hoeckse kunnen gaan faciliteren is zelf geen vraag die leeft in de verschillende gemeentehuizen. Dan te bedenken dat ze het Hoeckse een grote gemeente te maken en alles centraal te regelen. Terwijl het enige wat tot op hebben centraal geregeld lijkt te zijn de overmatige verkeersdruk die het Hoeckse krijgt te verwerken. Gelukkig zijn de meeste oud wethouders inmiddels burgemeester in de omliggende regio’s met het daarbij behorende reisafstanden. Dus diegene die het Hoeckse deden dicht slippen staan nu zelf elke ochtend en middag in een rij om op hun bestemming te komen. Zeker nu het erop lijkt dat het probleem structureel lijken te worden begint de ambtelijke elite te moren. Wat kan resulteren in verbetering of een opkoop programma voor huizen van ex wedhouders uit het Hoeckse. Om zo de wedhouder de kans te geven te verhuizen uit het dicht geslipte Hoeckse. Voor al die andere forensen ziet het er in dat geval niet zo best uit want verhuizen is moeilijk. En je heil zoeken in de diensten of kennis economie van het Hoeckse een utopie. Zeker omdat er ook verwacht wordt dat je de hypotheek blijft betalen terwijl je huis meestal al iets onder water staat. Eigenlijk staat het water je aan de lippen terwijl de dijken van het Hoeckse op delta hoogte zijn gebracht. Dit alles dankzij de wedhouders die hun prioriteit inmiddels buiten het Hoeckse hebben gevonden.

Hoeckse maandag

Laat ons in een rijtje door het weidse van het Hoeckse rijden zonder dat we maar een stap vooruit lijken te komen. Wat dus ook gelijk betekend dat de dag voor sommige van ons niet zo goed begint en in de loop van de dag lijkt dat ook niet beter te worden. En dat heeft natuurlijk zijn uitwerking op de gemiddelde collega die denkt dat hij of zij niet wordt begrepen. Wat dan ook weer betekend dat iemand ergens in de lijn een onaangename dag te gemoed kan zien. Want de meeste die in de morgen als een chagrijn aan het werk gaan worden in de loop van de dag niet echt veel beter. En dat zulke mensen instaat zijn om de sfeer in een heel bedrijf de grond in te boren hebben we door schade en schande kunnen ervaren. Als het daar dan maar bij bleef dan hadden we misschien nog een redelijk dag kunnen hebben vandaag in het Hoeckse. Maar meestal komt bij chagrijn ook nog een beetje rancune kijken wat beteken dat er verraad in de lucht zit. Iets wat in Bijbelse tijden werd beschreven als judassen waarbij een onschuldige wordt opgeofferd voor de rest. Meestal is zo de schade beperkt te houden voor diegene die het niet betreft in het Hoeckse. Maar het blijft oneerlijk om door het humeur van de ene slachtoffer te worden van zijn tirades. Gelukkig vergeten we niet gouw en op een dag na deze zal ook deze chagrijn zijn gelijk tegen komen. Ook al zou je het liefst een sollicitatie procedure starten om deze dag te voorspoedige maar dat is niet netjes. Dus wachten we me zijn alle op de dag dat het weidse van het Hoeckse ook deze fouten hersteld. En diegene zijn verdiende loon doet toe komen met rente voor de verstreken tijd er tussen.