Hoeckse

Hoeckse woensdag

Op een woensdag zoals als deze in het Hoeckse is er weinig aan te merken echter zoals altijd niets is perfect. Er is eigenlijk altijd wel iets en iets is in eerste instantie niet te benoemen. Maar het zorgt ervoor dat iets wat perfect leek verandert in iets waar eigenlijk van alles aan gaat mankeren en de kleine dingen zorgen ervoor dat dan frictie ontstaat. Dit opzicht is dan weer verantwoordelijk voor een gevoel dat je niet meer kwijt raakt en je achtervolgd tot in de vroege volgende morgen. Dat er vandaag weer een dag aankomt in het Hoeckse , die overvloeit met bloeiweer en heuse uitzichten. Daar zal niemand in het Hoeckse nu nog aan twijfelen echter de vraag die rijst.  Is deze overvloed soms ook de oorzaak die kan zorgen voor het gevoeld van twijfel het voorportaal van de niets is perfect stelling. Dit alles gezegd te hebben kan ik zeggen de oorzaak van deze voorgaande opsomming is terug te voeren op een gebeurtenis van deze morgen. Waar ik in de vroege uurtje werd getrakteerd op een parade van dames op leeftijd die gekleed in een ooit heel modieuze bikini de dijk overstaken om wat baantjes te gaan trekken in het buitenwater. Dit schouwspel vond plaats tegen de achtergrond van een opkomende zon in het ochtend douw van het Hoeckse. De dames waren gekleed in een seventies print bikini waarvan de broek en het bovenstuk zo groot waren dat je bijna kon spreken van een Badkini. Daar de dames op leeftijd de gang er niet echt in hadden zitten had ik tijd genoeg om het een en ander in me op te nemen. Echter eenmaal op het werk aangekomen is het uitzicht waar ik gisteren zo van kon genieten nu heel anders. Op een of andere manier stel ik me nu voor hoe het er over een paar jaar uit zal zien. En daar zit nu precies de frictie die deze perfecte dag tot een doordeweekse dag maakt. Je gaat twijfelen of wat je ziet, wel werkelijk is wat je zou willen zien. Hierdoor is het mooie er een beetje af en kijk je eerder om dan na.

Hoeckse dinsdag

Dat bloeiweer zo mooi kan zijn, dat bewijst deze Hoeckse dinsdag. Met een dag zoals deze is het moeilijk niet vrolijk naar de dag van morgen te kijken. Maar voor het morgen is moet ik deze dag nog zonder kleerscheuren door zien te komen. En dat wordt al moeilijk genoeg, al zal me dat worst zijn ik ben sterk en op mijn werk. Dus dat mag geen probleem zijn maar de zon brand op de ramen en het uitzicht is ondanks het tijdstip uitmuntend. Vooral de benen die mijn raam passeren hebben nu geen panty of kous en zijn glad geschoren. Het enige wat soms ontbreekt zijn de hoge hakken om het geheel af te maken. En wat is er een variatie aan zomerse kleding waar ik mij al weken op verheugde. En waarop valt straks mijn keuze de favoriete van vorige jaren de mini rok of de hotpants. Dit jaar doet de afgescheurde spijkerbroek het bij mij het zelfs soms nog beter als de favorieten van vorige jaren ik wil deze eerste warme dag nog geen keuze maken. Gelukkig heeft een goede vriend mij deze winter de kunst van het dwaaloog bijgebracht en kan ik nu vrij onopvallend kijken naar het moois dat het Hoeckse te bieden heeft. Daar ik bij het betreden van het genootschap van dwaalogen een eed gezworen heb kan ik niet te veel uitbreiden over deze techniek. Maar als je als echte Hoeckse toegang kan krijgen tot dit genootschap grijp deze dan met beide handen aan. Want er is niets mooiers dan leren kijken om zo beter te kunnen zien. Ik weet dat er ook nadelen zijn aan deze techniek waarvan het inschatten van diepte er een is. Maar om een of andere reden is voelen in zo’n geval de betere optie. En een die diepgang brengt in je dag in het Hoeckse.

Hoeckse maandag

Na de rokkendag van gisteren is het vandaag rokjesdag in het Hoeckse met echt bloeiweer. En weidse uitzichten die niet alleen worden veraangenaamt door de kledingkeuze van het vrouwelijk geslacht in het Hoeckse. Helaas moeten we echter wel weer aan het werk in het Hoeckse want er moet toch brood op tafel komen. Maar wat zou ik vandaag graag buiten willen zijn en strategisch op een bankje of terras willen zitten. Toch heb ik tussen de middag tijdens mijn lunchpauze nog een kleine kans langs het water om te genieten van wat het Hoeckse te bieden heeft. Echter tot die tijd moet ik mijn tijd door zien te brengen achter een te heet bureau in een omgeving die ik graag zou ruilen van een plek op een bankje of terras. Waarom vraag je, je dan af waarom is de mens van jager en voedsel verzamelaar geëvolueerd in een persoon die zijn dagen doorbrengt achter een beeldscherm in een geairconditioneerde ruimte. En waar in de evolutie hebben we besloten dan jagen en voedsel zoeken niet de taak was waarvoor we op deze aarde zijn. Op dagen zoals vandaag zou je toch niets liever willen dan voedsel zoeken en jagen in het weidse landschap van het Hoeckse. Maar er is geen weg meer terug een het dichtste wat we bij jagen en voedsel zoeken komen. Is de supermarkt en het terras op een zonnige dag als vandaag. Omdat er sprake is van een herontdekking van Normen en Waarden bestaat er misschien een kans in het Hoeckse dat we op kleine schaal weer terug gaat naar het Hoeckse in vroeger tijden. Als experiment zouden we het jagen en zoeken naar voedsel weer kunnen opnemen als uitgangspunt in het Hoeckse. Met als startpunt lijkt mij het eiland Tiengemeten wel de juiste omgeving daar we het eiland al terug hebben gegeven aan de natuur. Het terugplaatsen van jagers en voedsel verzamelaars zou dan een stap zijn in de goede richting, om het natuurbeleid een extra stimulans te geven.

 

Hoeckse zondag

De eerste zondag van het zomerseizoen en blijft een beetje achter bij de verwachtingen van gisteren. Maar niet getreurd een zwaluw maakt nog geen zomer volgens het spreekwoord. En de rest van de week zorgt nu al voor gespannen gezichten in het Hoeckse. Zouden net als in de rest van Nederland de hitte plannen al uit de kast zijn gehaald of zouden ze nog op de plank liggen. Deze vraag zou je simpel kunnen worden beantwoord in het Hoeckse met ze liggen nog op de plank want het is zondag in het Hoeckse. Echter ook in het Hoeckse is er activiteit op zondag en deze activiteit zou de hitte plannen voor de komende week kunnen omvatten. Maar een zekerheid is dit niet want er zouden toch nog wel bezwaren zijn om op deze zondag aan het werkt te zijn. Dat ondanks het ietwat tegenvallende weer vandaag maar dat is nog geen reden om te breken met de zondag rust. En die rust heb ik vandaag ervaren als stroop want wat ging deze zondag langzaam voorbij. Alsof de vaart er volledig uit was, er zat geen gang in en er kwam ook geen gang in. Net of dat we ons aan het voorbereiden zijn op wat gaat komen of niet komt. Ook het eten wilde vandaag niet echt smaken, nog de zin om eten te maken. Zonder te refereren naar de lammeren in de wei het was een dag waar lamlendigheid de boventoon voerde. Maar om nu te zeggen dat het een verloren zondag was gaat dan weer net iets te ver. Als deze zondag mag vergelijken met die van vorige week dan zijn we er een kwart op vooruit gegaan. Maar door het nog vlees nog vis gevoel heb ik geen echt werk uit mijn handen kunnen krijgen en dat is nu precies wat een Hoeckse zou moeten bewerkstelligen.

Hoeckse zaterdag

Het lijkt erop dat we dan eindelijk een weekeinde met bloeiweer te gemoed mogen zien. Het is dan wel geen tropisch weekeinde maar het heeft wel alles weg van een goede start. En een goede start is wat een ieder nodig heeft in zijn of haar leven. En dan zou het niet uit mogen maken waar je wiegje heeft gestaan nog waar je wortels liggen. Echter soms is het wel moeilijk om de wortels trouw te blijven zeker in het Hoeckse wordt het je dan niet makkelijk gemaakt. Dit heeft soms meer zijn achtergrond in wat andere doen en delen in het Hoeckse dan in het Hoeckse zelf. Zo kunnen op een dag als deze in het Hoeckse kleinigheden tot felle discussie leiden die dan geënt zijn op de kleding die men draagt of juist niet draagt. Sommige vinden het wel of niet dragen van voldoende kleding aanstoot gevend en laten hun afschuw weten door hun afkeurende blik of gemompel. Nu kan ik met enige trots zeggen dat op een dag als vandaag ik met plezier ga winkelen en soms mijn ogen uitkijk. Maar mijn afkeur zal geen onderdeel zijn van deze van zon overgoten dag. En ik erger me dan niet maar verheug me zonder aanzien des persoon. Een dag als vandaag zou als voorbeeld moeten dienen voor alle dagen die nog komen gaan. Daarom kan ik nu uit het dieps van mijn hart zeggen dat het groeten naar een ieder die mijn gezichtsveld passeert vandaag niet plichtmatig wordt vervuld. En nee ik heb geen overmatig vriendelijk uitstraling maar in kan me wel verplaatsen in de schoonheid van een dag als deze. En om maar weer eens te eindige met een spreuk ‘Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen’. Misschien zouden somige kriticasters dit vandaag ter harten willen nemen, om zo de dag zonder incidenten te laten verlopen.

Hoeckse vrijdag

Is er een van renoveren, vernieuwen of innoveren en wat nu het verschil is tussen de verschillende opties. In eerste instantie wil je namelijk eigenlijk niets veranderen want alles werkt, al is het met horten en stoten. Renoveren zou dan het probleem kunnen isoleren en misschien zelf verbetering kunnen brengen. Maar in wezen is alles wat je doet, meer voor het aangezicht en eigenlijk wordt er structureel niks gedaan. Dan zou vernieuwen misschien een betere maar ook duurdere oplossing zijn. Maar zou het wel goed zijn om iets te vernieuwen dat wel werkt, maar eigenlijk niet naar tevredenheid. Je gaat dat namelijk proberen om de race uit te lopen maar doet geen aanstalten om in de top te eindigen. Dan bestaat er ook een mogelijkheid tot innoveren maar hoe bepaal je dan, hoelang dat mag duren. Het rotte van innoveren is dat je niet weet wat de uiteindelijk innovatie is, nog de termijn voor het te behalen resultaat. Het enige wat je wel zeker weet is dat je aan een race begint die je gaat winnen. Terwijl er mensen om je heen staan te roepen, dat je aan een dood paard staat te trekken moet jij je plan trekken om de race te winnen. In het Hoeckse is het soms moeilijk om mensen uitteleggen dat je graag de race wilt winnen. Maar dat je op voorhand niet kan zeggen waar race plaatsvind en hoelang die is. Het enige wat je wel zeker weet, is dat je de race gaat winnen hoe dan ook. Deze volharding en geloof in eigen kunnen wordt echter vaak verkeerd geïnterpreteerd. Het liefst zou men willen dat je dat soort zweverigheid thuis beoefend en pas naar buiten treed als je de race hebt gewonnen. Het hele voortraject is namelijk geen noodzakelijk onderdeel van het winnen zo wordt gedacht. Deze mentaliteit zorg er in het Hoeckse voor dat overwinningen groots worden gevierd. De keerzijde van deze mentaliteit is echter dat stroom overwinningen opdroogt omdat er geen nieuwe aanwas is.

 

Hoeckse donderdag

Zou dan deze Hoeckse donderdag de opmaat zijn naar de hitte golf waar we allemaal op zitten te wachten. Of is het wederom een fata morgana die dit weekeinde dan toch te mooi om waar te zijn blijkt. Voorlopig echter heeft deze mooie dag mijn humeur weer in een andere swung weten te geven. En natuurlijk pak ik nu elk moment in de zon en weet ik wie honing wil eten moet lijden dat de bijen hem steken. Wat ongeveer hetzelfde inhoud als wie zich brand moet op de blaren zitten. Dit omdat ik natuurlijk ga verbranden vandaag, omdat ik te lang en op de verkeerde tijd in de zon heb gezeten. Maar dat alles komt voort uit het diepe verlangen te genieten van wat de natuur mij vandaag biedt. Het is alsof alles opeens minder belangrijk wordt en of dat alles om het alles is. Gelukkig is het niet zo dat je je volledig laat gaan op een dag als vandaag want we blijven toch die nuchtere uit het Hoeckse. Die al blij kunnen worden van een groene dijk met groen een plekje in de zon. Zo kun je een dag doorbrengen zonder je zorgen te maken of alles wel door gaat of goed gaat. Op zo’n dag waar het groeien en bloeien in het Hoeckse gewoon doorgaat terwijl je er zelf een beetje met de pet naar gooit. Want dat is het mooie in het Hoeckse als je een dag geen zin in hebt gaat het groeien en bloeien om je heen gewoon door. Als dit namelijk eenmaal ingang is gezet, dan is het niet noodzakelijk om er elke dag dezelfde tijd en liefde in te stoppen. Het is eigenlijk vanaf het moment van groei niet meer te stoppen en zal indien nodig zelfstandig tot bloei komen. Een gegeven wat niet voor de meeste gewone stervelingen in het Hoeckse tot de mogelijkheden hoort. Want in het Hoeckse leven is het soms zo dat groei in al zijn aspecten wordt onderdrukt of geremd om  zo de groei voor andere te simuleren.

Hoeckse woensdag

De Hoeckse woensdag is er een van communicatie en miscommunicatie en hoe het in kleine dingen kan zitten. Want het oog voor detail kan worden gecommuniceerd op verschillende manieren. Eigenlijk zou het maar op een manier kunnen worden uitgelegd als oog voor detail maar soms wordt het ook wel gezien als bemoeizucht. Echter blijven beide partijen van mening dat zij de juiste interpretatie hebben dan pas is er sprake van een pad stelling. In het geval van vandaag is er Door te veel oog voor detail een bijna vete ontstaan tussen een bewoner en de gemeente waarin hij woont. U kent het wel het begin met een gele kaart en eindig in een korte tijd met een rode. Zo heeft de gemeente inmiddels veel redenen om gele kaarten uit te rijken van groen, de straat en tuin. Tot het wel of niet juist stallen van bromfiets, fiets of auto het oog voor detail van een ambtenaar kan reden zijn tot een kaart. En soms kan het zijn, dat je zo kan gaan kwartetten met de uitgerijkte kaarten. Maar van een ding weet je je verzekerd eenmaal een kaart ontvangen betekend extra aandacht vanuit het ambtelijk apparaat. De uitdrukking op elke slak zout leggen zou hier van toepassing kunnen zijn, echter kan in dit geval reden zijn voor een berisping. Om uit het oog van de ambtenaar te komen is in dit geval bijna onmogelijk en is een uitdaging waarvan de uitkomst bijna altijd niet de gewenste is. Nu heb ik vandaag geprobeerd uit te leggen dat het weer van de afgelopen weken heeft gezorgd voor een weeldige groei in mijn tuin. Daar het slecht is te snoeien in de groei heb ik dus verzaakt deze groei te remmen wat in de ogen van de gemeente heeft geleid tot een gevaarlijke situatie. Mijn vraag waar deze situatie nu precies toe lijd werd met een tegen vraag, waarom zou er worden getwijfeld aan de reden voor de kaart. Doordat ik geen vraag met weerder vraag wil beantwoorden heb ik nu het mij opgedragen werk uitgevoerd en ben ik in afwachting van de volgende kaart.

Hoeckse dinsdag

Is weer dinsdag en wat mij verbaast is het feit dat dit jaar een kwart van de bewoners van het Hoeckse niet op vakantie zal gaan. De gewoonte dat zomers het Hoeckse leegloopt en de rust een de lege polderwegen het beeld van het Hoeckse vormen, lijkt hiermee voorbij. Deze zomer zal het Hoeckse bruisen en zullen een kwart meer inwoner hun vertier zoeken in het Hoeckse. De stranden aan de buiten randen en aan de Binnenmaas moeten al deze extra belasting in goede banen zien te leiden. Ook de lange rijen voor de kassa van het recreatieoord zullen tot het dagelijks beeld van het Hoeckse behoren. Maar er zijn ook voordelen want minder inwoners op vakantie staat ook voor meer kans op Hoeckse schonen op de stranden en bij de zwembaden. En zoals bekend bij insiders, zijn er plaatsen in het Hoeckse waar de schoonheid van het uitzicht dan pijn doet aan je ogen. Zoveel moois kom je alleen maar tegen in het weidse landschap van het Hoeckse. Waar ook de term buiten eten dan een andere dimensie lijkt te krijgen. Als een ieder eropuit trekt om te eten op de meest uiteenlopende plekken onder de ondergaande zon. Menig locatie in het Hoeckse is op een zwoele zomeravond geschikt voor een speciaal moment onder de sterren. Nu is sterren kijken meestal het best te doen in het aardedonker, echter het moment tussen licht en donker heeft iets magisch in het Hoeckse. De schemering zorg voor een broeierige sfeer die zorg voor lange gesprekken over alles en niets. Die dan meestal pas eindigen in het ochtend dauw van de volgende dag. En zo loopt de tijd in het Hoeckse tussen je vingers door en kom je zonder te veel te hebben geslapen weer in de nieuwe dag terecht. Een dag in het Hoeckse die als je geluk heb weer het zelfde wordt als de dag  ervoor..

Hoeckse maandag

Brengt het vooruit zicht op volgende week de week waarin we dan eindelijk een begin gaan maken met de zomer. Al gaan we daarmee voorbij aan de komende week voor alles is een tijd van komen en gaan. En de tijd voor gaan is in het Hoeckse de rest van de week ingeruimd al lijkt het donderdag wel te gaan opklaren. Alle teken in de lucht van het Hoeckse wijzen op iets waar we in het Hoeckse niet op zitten te wachten. Het is alsof de weergoden het Hoeckse hebben verruild voor een andere bestemming. Hopelijk krijgen we nog een kans in het Hoeckse en keren de goede tijden van weleer weer terug. Want het droevige weer wat we deze week lijken te krijgen doet vermoeden dat we eerder terug gaan naar het vroege voorjaar. Terwijl het nu echt zomer is al bijna een dag zomer en het komt met bakken uit de hemel deze zomer. Niet iets waarop we echt zaten te wachten het is alsof de hemel huilt en niet snikt. Terwijl het is sommige streken zo warm is dat er sprake is van een warmte golf wij mogen daar nog niet van genieten. Het gezegde is: met tijd en water verandert alles en daar lijkt het nu ook wel een beetje op. Maar wat me nog op de been houdt is het gezegde: wanneer de zon wegraakt uit de lucht is hij nog niet verloren. Zelfs na een speurtocht in de archieven in het streek museum heb ik geen Hoeckse variant kunnen vinden van de Enkhuizer almanak. Het blijft dus nog wel even afwachten wat betreft het weer we zullen ons moeten schikken naar de grillen van de weergoden en hun bijzondere humor.