Hoeckse

Hoeckse maandag

Doet de vraag opkomen moeten we het nog langer toestaan dat vrouwen een rijbewijs mogen halen in het Hoeckse. Niet omdat vrouwen niet zouden kunnen rijden of onzeker zijn en geen beslissingen kunnen nemen. Waardoor de tijd die verstrijkt voor een rood stoplicht verdrievoudigd zonder dat je maar een meter vooruit komt. Dat alles is zeker niet de reden om deze suggestie te doen maar wat dan wel vraag je jezelf dan af. Nu schets ik even een gebeurtenis van heden morgen, toen een collega uit het niets een whatsapp kreeg. In dit bericht werd hem medegedeeld dat zijn lieftalige vriendin nu voor de deur stond en de auto nodig had omdat ze naar de stad moest. Nu kun je veel zeggen over het Hoeckse maar dat er geen openbaarvervoer naar alle windstreken is hoort daar niet bij. Alleen zul er meer tijd vooruit moeten trekken en het is not done om heel veel spullen mee terug te nemen. Iets wat elke man toejuicht want dat scheel inschikken in de gezamenlijke kledingkast na terugkomst van een tochtje buiten het Hoeckse. Nu had de eega van mijn collega echter heel andere eisen waardoor de brave man alleen zijn sleutels af kon staan. En zowaar na drie uur was de dame in kwestie terug maar niet alleen nee ze had de hond ook bij zich. Wat dus betekende dat hij niets anders kon doen dan haar en de hond terug naar huis te brengen. Waar ze net vandaan kwam omdat ze daar inmiddels de hond opgehaald eenmaal in de auto. Bleek dan toch dat ze liever naar haar moeder ging dus daar afgezet en beloofd haar na het werk op te halen. Wat natuurlijk niet kan dan zonder er te blijven eten en een bakkie te doen. En daar ging in rook op een avondje rustig op de bank en wat nabeschouwen op het afgelopen weekeinde.

 

Hoeckse zondag

En het is weer rokken dag in het Hoeckse maar ondanks het zonnetje is de weste wind een spelbreker deze morgen die de temperatuur onder nul doet voelen. En dat zie je terug op de dijk waar de kerkgangers deze keer compacter dus dichter bij elkaar lijken te lopen. Inplaats van een lang gestrekt zwartlint op de dijk is het nu meer een strik. Ook het pas is sneller dan dat we gewend zijn toch neemt de toch nog wel een stief kwartiertje in beslag. Waarna de rust op de dijk terug keer alsof er niets of niemand in de omgeving wakker is. Tijd om maar eens te lijken wat er voor activiteiten zijn die ook met dit weer voor afleiding zorgen. Nu is er meestal niet zoveel te doen op een gemiddelde zondag in het Hoeckse en deze zondag is daar geen uitzondering op. Dus toch maar weer het lijstje met dingen die je zelf kan doen op een zondag erbij pakken. Maar welke activiteit kan bij weste wind tocht genoeg voldoening geven om de kou te willen weer staan. Normaal gesproken zouden dat dingen moeten zijn waar je het warm van zou krijgen. Maar tot op heden heb ik het hardlopen door de polders nog niet opgepakt. Niet dat ik er de sportiviteit niet van in zie nee het is meer de tijd die ik nodig heb om daarna te herstellen. En morgen wordt er toch verwacht dat ik weer fris en fruitig aan de week kan beginnen. En daarbij horen dus geen fysiek zware activiteiten op zondag de rustdag die reeds aan het begin van onze jaartelling is ingesteld. Maar dan blijft er nog een priemende vraag die nooit gesteld wordt. Is het bij de hedendaagse werkdruk wel genoeg om een rustdag te nemen inplaats van meerdere. Dit omdat we tegenwoordig het werk doen wat vroeger door een tiental mensen werd gedaan.

 

Hoeckse zaterdag

Op deze zonovergoten dag is alles eigenlijk precies wat je verwacht van een zaterdag bevroren autoramen in de vroege morgen in het Hoeckse. Want voor een ieder waarvoor de dag vroeg begon was het schrapen van de ruiten een must. Om daarna op weg te gaan naar de sportschool, sportclub of de sporthal en voor de echte mannen is er de weg naar de warme bakker. Waar we dan vers Hoecks brood, croissants, krentenbollen of eierkoeken halen voor het ontbijt. Nog even langs de groenteboer voor de perssinaasappelen en wat verse salades om het ontbijt ook nog even gezond te maken. Eenmaal thuis aangekomen blijk het daar nog diepe rust te zijn en heb ik de keuken voor mezelf. Even water op voor de eieren die na vijf minuten van het stel moeten om geen hard gekookte eieren te krijgen. Dan met de hand nog even het netje perssinaasappelen uitpersen voor de verse suderance. Alles daarna met het verse brood en beleg even op een presenteerblad en op naar de slaapkamer. Onderweg hoor ik de douche lopen dan betekend dus dat ik net te laat ben dus maar weer naar de keuken. En even de tafel dekken voor het ontbijt en wachten tot de badkamer vrij komt. Na de krant te hebben gelezen en de keuken te hebben opgeruimd hoor ik de föhn aanslaan. Dat kan de niet erg lang meer duren inmiddels is het wel na tienen terwijl ik reeds voor negen uur in de start blokken stond. Maar goed eigenlijk vond ik de eerste uren zonder veel aan mijn hoofd wel aangenaam. Misschien moet ik er maar een vast ritueel op de zaterdagmorgen in het Hoeckse van maken. Want ik zou er wel aan kunnen wennen s’morgens op je gemak de klussen klaren zonder rekening te houden met anderen. Wel een beetje egoïstisch maar ik heb er een tevreden gevoel bij en geen slecht geweten.

Hoeckse vrijdag

Op deze warme en droge dag in het Hoeckse blijkt eens te meer dat een zachte winter zorgt voor meer ongedierte. Dat blijk wel uit de hoeveelheid muggen die in wolken door het Hoeckse zwermen en omdat het een zachte winter is zie dit fenomeen met regelmaat verschijnen. En dat belooft wat voor de warmer periodes die misschien wel voorbij komen. Dat beteken dus nergens stilstaand water laten staan want daarin gedijen de muggen larven goed. Eigenlijk kunnen we dus zelf ervoor zorgen dat er minder muggen zijn in de warmere periodes. Misschien even wat werk maar daardoor kan dan wel het raam open blijven staat op een warme zomernacht. En als we er vroeg mee beginnen dan kunnen we nog een verschil maken in de muggen populatie. Wat zou dat een uitkomst kunnen zijn om de hoeveelheid ongedierte beperkt te houden. Alles blijft daardoor binnen de perken en de overlast blijft beperkt tot ongemak. Wilde dat we dat ook konden bewerkstelligen met de OZB Belasting en de Oppervlakte water rechten die we weer eens door het svhw opgelegd hebben gekregen. Want ook al bezweren de gemeente het waterschap en vele andere dat we geen melkkoe zijn. Als ik de enveloppe regen weer op de mat zie vallen vraag ik me iedere keer of het nog meer kan zijn dan de vorige keer. En wat schets de verbazing het kan iedere keer weer hoger en dat ook nog zonder enige verklaring of verantwoording voor de kosten. Terwijl vanuit den Haag de signalen zijn dat er een maximaal plafon bestaat maar dat lijkt in het Hoeckse niet door zijn gekomen. Misschien betalen we nu al voor de eenwording tot een grote gemeente. Of zouden er nu al raadsleden en ambtenaren zijn die een afvloeiing regeling krijgen uit het OZB potje. Hopelijk is er gauw duidelijk want het wordt anders een dure periode in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Op deze Hoeckse donderdag is het vanaf de vroege morgen een mooie en warme dag waar in de luwte en temperatuur van 16 graden niet onmogelijk is. En op een bankje in het zonnetje komen dan ook de beste ideeën voor de komende weken in het Hoeckse bovenwater. Wat soms tot heel creatieve hersenspinsels leid die op hun beurt weer voor hilariteit leiden. Wat te denken van een Hoeckse kledinglijn of modehuis en welke kleding zou daar in de collectie zitten. Voor de vrouwen zou de variatie eerst niet zo groot zijn maar na een rijp beraad. Wordt er afgeweken van de rokken , rokjes en schorten want een broekpak heeft toch ook wel wat. En dan de kleding voor de man een kiel en een broek of te wel een drollenvanger zou ook hier niet een goed idee zijn. Al gauw blijkt er toch al meer van buiten zijn wat als Hoecks worden gezien. En met het zonnetje in het gezicht lijken er maar weinig kledingstukken over om de ideale collectie samen te stellen. Eigenlijk is het vanaf een half uurtje in de zon op een bankje alleen nog maar gegaan over de kleding die de afgelopen zomer voorbij kwam. Want eigenlijk wilde iedereen eigenlijk het zelfde beeld voor de Hoeckse kleding waarbij de degelijkheid werd ingeruild voor de wulpse look. Want als er iets was blijven hangen van het afgelopen jaar dan waren het de over verhitte dagen waarop de kleding schaars was. Eigenlijk was er geen sprake van kleding nog bekleding waar de jonge wulpse Hoeckse meisje in gekleed waren. Onderweg naar het zwembad, de oevers van het Hoeckse of recreatie plekken op het eiland was er sprake van bekleding. Maar eenmaal gearriveerd op locatie werd  de resterende kleding afgeworpen en gebaad in de zon. En met een koelbriesje was dit een waar genot. Nu maar hopen dat we dit jaar op herhaling gaan en alles mogen herbeleven in het Hoeckse

 

Hoeckse woensdag

Op deze Hoeckse woensdag is het weer tijd voor de buitenboel die al een tijdje niet was gedaan wat resulteerde in een heldere blik naar buiten. Waar het zonnetje zich vandaag ook weer liet zien waardoor de temperatuur langzaam met stapjes omhoog kroop. Wat uiteindelijk zelfs buiten voor een aangename temperatuur zorgt en binnen is het zelfs achter glas nog twee keer warmer. Je zou bijna de zwembroek, het badpak en de bikini uit de winter opslag willen halen. Maar ja het is natuurlijk nog niet zover dus moeten we nog even wachten om de daad bij de gedachte te voegen. Niet dat het wachten op nu de dag beheerst nee uiteindelijk kom ik ook deze dag wel weer door. Al loop ik soms wel even te puffen maar dat is niet van uitputting eerder van de warmte. En dan te bedenken dat sommige mensen in deze periode een beging maken met de grote schoonmaak. Wat vroeger betekende dat alle kasten leeg gaan gesopt worden en opnieuw worden ingeruimd. Dat waren nog eens tijden in het Hoeckse waar toen alle stoepen blonken na een grote schrob beurt. Ook al werd het meeste werk verricht door de meid het bleef een hele opgave. Om een beetje huis helemaal leeg en daarna in te ruimen was vroeger toch wel een lange periode nodig. Want de kleden moesten worden geklopt en dat gold ook voor de overgordijnen. Daarna werden alle meubels in de olie gezet en werd het koper gepoetst. Waarna het karwei dat de meeste zwart afgaf werd aangepakt het zilver werd uit de kast gehaald en gepoetst. Iets wat tegenwoordig eigenlijk nergens meer gebeurt aangezien bijna niemand nog zilver in huis heeft. Of dit komt omdat we meer en meer pinnen en vertrouwen lijken te hebben in de banken. Vroeger hadden we in het Hoeckse alles gewoon in huis zonder dat dit problemen gaf.

 

Hoeckse dinsdag

En alles wat de eerste dag van de week tekende was vandaag als sneeuw voor de zon verdwenen en we hadden ons weer herpakt. Maar wat was er dan toch ook al weer aan de hand de afgelopen dagen ons korte termijn geheugen is lek als een zeef. Daarom houden we het ook al zolang vol in het Hoeckse dat met veel moeite is onttrokken aan het water. Zoals een moeder na het baren vergeten is hoeveel pijn ze hiervoor moest doorstaan. Het is allemaal vergeten als het kindje in de armen rust alleen de man de huizes heeft iets langer last van de geestelijke pijn die hem is aangedaan. Het is eigenlijk net alsof ons leven bestaat uit dingen vergeten en vergeven. Alleen schijnen sommige mensen de laatste twee niet te beheersen. Waardoor het leven soms lijkt op een functioneringsgesprek met de bij behorende vragenlijst. Met de geheide in kopertjes zoals het, heb je het naar je zin op je werk. Nu staat zin voor mij voor veel dingen maar eigenlijk niet voor werk. Zo heb ik veel dingen waar ik zin aan heb maar die dingen staan voor een beheersbaar begrip. Iets wat ik niet kan terug vinden in het begrip werk wat je niet kan eten, proeven of liefhebben. Hoe kan je iets waar je een haat en liefde verhouding mee hebt nu benoemen als werk. Al wordt er tegenwoordig wel veel werk in relaties gestopt er wordt toch raar op gekeken als je de baas de ene keer de liefde toekent en de andere keer de tent uitvecht. In sommige gevallen zou dat wel tot een verbeterde werksfeer kunnen lijden maar de buitenwacht zou er toch fronsend naar kijken. Maar daar blijft het niet bij want de volgende vraag is steevast wat de goede punten en verbeterpunten zijn. Iets wat ik wel denk maar nooit hardop zeg zelf niet op sommige momenten van zwakte.

Hoeckse maandag

En vandaag blijkt eens te meer dat verandering iets is waar we maar moeilijk aan kunnen wennen in het Hoeckse. Want een dun laagje sneeuw zorg voor winterse taferelen op het eiland wat weer gelijk staat aan lange rijen en langzaam rijden. In die rijen moeten we dan ook nog heel veel geduld hebben want niemand wijkt van zijn route of plaats. Iets wat we vorige week ook al hebben ervaren toen het hele tafereel zorgde voor een lange vertraging op weg naar het werk. En deze morgen lijkt het wel op een herhaling van zetten die alle herinneringen aan de vorige keer boven halen. Gelukkig gaat het deze keer allemaal iets vlugger en valt het uiteindelijk wel mee met de vertraging. En halverwege de dag lijkt er niets meer te herinneren aan de vertraging en de sneeuw van deze morgen. Op gezette tijden is er zelfs een warm zonnetje die de sneeuw doet smelten en de temperatuur doen stijgen. Niet dat het erg koud was vanmorgen maar het zonnetje doat toch weer wonder met het humeur op een dag als deze. Want het is toch weer even wennen op maandag na het weekeinde waar je niet de baas lijkt te zijn over de tijd die je te besteden hebt. Want alle dingen die je in een weekeinde moet regelen wegen niet op tegen de tijd die je doordeweeks besteed aan de dingen die je bent vergeten. Eigenlijk zou je net als op het werk een tijdsplan moeten hebben voor het weekeinde en de doordeweekse avonden zodat de tijd bter kan worden verdeeld over de week. Waardoor je niet afhankelijk bent van de vakanties en snipperdagen om dingen gedaan te krijgen. Eigenlijk besefte ik vandaag pas hoe gehaast ik leeft en hoe gewent ik daar aan ben geraakt. Zelfs in het weidse van het Hoeckse lijkt ik ook met de klok te leven en gehaast mijn taken af te werken.

 

Hoeckse zondag

Is er weer eens een voor reflectie waarbij we de fouten van de afgelopen week de revue laten passeren in het Hoeckse om daar lering uit te kunnen trekken. Zodat we in de toekomst beter voorbereid zijn op dergelijke situatie mochten ze zich meermaals voordoen op het eiland. Maar als we eerlijk kijken naar de obstakels die zich deze week voordeden dan weten dat het merendeel hiervan al meerdere malen de revue zijn gepasseerd. Zo kunnen we niet meer met droge ogen beweren dat er geen probleem is om het Hoeckse uit te gaan in de ochtend uren. En ook kunnen we met zekerheid zeggen dat ook de tijd rond het avond eten voor problemen zorgt. En dit ondanks de aanpak van de knelpunten rond en in Rotterdam lijkt nu de verwerking van het verkeer uit de haven te zorgen voor een knoppunt in het Hoeckse. Waar eerst een merendeel van de Hoeckse arbeiders in de file stonden rond Rotterdam. Nu staan we met zijn alle om dezelfde tijd voor de poorten van het Hoeckse. En omdat de poorten in het Hoeckse eigenlijk nog op paard en wagen formaat zijn gebleven. Is een goede doorstroming van het aanbod van het verkeer in het Hoeckse niet goed. De capaciteit ligt ver achter bij het aanbod en dit terwijl er weer meer mensen in het Hoeckse willen vestigen. Nu lijkt een oplossing binnen handbereik maar een samenvoeging van alle gemeenten op het eiland. Werkt daar niet echt aan mee aangezien er daarvoor eerst andere prioriteiten moeten worden gesteld. Iets wat door het handje klap die nodig was om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen niet echt zal lukken. Want niemand vanuit de politieke elite zal berijd zijn om de binnen gehaald compensatie te laten varen voor meer asvaalt in het Hoeckse. Hierdoor zullen we moeten wennen aan de momenten van reflectie die steeds meer gaan lijken op een déjà vu.

Hoeckse zaterdag

Op deze zaterdag was het eindelijk zover alles leek p zijn plaats te komen want achter glas in het zonnetje was het goed toeven in het Hoeckse. Waar het op momenten wel op een warme voorjaarsdag leek met bij behorende temperaturen. En zelfs buiten was het goed te doen in het zonnetje waardoor alles gewoon beter leek te lukken. Zelf het opruimen van de winterschade van de planten in de tuin koste geen moeite. Ook waren de buren na en lange periode ook weer eens aanspreekbaar zonder aan te bellen. Ja op deze toch wel zonnige dag waren veel mensen bezig of zatten in de tuin te genieten. Als dit een opmaat was op wat nog gaat komen dan staan we het volgende weekeinde in de tuinen. Om ze weer voorjaarsklaar te maken het enige wat nog ontbraak waren de bollen die nog geen bloem lieten zien. Al denk ik zelf dat als het weer blijft zoals nu het wachten daarop niet lang zal duren. Wel jammer dat de Hoeckse klei niet geschikt is voor de bloembollen teelt waardoor we de bloeien bollen velden van de kust hier niet zullen vinden. Daarin tegen verwacht ik de komende week al weer meer activiteiten op het land. Want door de zachte winter kunnen de boeren eerder het zaaigoed in de grond stoppen. Wat dan misschien tot een betere oost dan die van het vorige jaar kan worden. En zo blijkt eens te meer dat geen jaar hetzelfde is in het Hoeckse. Waar de komende weken de bomen steeds groener zullen worden en de bollen in de tuinen hun kopje zullen laten zien. Maar het echte feest begint natuurlijk pas in de maanden die komen waarin het Hoeckse kleur bekend. En de verschillende bloesems zorgen voor een kleuren pracht en een geuren feest. Dat zijn weerga niet kent en alleen in het voorjaar te bewonderen is op het eiland dat het Hoeckse is.