Hoeckse

Hoeckse donderdag

Is dan ook witte donderdag met een zwart randje door het overlijden van een groot voetballer die ook kampioen werd met Feyenoord. En na het kampioenschap met Feyenoord zijn schoenen aan de wilgen hing omdat hij nu alles had bereikt. Maar aan de zegetocht kwam dan na zijn laatste strijd vandaag een einde. Of dit einde ook een nieuw begin symboliseert weten we pas over een paar jaar als alles weer gesetteld is. Want soms heeft een afscheid een zalvende werking op hetgeen iemand heeft gedaan tijdens zijn leven. En dat dit voorkomt is in sommige gemeenschappen in het Hoeckse scheering en inslag. Want ook al is een leven vol hindernissen niet helemaal zoals van je wordt verwacht in de gemeente. Mocht je voor het heengaan nog tot inkeer komen dan is er tijdens die afscheidsdienst altijd waardering voor deze omekeer. En laat het nu net witte donderdag zijn de dag die staat voor de dag van het laatste gezamenlijke maal. Dus eigenlijk de dag die aan de vooravond van het afscheid staat. Maar voor ook de periode erna een tijd waar er behalve afscheid, een herbeleving en een definitief afscheid staan. Eigenlijk zou vandaag dus in het teken moeten staan van een mooie avond met een gezamenlijke maaltijd. Zonder de wetenschap van een afscheid voor langer tijd het zou dus gewoon een gezellige dag of avond moeten zijn. Maar vandaag heeft deze dag dan ook een andere betekenis gekregen en dag waarop we afscheid nemen. Van iemand waarover iedereen wel een mening of oordeel had maar waar na vandaag. Door andere een oordeel zal worden geveld waar diegene zelf geen invloed meer op kan uitoefenen. Je hebt dus een leven om dingen te doen maar uiteindelijk zijn het andere die over je schrijven en de krant zullen lezen. Want wat er in de krant van vandaag en morgen nog wordt geschreven ga wel over jou maar wat wordt gelezen door anderen, niet meer door jou.

 

Hoeckse woensdag

En de slagbomen van de tunnels, de brug en het veer gaan of staan nog steeds open in het Hoeckse waardoor iedereen het eiland op en af kan komen. Ook al hoor ik al weken geluiden dat dit misschien wel beter op sommige momenten niet zo zou moeten zijn. Dit geluid heeft zijn oorsprong in de onvrede over het aantal inbraken en diefstallen. Maar ook wel een beetje in de onderhuidse gevoelens die nu eenmaal spelen op een eiland. Waar de gemiddelde nieuwe inwoner binnen kwam bij een huwelijk of aanspoelde als scheepsbreukeling. Toen het eiland nog een eiland was en iedereen nog onbekend was met de weidsheid van het landschap. En de weg naar het Hoeckse nog een lange was en een stop was op de weg naar Parijs. Goed dat deze route nu niet meer bestaat met name met wat zich daar inmiddels weer maanden terug afspeelde. Daarbij komt nu het drama in Brussel en je bent blij dat alle routes naar het Hoeckse vanuit deze twee steden. Achter de slagboom van de kiltunnel lijken te liggen. Maar hoe veilig is het Hoeckse, behalve de inbraken en de diefstallen lijken de zwaardere misdaden het eiland te mijden. Dat zegt natuurlijk niet dat er geen misbruik van geest verruimende middelen wordt gemaakt. Of dat er geen geestverruimende middelen worden verbouwt. Alleen wordt er nogal eens een oogje toe geknepen waardoor deze tak van landbouw op lokaal niveau kan floreren. Maar heeft dat weg kijken geen president werking waardoor er steeds meer initiatieven uit de Randstad worden ontplooit. Want soms kan kleinschalig heel makkelijk worden opgeschaald naar grootschalig met alle gevolgen vandien. Misschien moeten we toch beter gaan aangeven wat we wel en niet willen gedogen op het eiland. Zodat onze gewoonten en gebruiken de hoofdlijn vormen van hoe wij het eiland willen behouden. Hierbij hoeft het eiland niet te veranderen in de een politiestaat met controle voor en door je eigen buren. Die kan zorgen dat je een stempel krijgt waardoor er privileges worden ontnomen.

Hoeckse dinsdag

Drukt ons met de neus op de feiten en laat zien waar graaien en paaien toe kan leiden onder de diverse bevolkingsgroepen. En nu lijkt dat niet te spelen in het weidse Hoeckse maar ook hier worden groepen mensen tegen elkaar opgezet. Door politieke elite heeft alleen geen idee wat ze hiermee uit de doos van Pandora haalt. Want ondanks het feit dat er aan de oppervlakte niets lijkt te veranderen. Onderhuids vormen zich al groepen die door een sterk saamhorigheidsgevoel instaat zijn hun onvrede te uiten op verschillende manieren. Zonder dat er bij wordt stil gestaan, is onder deze groepen een onvrede en machteloosheid. Die alleen maar wordt gevoed door de zogenaamd politiek juiste beslissingen. Zo zijn de beslissingen van de politieke elite verantwoordelijk voor veenbrandjes die de komende tijd blijven smeulen en in potentie tot een heet hangijzer kunnen worden. Maar niemand lijkt daar inmiddels meer over op te kijken. Eerder lijkt deze onrust als onderdeel van het dagelijks leven te zijn verworden. De graai cultuur heeft namelijk net als alles waar je te veel van neemt een nadelig gevolg. Slachtoffers die geen stem of vooruitzicht hebben op beter zijn makkelijker instaat om dingen in een ander perspectief te zetten. Want als er voor jou geen plaats meer is in de herberg en er ook geen stal meer open is. Dan ben ook jij bereid om anders te gaan denken over wat goed en fout is. En het weidse van het Hoeckse kan daarbij een katalysator zijn, maar ook een analysator die dingen in perspectief kan zetten. Toch zijn sommige dingen de laatste jaren doorgeslagen voor twee groepen mensen, zij die alles hebben en diegene die achter blijven met niets. En heeft de ene groep de andere groep hierbij nog perspectief gelaten. Dat is de vraag die we niet meer lijken te willen beantwoorden omdat we bevreesd zijn voor het antwoord.

Hoeckse maandag

Blijkt dat er toch nog meer mensen bij konden in Nederland en hebben we de zeventien miljoen geraakt. Maar wat betekend dat nu voor het inwoner aantal van het Hoeckse is het aantal mensen op het eiland in gelijke trend gestegen. Of is het net als de afgelopen jaren een neerwaarts aantal inwoners die op het eiland wonen. Nu lijkt de trend van de afgelopen jaren te wijzen op een vergrijzing van het inwoner contigent. Maar de laatste maanden wijzen de huizen verkopen dat deze trend misschien ten goede is gekeerd. Wat betekend dat de gemiddelde huizen kopen in het Hoeckse inmiddels in en rond de dertig ligt. Waardoor er een verjonging van het eiland op stapel lijkt te staan waardoor de leefbaarheid langer is gegarandeerd. Maar of de trend ook zal doorzetten de komende jaren is nog de vraag. Een openvraag die eigenlijk geen antwoord kent maar waarvan we hopen dat het antwoord bevestigd dat er een verjongen plaats vindt. Wat ook zou kunnen betekenen dat de woningmarkt weer opgang komt wat de doorstroming weer opgang kan brengen. En met reeds 350 nieuwe inwoners in de opvang de afgelopen maanden. Zou een verdere uitbreiding van deze groep het inwoner nog verder kunnen doen stijgen. Maar is deze toename van inwoner aantal ook goed voor het netto product binnen het Hoeckse. Nu hangt veel af hoe vlug deze mensen hun draai vinden in het Hoeckse en zo een bijdrage kunnen leveren aan de leefbaarheid. Voorlopig is de bijdrage die geleverd kan worden niet groot en worden alleen de lasten gezien. Wat ook de discussie over eventuele uitbreiding van het aantal tegen werkt. Waarbij de commentaren van uit het politiek apperaat ook niet bijdrage tot een betere verstandshouding. En eigenlijk alleen maar water op het vuur gooien waardoor er een negatieve gedachte gang ontstaat. Die niet een twee drie zal omslaan in een positieve.

 

Hoeckse zondag

Doet nog steeds vermoeden dat het evenwicht een belangrijke factor is in alles wat er in het Hoeckse te beleven is. En dat evenwicht lijkt soms op zondag een beetje verstoort omdat de schaal dan wel een beetje doorslaat naar een kant in het Hoeckse. Hierdoor is een groep bewoners die al hun wensen krijgen vervult terwijl andere met lege handen achterblijven. Ze moeten zich schikken in dit lot omdat een verlichting er niet in zit de komende jaren. Hoe hard je er tegen zou willen vechten heeft geen enkele invloed op dit feit. Soms moet je gewoon schikken en je zegeningen tellen wordt er dan gezegd. Echter zijn niet alle bewoners in het Hoeckse het daarmee eens waardoor er een aantal mensen zijn die voor hun belang willen vechten. En lang niet allemaal zijn dit Don Quichotte’s een aantal heeft echt iets toe te voegen aan de leefbaarheid. Deze mensen strijden soms om basale dingen als een zondags opening of een evenement op zondag in het Hoeckse. Soms duurt deze strijd al jaren en wordt er geprobeerd de bezwaarmakers uit te roken. Zodat een stelling of zienswijze met een zachte bezem onder het tapijt kan worden geveegd. En mocht er een rechter zijn die een vonnis in het voordeel van de bezwaarmaker uitspreekt dan wordt de zaak verder uitgevochten bij de raad van staten. Een politiek orgaan dat nooit in het nadeel van de bestuurder zal beslissen omdat zij aan dezelfde zijde opereren en profiteren. Hierdoor lijkt er soms geen gelijk te halen voor bezwaarmakers maar dat is iets wat de bestuurder natuurlijk niet onderschrijft. De bestuurders van het Hoeckse proberen namelijk de schijn op te houden. Omdat er alles aan moeten worden gedaan om de burgerij in het gareel te houden op het eiland. Zodat de plannen voor de toekomstige jaren zonder problemen de revue kunnen passeren in het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

Had niet veel omhanden na de spanning op het eiland van de afgelopen week want als blijkt dat je geen stem meer hebt in het Hoeckse. Doet dat je wel nadenken over wat er allemaal nog in petto is voor de komende jaren. Het is alsof je een beetje de grip op de toekomst kwijt raakt want het is niet van vandaag dat bestuurders zeggen dat zij het laatste woord hebben. Was het vroeger zodat de gekozen vertegenwoordiging nog een klein beetje zijn oor te luister legde bij het electoraat. Nu lijkt het of dat het vooral de eigenbelangen en vriendjes politiek zijn die bepalen. Als burgerij heb je dus het geen stem meer in de meest basale dingen in je omgeving. We moeten er maar aan wennen dat beslissingen die voor ons worden genomen. En dat deze beslissingen je soms in de portemonnee raakt moet je dan maar voor lief nemen. Want er wordt verwacht in de komende jaren dat we volgzaam de weg volgen die voor ons is uitgestippeld. Natuur lijkt dit soms een aangenaam dat je weet waar je aan toe bent maar in dit geval is dat niet het geval. En dat komt voor een groot gedeelte ligt dit aan resultaten uit het verleden. Toen ook de politieke elite te veel in de melk te brokkelen kreeg wat leidde tot megalomane projecten waar de burgerij jaren en financieel lasten van heeft moeten dragen. Nu de meeste van die projecten aan het einde van de levenscyclus staan. Worden er in de vele achterkamers al driftig vergadert en vergeven waardoor nieuwe initiatieven bestuurlijk worden gestuurd. Wat betekend dit uiteindelijk voor de burgerij en wat zijn de eventuele gevolgen financieel en voor de leefbaarheid. Nu is het altijd moeilijk de toekomst te voorspellen maar in dit geval is er eigenlijk een plan. En van dat plan hebben de politieke elite de stukken in huis en die gebruiken ze de komende jaren om hun voordeel ermee te doe.

Hoeckse vrijdag

Blijkt eens te meer dat alles in het Hoeckse wordt bepaald door een klein groepje bestuurders die duidelijke een andere agenda hebben dan de bewoners. Deze keer draait alles om de bereidheid om ontheemden op te vangen in het Hoeckse. Over dit onderwerp is een peiling die een rondgang doet door het Hoeckse. Een van de vragen aan diegene die de peiling invullen is staat u negatief of positief tegen noodopvang op het eiland. De reactie die de politieke elite hierop had was er niet een die getuigd van enige compassie of inlevingsvermogen. Want al zou je verwachten dat er een oor te luister zou worden gelegd bij de burgerij. Blijkt de beslissing al reeds lang te zijn genomen in de achterkamertjes en zijn de beloningen voor de betrokken ambtenaren en bestuurders al vergeven. Hier door reageerde deze groep als een gebeten hond en kwamen zij met de volgende opmerking richting de burgerij. `Noodopvang komt er hoe dan ook` Dit bewijst eens te meer dat je dan denk dat de door de burgerij gekozen bestuurders hun werk naar eer en geweten zouden doen. En teven zou je van de ambtenaren verwachten dat zij zouden handelen naar de belangen van hun broodheren. Deze broodheren zou je normaal zoeken in de burgerij die belastingen opbrengen waaruit hun salaris wordt betaald. Echter is er bij beide groepen een drang naar meer en hogere functie binnen het politieke apparaat. Hierdoor kunnen ambtenaren en bestuurders die een hogere rang binnen het apparaat bekleden. Hun collega´s lager op de lader een positie hoger op de ladder bieden voor een tegen prestatie. Deze vorm van omkoping is legaal en wordt niet gezien als corruptie maar voel voor de burgerij wel zo aan. Maar voor en burger is dit een feit waartegen hij zich niet kan verzetten terwijl het voor een ambtenaar en bestuurder een carrière kans is in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Op deze donderdag in het Hoeckse warmt het achter glas zoveel op dat het 25 graden Celsius punt zelfs even wordt geraakt. Waardoor de herinnering aan rokjes dag weer volop boven komt borrelen uit de herinneringen van afgelopen zomers. Waarschijnlijk zal het deze week of dit weekeinde nog niet zover zal zijn. Maar de gedachte alleen houdt me de komende koude nachten nog wel even warm. Nu maar hopen dat gedachte me nog even zoet houdt zodat de tijdsspanne tot de bewuste eerste rokjes dag binnen de grenzen blijft. Voor nu moet dat nog wel even lukken al doet de herinnering verlangen naar meer mooi weer. Blijft dat net een van de dingen die we niet in de hand hebben of maakbaar is. Gelukkig is er we mee te leven en op de slechter dagen kunnen we altijd terug blikken of gewoon even klagen. Want als we ergens goed in zijn dan is het klagen over alles en het weer. Niet dat het helpt maar soms lucht het wel op en dat is ook wel wat waard in het Hoeckse. Waar gelukkig niet alles maakbaar is en het ruige en de onvoorspelbaarheid een van de troeven is die het wonen op het eiland aantrekkelijk maakt. Niet dat het wonen op een eiland zorg voor een beschermde omgeving vol met extra’s die je elders niet vindt. Het blijft natuurlijk soms wel dorps maar dat kan ook een gevoel van geborgenheid geven. Zeker omdat eigenlijk iedereen wel iedereen kent in het dorp of er anders over gehoord heeft. Ook al heeft dit tot nu toe niet geleid tot lagere inbraak cijfers en lijken de ze cijfers zelfs hoger dan het landelijke gemiddelde. Toch is de saamhorigheid er die meestal ontbreekt in de stedelijke gebieden. Waar veel mensen toch meer op zichzelf staan en minder contacten met de directe buren hebben zo als in het Hoeckse.

 

Hoeckse woensdag

Nu de zon weer volop zorgt voor een aangename temperatuur in huis waar het zonnetje komt binnen vallen in het Hoeckse. En dat terwijl ijs heiligen nog niet zijn geweest, het ook nog Pasen moet worden en de afgelopen februari de warmste ooit was. Hopelijk is het alweer gauw zo warm dat de rokjes uit de kast kunnen worden gehaald. Maar mocht er niets meer in de kast liggen deze zomer lijkt korter dan kort gewoon weer te mogen. Dat belooft dus weer een zomer te worden met zoete herinneringen en belevenissen. Kan bijna niet wachten tot de temperaturen zover stijgen dat het weer rokjesdag is in het Hoeckse. Hopen dat de trend zich doorzet en we de komende maanden weer dagen zullen hebben die de verwachting overstijgen. Alleen wordt het dan wel moeilijker om het goede moment voor de vakantie te vinden. Want wanneer neem je de week of twee vrij voor je vakantie als het de komende maanden alleen maat beter wordt. In de aanloop van de zomer of pas in of na de zomer alles is mogelijk. Maar hoe kan je werken als alles buiten beter is dan achter je bureau, hoe kan je het dan een dag vol houden. Ook al is het vooruitzicht voor de avond goed, het wachten op de kers op de taart wordt dan toch een opgave. Wat te doen als je nu al geen beslissing kan maken terwijl je niet wilt spreken van keuze stress. Niet dat ik geen keuze kan maken maar het keuze moment is nu nog te vroeg. Toch wordt er verwacht dat we in de komende weken een keuze maken die dus in grote lijnene bepaald hoe de zomer verloopt. Een week te vroeg en je zit tot je oren in de modder een week te laat en je vakantie bestaat uit afvoer putjes. Wat te doen is de vraag waarop het antwoord schuldig blijft.

Hoeckse dinsdag

Leeft het Hoeckse weer een beetje op na een koude nacht die nog niet zo koud was en eigenlijk niet veer verschilde van de vorige. Maar ook de volop zonnige dat bleef uit in het Hoeckse waardoor we ons nu maar op maken voor een koude nacht. Want zoals het spreekwoord wat in het vat zit verzuurt niet dus is er geen ontkomen aan. Net als dat het er de schijn van heeft dat we weer koeien met kalfjes in de wei gaan zien. En dit terwijl zelf de boerinnen er voor naar den Haag trokken vandaag om een tegen geluid te laten horen. Want een kalfje heeft geen goed ontwikkeld instink dat zorg dat ze de sloot meiden. Of zelf weten wanneer te stoppen met drinken want in tegenstelling tot vroeger geeft de moeder koe veel meer melk. Zelfs meer melk dan noodzakelijk is voor de voeding van het kalf waardoor het zich dood kan drinken. Maar goed deze evolutie zou in principe weer kunnen leiden tot minder melk en daarmee een hogere melkprijs. Ook al gaat er al gauw weer een paar generaties overheen voor dat een feit is. Tot die tijd zouden we dus meer levenloze kalfjes in het weiland zien als het aan onze landsbestuurders is. Want ook al boeren onze melkvee boeren soms al vele generaties. Over dieren welzijn weten deze veeboeren natuurlijk niets nee dat is voor behouden aan de stadse elite. Die hun kennis in weten samenvat en daarna oplegt aan de veeboer in het weidse landschap. Die de levenloze resultaten van dit experiment kunnen opruimen en dat liefst voor dat iemand hier kennis van kan nemen. Zodat het weidse en ongeschonden landschap van het Hoeckse geen smeet oploopt. En de stadse elite zich kan pochen met dit zeer succes hergeïntroduceerd succes nummer. Ja een publiekstrekker voor het eiland zou drommen mensen naar deze idyllische omgeving moet brengen.