Hoeckse

Hoeckse woensdag

En de voorteken waren er gisteren al maar vandaag is het dan tocht aan het dooien geslagen in het Hoeckse waar nu alle ijsbanen weer dicht zijn. En ook het eerder uit bed komen is niet meer nodig nu we niet meer hoeven te krabben. Alleen aansluiten in de rij is nog steeds het moto als je het Hoeckse door of uit gaat. Niet dat we er over blijven klagen maar het is toch een grote iritatie die niet vaak wordt uitgesproken. En behalve de ergernis kost het natuurlijk waardevolle tijd die we liever in het Hoeckse door brengen. Waar een aantal mensen zelfs het ijs op zijn gegaan met de prikslee om deel te nemen aan wedstrijden. Die natuurlijk eigenlijk altijd dezelfde uitkomst hebben omdat iedere keer dezelfde mensen zijn die deelnemen. En langs de kant wordt stiekem gehoopt op een nat pak voor een van de deelnemers. Wat weer lijdt tot hilarische taferelen aan de kan waar de beste stuurlui lijken te staan kijken. Want ondanks de snelheid en de accressen tijden het prikken met de prikstokken soms wordt er wel eens een wak meegenomen. Waarna de race met een nat pak weer gauw wordt voort gezet want winnen is nu even de belangrijkste van de wedstrijd. En de kou kan na de wedstrijd nu eenmaal worden verlicht met een warme chocomel of een kop erwtensoep. Ook de glühwein en de jagerthee zijn volop te krijgen in het clubgebouw. Waar het later op de avond steeds gezelliger lijkt te worden ook al spreken sommige met stem verheffing over vroegere tijden. Toen het weidse van het Hoeckse nog meer van deze folklore leek te hebben. Maar soms werd dan de uitkomst niet op het ijs bepaald maar in een schimmige achterkamer. Waar de favoriet van de rijkste boer in het dorp altijd met een slee lengte leek te winnen.

Hoeckse dinsdag

En omdat we inmiddels weer gewent zijn om s’morgens iets vroeger op weg te gaan zien we niet eens meer dat we in een rijtje staan in het Hoeckse. Zeker nu de laaghangende bewolking ook nog zorg dat het zicht naar voor en achteren beperkt is. Lijken we gelaten in ons lot te berusten in het weidse van het Hoeckse. Waar de bereikbaarheid steeds meer in de verdrukking lijkt te komen zonder dat iemand er mee lijkt te zitten. Echter de tijd die we door brengen om het Hoeckse uit of in te gaan lijkt steeds meer vrije tijd in beslag te nemen. Alsof het normaal is dat je bijna net zoveel tijd in de auto doorbrengt als normaal in bed. Hierdoor is de tijd die we nu nog doorbrengen in het weidse van het Hoeckse gedecimaliseert tot een vluchtig bezoek. Terwijl de reden om te gaan wonen of te blijven wonen in het Hoeckse juist de tijd die we er konden besteden. Zodat we tot rust konden komen en zo te kunnen opgaan in het landschap. Terwijl we nu lijken te verdwalen in de gedachten van wat eens leek te zijn. Een reis door de tijd toen de autoloze zondag nog zorgende voor rust in het weidse van het Hoeckse. Maar ook voor een gevoel van onbehagen omdat je nergens heen kon omdat de auto je niet ter beschikking stond. Nu lijken we iedere morgen en avond niet voor of achteruit te kunnen in het weidse van het Hoeckse. Waardoor er langzaam een gevoel van onbehagen naar boven lijkt te komen wat moeilijk te onderdrukken is. En wat schets dan vandaag mijn verbazing niet alleen ik het deze ervaring ook de ambtenaren lijken om. Zodat er een advertentie is geplaatst voor een regelaar die kan zorgen dat het Hoeckse weer bereikbaar wordt. Even afwachten welke formule straks op ons wordt lost gelaten zodat het weidse van het Hoeckse weer bereikbaar is.

Hoeckse maandag

Laat ons dan toch weer krabben want het heeft deze nacht gevroren in het weidse van het Hoeckse wat dus beteken dat het ijs is gegroeid. Maar is het genoeg gegroeid om in de polder de ijzers onder te doen of blijven we nog even slepen op de ijsbaan. Jammer genoeg moeten we eerst nog een dag naar kantoor en daarna is het al te donker voor de polder. Daar zullen we dus een snipperdag voor op moeten nemen of wachten op het weekeinde. Want de komende dagen zijn er geen feestdagen geplant in het weidse van het Hoeckse. Dus dan toch maar wachten en hopen op gelijk blijvende omstandigheden deze week. Zodat we dit weekeinde een lange schaatstocht in het Hoeckse kunnen rijden. Iets wat binnen achter je bureau nog ver weg lijkt kan wel eens dichterbij zijn als dat we zouden kunnen denken. En tegen tienen kruipt het bloed al waar het niet gaan kan en komt het besluit eens even te kijken of de ijsbaan bij het werk ook open is vandaag. Gelukkig blijkt de ijsbaan er goed bij te liggen en is daarom natuurlijk de hele dag geopend. Al gauw wordt het plan opgepakt om morgen tussen de middag even een uurtje op de schaats te pakken met een warme kop erwtensoep als middagmaal. En daarna terug te gaan naar het werk voor de rest van de middag achter het bureau in het Hoeckse. De gedachte lijkt vandaag genoeg te zijn om ons achter het bureau te houden voor de rest van de dag. Al wordt het om drie uur wel moeilijker nu de scholen amas op weg lijken te zijn naar de ijsbaan. Je voel de opwinding bij de hordes kinderen die op weg zijn naar het ijs om daar de ijzers onder te binden. De folklore van het schaatsen wordt vanmiddag beleeft door vele in het weidse van het Hoeckse

Hoeckse zondag

En er mondjes maat geschaatst en gegleden op de ijsbanen van het Hoeckse en gelukkig blijven de grote groepen vandaag uit. Misschien maar goed ook want het ijs blijkt toch nog aan de dunne kant op sommige plekken. Gelukkig staan die plekken goed aangegeven met rood witte linten al schijnt niet iedereen te begrijpen waarom. Maar dan is daar altijd wel een dunne plek die de hardleerse schaatser wijst op het feit dat het lint er niet voor niets stond. Ook al hoor je de slachtoffers aan het einde van de baan klagen over het feit dat ze door het ijs zijn gezakt. En hoe het nu kan dat de ijsbaan open gaat terwijl het niet overal de juiste dikte heeft bereikt. Dat is nu net waarom het Hoeckse geen enkele dag hetzelfde is en er altijd wel iets te beleven valt. Zelf op deze koude maar niet te koude dag in het weidse van het Hoeckse. En voor de liefhebbers het ijs is donker en op de meeste plekken zo glad dat je de ijzers hoort zingen. Waardoor een rondje op het ijs je terug brengt naar de tijden in het Hoeckse waarbij de winter lang en koud waren. Nu de winter minder lang en koud zijn moeten we dus elk moment koesteren dat we met de ijzers over de ijsbaan kunnen zwieren. Iets wat behalve in het Hoeckse natuurlijk ook in andere landelijk gebieden wordt gekoesterd. En met een beetje geluk kunnen we aan het einde van de vorstperiode ook nog de ringstekkers op het ijs verwelkomen. Zodat het Hoeckse nogmaals kan genieten van de pracht en praal die met deze sport gepaard gaat. De me zilveren hoofdstellen van de paarden en prachtig gedecoreerde sleeën die over het ijs glijden. Weer een stukje folklore die nog aanwezig is in het weidse Hoeckse en op hoogtij dagen kan worden getoond.

Hoeckse zaterdag

Vandaag staat de dooi alles in de weg om er een ijs weekeinde van te maken in het weidse van het Hoeckse. Waar er niets anders op zit om nog maar weer een dag geduld te hebben zodat we het eventueel morgen zouden kunnen gaan proberen. Alleen zit er bij de dag van morgen ook nog wat beladenheid waardoor in sommige kernen geen ijsverenigingen zijn die op zondag de ijsbaan open gooien. Dat eenmaal door groep bewoners als aanstootgevend worden gezien niet omdat de dames schaars gekleed op de ijzers staat. Maar omdat het een rustdag is en op een rustdag in het Hoeckse schaats je niet. Nee op een zondag ben je met zijn alle in het kerkgebouw om te horen wat er allemaal fout kan gaan wanneer hel en verdoemenis op je neerdaalt. Iets wat al honderden jaren de manier is om iedereen in het gareel te houden in het weidse van het Hoeckse. Maar door de ontkerking beginnen er in dat bolwerk nu langzaam scheurtjes te komen. Iets wat twintig jaar nog ondenkbaar maar was in het Hoeckse begint nu langzaam voet aan de grond te krijgen in het Hoeckse. Waar het verzet nu eenmaal oplaait als dingen anders zijn of worden dan in de soms honderden jaren daarvoor in het Hoeckse. Het is nu eenmaal moeilijk om te leven met veranderingen die anderen voor je hebben afgedwongen. Want in het weidse van het Hoeckse zijn we nu eenmaal gehecht aan normen en waarden. Ook al zijn dit dingen die zijn afgesproken door mensen met soms niet zo goede bedoelingen. Diegene had soms een belang om mensen allemaal op een plek te krijgen om zo meer grip te kunnen houden. Want het is nu eenmaal makkelijker in het Hoeckse om veel makke schapen in een ruimte te krijgen. Gelukkig lijkt het moraal inmiddels te keren in het weidse van het Hoeckse en meer en meer mensen pakken een beetje extra vrijheid.

Hoeckse vrijdag

Is het de hele dag wachten op het einde van de dag in het Hoeckse waar we allemaal een beetje koorts lijken te hebben. En wel ijskoorts een zieke die zich alleen lijkt te openbaren bij een aanhoudende vors periode in het Hoeckse. Ook al is het nog te vroeg voor lange tochten door het weidse landschap van het Hoeckse. Toch kunnen we de komende dagen op de ijzers doorbrengen en dat is dan hopelijk zonder te veel vallen en opstaan. Zeker is dat dit soort weekeinde in het weidse van het Hoeckse steeds zeldzamer lijken te worden. Nu de temperatuur ook in het Hoeckse steeds verder lijkt te stijgen door de globale opwarming. En omdat het buiten het Hoeckse nu eenmaal anders is dan op het eiland zelf zullen we daar aan moeten wennen. Het Hoeckse als een tropisch eiland is dan net een stap te ver denken we tenminste nu. Maar hoe kijken we daar tegen aan over enkele tientallen jaren is op dit moment nu onzeker in het Hoeckse. En wat zal de rol zijn van het Hoeckse in die op gewarmde omgeving is zelf als kijken naar een wit vel papier. Niet veel anders als het wit van het ijs op de sloten van het Hoeckse waar we dit weekeinde ons plezier op gaan beleven. Nu maar hopen dat er niet te veel mensen op hetzelfde idee komen zodat de ijsbanen meer lijken op een weiland vol makke schapen. Die allemaal tegelijk een stukje naar voren en achter lijken te gaan op de baan die is geveegd op het gladde ijs. Maar wat een lol zullen we dan toch beleven aan de anderen om ons heen die altijd weer onverwacht uit de hoek lijken te komen. Niet dat we dit weekeinde ons toespitsen op leed vermaak in het weidse van het Hoeckse. Maar vertier is nu eenmaal overal te vinden zelfs op de ijsbaan.

Hoeckse donderdag

Is het dan toch weer koud geweest tijdens de nachtelijke uren van het Hoeckse waar inmiddels al zachtjes wordt gefluisterd over een ijs gevuld weekeinde. Want ondanks eerdere voorspellingen lijkt het dan toch koud te blijven in het Hoeckse en er zijn nog maar een paar nachten nodig. En dan zou het ijs dik genoeg kunnen zijn om de meest fanatieke schaatsers te kunnen dragen. Op zulke momenten lijken de vrouwelijke inwoners van het Hoeckse opeens allemaal op ijzer te willen staan. Om zich gracieus te verplaatsen over de vaarten in de polder ook al zou de plaatselijke ijsbaan veiliger zijn. Er is niets zou glad als het donkere ijs van de polder dat glijd als een pas gepoetste spiegel. En omdat het weidse van het Hoeckse vele kilometers met vaarten heeft kan je uren lang schaatsen zonder iemand tegen te komen. Daar zit natuurlijk ook het gevaar van te vroeg schaatsen op het donkere natuur ijs van het Hoeckse. Maar vertel dat maar een tegen de fanatieke ploeg van liefhebbers die denken het moment te verliezen met te lang wachten. Wat dan soms weer resulteert in een natte schaats of als het echt te gek wordt een nat pak. Iets wat in het weidse van het Hoeckse betekend dat je gauw op zoek moet naar een schuur met stro of hooi. En dan bidden dat de boer of iemand anders heeft gezien dat je het schuurtje bent ingegaan. Zodat je een lift naar huis of de auto kan krijgen voor je voeten blauw worden van de kou. Iets wat je meestal maar heel weinig ziet gebeuren in het weidse van het Hoeckse waar er altijd wel iemand is die je opmerkt. Soms is het kleinburgerlijke dus ook de reden dat je niet bang hoeft te zijn dat niemand je terug vindt. Tijdens een toch wel hachelijk avontuur in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

Lijkt het weidse van het Hoeckse even op een lappendeken met hier en daar een streep met sneeuw of was het nu toch ijzel. Niemand lijkt het echt te weten en daarom houden we het maar op ijzige sneeuw. Net als de temperatuur die we de hele dag voor onze kiezen krijgen in het Hoeckse waar we dan ook weer veel tijd binnen doorbrengen. Omdat er niet genoeg sneeuw is om te ravotten of sneeuwpopen te bouwen . Kan ook de slee gewoon in de schuur wachten op betere tijden met meer diepgang dan dat we vandaag ervaren in de ijzige sneeuw. Het Hoeckse lijkt soms wel niet te kunnen tussen winter en late herfst waardoor het weer geen van beide is in het Hoeckse. En we dus wel moeten krabben iedere ochtend maar niet echt ons best hoeven te doen omdat het dan weer niet echt vast zit. Het zou toch niet zo zijn dat dit de trend voor het nieuwe jaar in het Hoeckse alles wel doen maar onder tussen maar net met de hakken over de sloot komen. Niet dat we niet ons best willen doen om er een onvergetelijk jaar van te maken in het Hoeckse maar daarbij hoort een koude winter en een goed voorjaar. En tot nu toe blijft de winter uit en dat belooft dan weer wat voor het seizoen wat we hierna krijgen. Het lijkt er dus op dat het Hoeckse ons niet gaat geven wat we in gedachten nebben. Waardoor sommige reeds nu hun heil zoeken buiten het eiland om op safe te gaan. En zodoende toch te krijgen wat we men zich heeft voorgesteld voor dit nieuwe jaar in het weidse van het Hoeckse. Waar behalve het weer nu ook al de prijzen van de dagelijke groenten niet aan de verwachtingen schijnen te voldoen. Genoeg reden om te kijken of klagen over dit al nog wel zin heeft in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse maandag

Op deze eerste dag van de week is het toch wel koud in het weidse van het Hoeckse waar de een moest krabben en de ander zo op weg kon. Door een winterslandschap zonder sneeuw verscholen in een dikke laag mist die over de akkers leek te zweven. Oriënteren was soms een hele opgave maar alles reed wel gewoon door zonder veel oponthoudt is een ieder op tijd achter zijn of haar bureau. Alleen het uitzicht naar buiten in het weidse was wel enigszins vertroebeld in het weidse van het Hoeckse. Dus dan toch maar iets meer proberen te concentreren op wat er om je heen gebeurt om zo toch nog een beetje afleiding te hebben. Het enige nadeel van het concentreren op kleine schaal is dat er al gauw irritaties ontstaan om kleine dingen om je heen. Zo kan een klein onbenullig dingetje uitgroeien tot een grote irritatie die je niet ongemerkt voorbij kan laten gaan. Je moet nu eenmaal je punt naar voren brengen als het ijzer nog heet is. Anders zijn er zoveel andere kleine dingen gebeurt dat niemand de aanleiding van je ount nog weet te plaatsen. Alleen de veelvoud van dingen zou je normaal al na vijf minuten te veel zou worden lijken je nu elk punt te kunnen plaatsen en onthouden. Zoveel informatie voor een dag dat is genoeg munitie voor de komende discussies en debatten want op een dag als vandaag wordt alles zorgvuldig gearchiveerd. Voor later gebruik in slechtere en schralere tijden waarin er minder aanbod aan informatie is. En we weer vaker lijken te verdwijnen in het weidse van het Hoeckse om de ware vrijheid na te jagen. Om zo te volle te kunnen leven en genieten van alles wat de natuur in het Hoeckse heeft te bieden. Voor een ieder die het wil ontdekken in het weidse waar het Hoeckse om bekend staat.

Hoeckse maandag

Werd oranje geel in het Hoeckse maar dat betekend ook dat we gewoon over de polderwegen in het Hoeckse gaan. Zonder net als gisteren ons hart te hoeven vast houden op de gladde gedeelte van de polderwegen iets wat sommige van ons mochten ervaren. Maar wat het Hoeckse weer klein vanochtend er was maar weinig te genieten van het weidse landschap. Toch wisten we weer op ons werk te komen al was het wel weer een hele opgave. En na een hele dag achter een bureau lijkt vanavond het Hoeckse weer te zijn verandert in een klein wereldje. Een wereldje op zicht waarbij we het niet moeten zoeken in het weidse waar ook door de mist de temperatuur daalt. Dus met enige voorzichtigheid op weg naar huis en het warme avond eten en hopen dat de benodigde tijd niet te lang is. Soms lijkt het wel of alles niet is zoals je het gehad had willen in het weidse van het Hoeckse maar door deze tegenslagen groeien we. Want als we alles op een presenteerblaadje krijgen dan is ook de uitdaging weg. En de uitdaging is een onderdeel van de vrijheid waarover we het zo vaak hebben in het weidse van het Hoeckse. Waar de grootste uitdaging meestal is om op tijd thuis te zijn om het warme avond eten te kunnen verorberen voor het de oven in gaat. Iets wat het avond eten niet beter maakt maar ook het humeur weet te beïnvloeden. Wat dan ook weer zorgt dat er weinig inwoners zijn die als mager kunnen worden versleten. Want onderweg naar de sportvereniging of sportschool wordt er dan nog al eens gestopt voor een warme snack. Iets wat de dagelijkse hoeveel eten meestal doet verdubbelen maar wel leuker warm en vers is. Zo kan het eet patroon van de inwoners van het Hoeckse worden verklaard door de tijd die nodig is om thuis te komen.