Vrijdag in het Hoeckse.
Vrijdag betekent deze week geen vrije dag ondanks de Hemelvaart van gisteren is er geen aanleiding voor nog een dag verlet. Deze morgenvroeg bleek dan toch dat er weer leven was in het Hoeckse. De geur van vers brood en in tegenstelling tot gisteren geen gesloten deuren in het Hoeckse. Wat een verademing na een dag zonder alles ook al vraag je, je af of je in het Hoeckse 112 mag bellen als er geen eten meer in huis is. Voor ouderen in het Hoeckse is dat op zo’n dag als gisteren bijna de enige mogelijkheid om toch nog iets eetbaars in huis te krijgen. Althans als ze iets bekends willen eten in het Hoeckse, want op zo’n dag als gisteren dwaal je wel eens af. Gewapend met de wel bekende zoekpagina dus maar eens op zoek wat en wie er allemaal thuisbezorgen. En dat blijken er dan toch wel veel te zijn al is het natuurlijk geen Mac of Kentucky gesneuveld door de complexe regelgeving. Er blijkt een groot multicultureel aanbod te zijn in het Hoeckse. Even schrikken was dan wel de Kapsalon vroeger een plek om je haar te snijden. Nu een bak patat met sla en Donner afgetopt met kaas en heel veel knoflooksaus. Volgens mij niet iets wat je een tachtig jarige voor kan zetten. Toch zie wel weinig terug van de producten uit de Hoekse waard. Echte patat van Beentjes, Marijke of Agria is niet zo wijdt verkrijgbaar als de voorgebakken frieten uit de diepvries. Je zou toch kunnen denken dat er op de Reedijk een frietschuur zou kunnen komen met een frietloket. Zodat je toch vanuit de auto een portie heerlijk verse friet kan halen. Daar kan geen ander aanbod tegen op, verse krakende frieten uit het Hoeckse. Een gemiste kans in het Hoeckse die waarschijnlijk door de complexe regelgeving nooit verder gekomen is dan het kiem stadium.