Hoeckse

Hoeckse zondag

Begon vanmorgen met condens op de ramen alsof er mist in de slaapkamer stond maar veroorzaakt door de super snelle afkoeling van vannacht. Maar niets wat een half uurtje luchten zou kunnen verhelpen dacht ik nog vanuit mijn warme woonkamer. Eenmaal buiten was ik een andere gedachte toegedaan die alles leek te overheersen. Want wat was het koud buiten maar toen het zonnetje eenmaal scheen viel deze lagere temperatuur wel mee want het zonnetje deed erg zijn best om er toch nog een extra nazomer dag van te maken in het Hoeckse. En in de zon leek het wel even of ik op een Spaanse Costa was beland. Maar daarvoor moest ik de ogen wel even sluiten om me niet op andere gedachten te laten brengen. Niet dat ik het zonnetje in het Hoeckse niet kon waarderen, toch hoop je bij een warme zonnegloed een bepaald beeld voor je te zien. En met de goed aangeklede mensen die mijn raam voorbij kwamen lopen was dat beeld verre weg van een ideaal beeld. Wel was de parade van wandelaars in een dikke jas en handenschoenen op weg naar de polder om een frisse neus te halen. Nu had ik dat al gedaan toen ik vanmorgen vroeg mijn neus buiten de deur had gestoken en geschrokken weer naar binnen was gelopen. En de zemelap maar op gezocht had om de condens van de ramen te verwijderen. Wat me wel op viel tijden het zemen was de hoeveelheid water dat je dan met de zemelap van het raam af weet te halen. Na een klein half uurtje was de klus geklaard en kon ik weer gewoon naar buiten kijken. Om te genieten van het zonnetje dat inmiddels al door het voorraam in de kamer scheen. Soms voelde ik me als een kip op het spit zo warm voelde de zon aan op de huid achter het glas.

Hoeckse zaterdag

Op deze Hoeckse zaterdag doet de zon nog een keer extra zijn best om zich van zijn zonnige kant laat zien. Nog een keer genieten van het zonlicht en de warmte op alle stukjes huid die niet bedekt zijn met kleding. Op een dag als deze vergeet je alles wat er deze week voor nattigheid uit de lucht is komen vallen. In dit licht van de zon lijkt alles in het Hoeckse nog meer op het ideale plaatje van weidse vergezichten en net bewerkte akkers. Die er nu soms leeg en desolaat over komen maar eigenlijk al aan het voorbereiden voor wat komen gaat. Want alles in het Hoeckse gebeurt met een voorbedachte reden alsof het zo geschreven staat. Niets in het Hoeckse ontspringt de aandacht van het geschrevenen en alles volgt zijn pad. Nu lijkt het of alles in het Hoeckse loopt volgen onbeschreven paden maar daar blijkt in de huidige tijd geen pijl op te trekken. Nu vast staat dat alles in het Hoeckse gebeurt om een bepaalde reden. Is het anders kijken naar het weidse landschap in het Hoeckse om zo te proberen patronen te kennen. Wie alle vorige posten heeft gelezen weet dat er al vaker een verwijzing was naar het onbekende in het Hoeckse. Het Hoeckse dat achter zijn weidse vergezichten meer bleek te verbergen dan voor het oog zichtbaar is. Maar om daar een vinger achter te krijgen moet de boel een beetje worden opgeschut. Want wie veel herrie maakt trekt nu eenmaal de aandacht in het Hoeckse. Voorlopig echter wil ik nog even genieten wat de zon te bieden heeft in het Hoeckse van vandaag. Zonder maar een rimpeling te maken in het water van de oude maas. Die zich op een dag als vandaag laat lezen als een boek en zo misschien een van haar vele geheimen van haar verleden prijs geeft.

 

Hoeckse vrijdag

Staat dan toch voor het begin van het einde want zondag avond is het dan uiteindelijk toch voorbij. De zachte nazomer temperaturen maken plaats voor de lagere koelkast temperaturen in het Hoeckse. En zoals de vooruitzichten het op dit moment laten aanzien zal daar niet gauw meer een ander weerbeeld voor in de plaats komen. Dus maar even gaan wennen aan de modderige polderwegen en de daarbij behorende regen in het Hoeckse. Niet dat we daar nu op zaten te wachten maar het is nu eenmaal een onderdeel van het wonen in het Hoeckse. En als we daar een onderdeel van willen blijven maken zullen we het moeten accepteren als een voldongen feit. Maar gelukkig blijft er nog genoeg over om je op te verheugen ondanks de veranderende seizoenen in het Hoeckse. Gelukkig hebben we nog genoeg drank in huis om het op een huilen te kunnen zetten en zo alles weer in perspectief te krijgen. En natuurlijk maken we daarbij veelvuldig gebruik van de goede ervaringen van deze zomer. Zo kunnen we terug mijmeren naar de betere tijden in het Hoeckse toen er nog genoeg schaars geklede Hoeckse schonen te bewonderen waren. Want de komende tijd zal het wat dat betreft een soort vasten worden tot het volgend voorjaar en zomer. Nu maar hopen dat de zomer mode voor de zomer van 2016 ons niet teleur zal stellen. En gelukkig kunnen we daar vast een kleine preview van zien op het modekanaal. Want onze blik naar buiten wordt de laatste jaren steeds breder dankzij de komst van kabel en satelliet tv. Gelukkig maar anders waren we afhankelijk van de toeristen die het Hoeckse aandoen om een beetje bij te blijven. Want het is al jaren geleden dat we de postkoets naar Parijs konden nemen in Cillarshoek. Die ons dan via Strijen en het Hollands Diep, Brabant, Vlaanderen naar Frankrijk bracht.

Hoeckse donderdag

Is het buiten net of dat je in een groot wellness centrum terecht bent gekomen overal echt overal zie je modder. Er is geen een stukje straat of weg in het Hoeckse dat na de regenbuien van gisteren nog geschoond te lijkt te zijn van modder. De Hoeckse klei die eerst nog zorgde dat de gewassen konden groeien zorgt nu voor de nodige overlast in het Hoeckse. Vooral de dijken en de fietspaden lijken de lading Hoeckse klei niet meer te boven te komen. En je kan het schaamteloos noemen maar vanochtend ging de ene na de andere schoollier die op de fiets richting de middelbare school ging onderuit in de modder. Maar niet alleen fietser waren het slachtoffer ook diverse bromfietser maakten ook kennis met de gladde hoeckse klei. Zelfs de sporadische automobilist die de dijk genomen had om eerder op zijn werk te zijn moest dat bekopen met een lading modder over zijn auto. Terwijl de cohesie van de Hoeckse klei doet vermoeden dat het alleen goed voor je kan zijn. Blijkt het in de praktijk best nog tegen te vallen om ongeschonden te genieten van de weidse vergezichten in het Hoeckse. Want de modder weet behalve de voor, zij en achterkant feilloos de ramen van je auto te vinden. Waardoor het manoeuvreren op zich al een sport wordt op de polderwegen en dijken van het Hoeckse. Ook het op tijd stoppen voor obstakels vereist nu alle aandacht omdat de remweg nu gecombineerd dient te worden met de glij weg van je auto. Voor elke meter remweg moet je nu twee tot drie meter glij weg rekenen om ongeschonden op je bestemming te komen. En dan moet je er vanuit gaan dat het grootste gevaar nog dreigt op het moment dat je uitstapt en tot knie hoogte in de modder wegzakt. Lang leve het ongerepte en natuur beheerde landschap van het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

Op deze woensdag blijkt dan toch dat we het niet droog gaan houden in het Hoeckse en ondanks een redelijke temperatuur. Komt het vanmiddag toch met regelmaat uit de lucht gevallen, de regen waarvan we hoopten dat het nog even voorbij zou trekken. Want al kwamen we de regen deze zomer soms te kort nu lijkt eigenlijk elk buitje er eentje te veel. Niet dat we nu al beginnen met klagen over het weer. Maar het is eigenlijk meer iets van een andere mindset die ervoor zorgt dat je anders tegen dingen aankijkt. Alsof er een grijze dekken over je heen is gekomen die zorgt dat alles er net even anders uitziet of aanvoelt. En omdat we niet willen dat alles verandert lijkt elke verandering er nu een te veel. Zoals je kijkt naar dingen die op het punt staan te veranderen en die je eigenlijk met alle vezels in je lichaam zou willen behouden zoals ze nu zijn. Het ongrijpbare zomergeluk lijkt dan toch plaats te gaan maken voor winterse gelatenheid. Om dan over te gaan in een ongenaakbaar verlangen naar wat was in deze voor sommigen toch niet zo’n goede zomer. Niet dat het moeilijk is om negatief te kijken naar wat voorbij is. Maar positief vooruit kijken lijkt daarop dan weer als een berg die steeds maar hoger lijkt te worden. En die je dan ook nog gaat beklimmen op je All Stars terwijl je eigenlijk een paar wandel  schoenen had moeten mee nemen. Nee er lijkt niets te zijn dat je in de zomer voorbereid op wat er na de zomer komen gaat. Maar omdat we ook een voorraad eten hebben kunnen leggen in de zomermaanden zouden we eigenlijk met een vertrouwt gevoel vooruit moeten kijken. Maar omdat we in de supermarkten eigenlijk geen verschil meer kennen tussen de zomer en de winter maanden. Is ook deze prikkel niet meer instaat ons door de winter te helpen.

Hoeckse dinsdag

Doet je dan toch beseffen dat aan alles een einde komt en dat we nu richting de lange donkere dagen gaan in het Hoeckse. En met het veranderen van de seizoenen verandert er ook iets in het Hoeckse. Zo worden de rijen s´morgens en s´avonds voor de reedijk steeds langer en is het steeds moeilijker te herkennen of het nu ochtend of avond is. Eigenlijk lijkt de ochtend en de avond zich af te spelen in de zelfde coulissen. Het is alsof je moet zoeken naar de mooie dingen in het Hoeckse terwijl je tot nu je kon verbazen over alles wat het Hoeckse te bieden heeft. Vanaf nu is het vast houden aan de sporadische momenten van geluk waarin je nieuwe dingen herkent in het landschap. Het zijn dus de kleine dingen die het hem gaan doen in het Hoeckse waar we het van moeten hebben. Maar wie het kleine niet eert is het grote niet waard is het wat het spreekwoord waar we ons vast kunnen houden. Tot de eerste sneeuw valt en de vorst onze autoramen van een dun laagje ijs gaat voorzien. Ook al lijkt het nog ver weg inmiddels gaat de temperatuur gestaagd naar beneden en lijkt de tijd met rassé treden voorbij gaat. De boeren gaan inmiddels hard aan het werk om de laatste blokken mais, aardappels en bieten oogsten voor dat het weer omslaat. Het wordt dus waarschijnlijk een race tegen de klok om alles nog op tijd van het land te krijgen. Nu maar hopen dat ze het toch gaan redden want dat scheelt dan toch veel modderige wegen in het Hoeckse. Natuurlijk is het nog wel de vraag of we helemaal zonder deze gladde wegen de herfst ingaan. Niet dat we het tot op heden slecht getroffen hebben in het Hoeckse maar resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst.

Hoeckse maandag

Is er een waar we langzaam klaar worden gestoomd voor kouder weer in het Hoeckse maar ondanks dat blijft het nog te doen. En voorlopig blijft het ook nog droog maar voor hoelang nog is de vraag die dan toch bij mij rond sluiert. Maar is dat niet de kat op het spek binden immers de wens is de moeder of vader van de gedachte. Met dit spreekwoord vertaald in gewone taal, zou zoiets zijn als je gelooft iets, omdat je wil dat het zo is. Nu speelt iedereen wel eens met zijn gedachte en hoop daarbij dat het de waarheid zal worden. Maar eigenlijk zou je volgens mij eigenlijk ook niet willen dat al je gedachten uitkomen. Want waar zouden we zijn als we allemaal genoeg geld hadden om het mooiste huis te kopen. Het Hoeckse zou vol staan met grote huizen op een nog groter perceel grond en van een weids vergezicht zou geen sprake meer zijn door de torentjes van diezelfde grote huizen. Ook zou er op elke hoek van de straat een pinautomaat staan die geld geven als je andere geld op is. En een file van bestelauto’s die de boodschappen aan huis bezorgen. Tevens zou in elke tuin een robot het gras maaien en een bordje staan hulpgevraagd. Want als iedereen het goed heeft is er niemand meer die goed wil doen. Wat erop neer komt dat we niet hoeven en zeker ook niet willen werken want het is niet noodzakelijk. Maar zou de zelfzorgzaamheid genoeg ontwikkeld om zelf te zorgen voor het eigen levensgeluk. Eigenlijk is er niets wat iemand voor je kan doen maar veel wat niet gedaan wordt. Hierdoor zou ondanks je geloof in iets omdat je wilt dat het zo is. In de realiteit iets zijn waarvan je hoopt dat het geen werkelijkheid zal worden. Omdat het je geluk zou beperken tot de hekken rond je eigen huis en thuis in het Hoeckse.

Hoeckse zondag

Staat in het teken van dierendag en mooi weer maar dat dan gelijk tot meer poep op straat zou lijden had ik me niet bedacht. Maar het is gewoon druk in de polders van het Hoeckse en daarbij valt op dat echt ieder hond vandaag op pad lijkt met zijn baasje. En ook zie je veel meer dieren die zijn ingezet voor de ontspanning van de eigenaar. Maar ook thuis zullen er maar weinig dieren zijn die vandaag niet iets extra’s krijgen. Natuurlijk moeten we niet vergeten dat er behalve de dieren ook andere in het Hoeckse zijn die wel wat extra aandacht zouden kunnen gebruiken. Want dat we wel een dierendag hebben maar voor andere groepen binnen de samenleving is er geen aandacht. Dit is misschien wel een manco van onze welvaart maatschappij die op dit punt lijkt te zijn ontspoort. Want zonder het te weten hebben we de afgelopen jaren hele groepen in onze maatschappij betutteld. Voor deze groepen hebben we op een of andere manier geen plaats meer in ons ideaal beeld. Waardoor we deze groepen eigenlijk op een zijspoor hebben gezet en vervolgens zijn we vergeten waar we nu precies iets of iemand hebben achtergelaten. Om eigenlijk tot de ontdekking te komen dat onze attentie vermogen geen lange adem lijkt te hebben. Maar we hebben het ook eigenlijk allemaal zo druk en maken ons nog veel drukker. Tevens lijken we alles op de lange baan te zetten zodat er niets in de weg van ons ideaal beeld komt te staan. En leven doen we volgens het motto ‘Zorg dat je het goed hebt en zorg dat je dat vast houdt’ dit motto lijkt uiteindelijk dus meer slachtoffers te maken dan we van te voren hadden bedacht. Kunnen we het tij nog ten halve keren of zal dit lijden tot de afbraak van het systeem waarin we nu leven. En moeten we straks allemaal ons zelfbeeld bijstellen.

 

Hoeckse zaterdag

Is er wederom een die ik niet had willen missen en dat ondanks dat de dag vooral in teken stond van huishoudelijke taken. Stond het zonnetje de hele dag op de ramen en was het lekker warm in huis wat de huishoudelijke taken weer wat aangenamer maakten. Want eigenlijk is er niet zoveel aan een witte en een bonte was draaien maar het is zaterdag goedkope stroom. En dan blijven we Nederlanders ook in het Hoeckse is er veel activiteit bij goedkope stroom. Maar eigenlijk is het wel een rust momentje als je niet aan de zaterdagse boodschappen race mee doet. Al moet ik er nu dan wel maandag avond aan geloven omdat ik tot maandag nog boodschappen in huis heb. Niet dat ik van de honger om zal komen want zowel de diepvries als de voorraadkast hebben volgens mij nog wel inhoud voor twee weken. En als de nood aan de man komt zou ik nog aardappels kunnen gaan lezen al moet dat dan wel met toestemming van de boer. Ook al is het later moeilijker om aan je eten te komen deze maand bied kansen om een voorraadje in te slaan. Vroeger werden er wel een kist aardappelen en appels ingeslagen en natuurlijk groenten ingevroren of gewekt. Alleen zie je dat tegenwoordig steeds minder we zijn nu eenmaal gewent geraakt aan het tot acht uur winkelen in de supermarkt.  Eigenlijk hebben we ons gedrag aangepast aan de grote supermarkten en hebben we geen tijd meer over. Dus ook geen tijd voor het zelf invriezen of wekken van groenten en fruit. Ik weet nog wel dat oma op vrijdag of zaterdagavond een cake en advocaat maakte. Tegenwoordig weet bijna niemand meer hoe je advocaat maakt laat staan dat je in een weekeinde een advocaatje met slaroom neemt. Zo is de gezellige zaterdag avond uitgekleed tot een avond waarop we even naar de supermarkt gaan voor een Frans kaasje, tappas of borrelhapjes. Niets herinnert nog aan de tijd dat we bij de koffie een plak cake kregen en later op de avond een advocaatje met vers geklopte slagroom.

Hoeckse vrijdag

Op deze zonnige en windstille vrijdag lijkt de crisis ook bij de meest ongrijpbare bedrijven in het Hoeckse merkbaar.  Zo lijkt het er deze herfst op dat de rentmeesterkantoren ook met hun tijd mee moeten. En mensen op de belangrijkste plekken binnen de organisatie te werk moeten gaan stellen en dat in de drukste tijd van het jaar. Want de herfst is voor de rentmeesters behalve als oogstmaand ook belangrijk als de maand van de Jacht. Vanaf 15 oktober tot 31 januari 2016 oogsten jagers verantwoord vijf wildsoorten uit de natuur. Het jachtseizoen geldt voor de kleinere wildsoorten: wilde eend, houtduif, fazant, konijn en haas. En nu het rommelt in de gelederen van de rentmeester kantoren lijkt een oplossing voor de opening van het Jachtseizoen ver weg. Dat een rentmeester kantoor niet echt een afspiegeling van de samenleving is, is al jaren bekend in het Hoeckse. Daarbij komt de ons kent ons cultuur door de tegenvallende opbrengsten door de crisis in het verdrang. Maar zoals in zoveel echte bedrijven zullen de rentmeester kantoren dan toch onder ogen moeten zien dat de vrouw van de dokter niet altijd geschikt is voor een functie binnen het bedrijf op basis van het feit dat je de vrouw van de dokter bent. Natuurlijk erg handig voor de meestal wat oudere top van de rentmeester kantoren om een dokter op speeddail te hebben. Maar als dit beteken dat een afdeling niet rendeert dan zal er toch een oplossing voor moeten worden gevonden. Vroeger kwam de oplossing door te zoeken naar een bekende met een tot dan toe niet gebruikt netwerk binnen te halen. Echter door de crisis is deze bron snel aan het opdrogen en dus niet onuitputtelijk. Daarom ziet het er naar uit dat bedrijven die al honderden jaren hebben kunnen floreren op het oldboys netwerk nu uiteindelijk moeten gaan gedragen als echte bedrijven. Met een personeelsbeleid en een werkhouding die 180 graden moet gaan draaien naar een die ook gewoon om echt werk draait.