Hoeckse

Hoeckse donderdag

Vanmorgen wakker geworden met het gevoel dat het vrijdag is in het Hoeckse waar alles er op wijst dat dit niet zo is. Zeker nu we nog maar een aantal dagen over hebben tot het einde van het jaar. Gelukkig was het van korte duur en konden we al gauw weer verder met de orde van de dag kerstpakketten in ontvangst nemen. Het rare daarvan dat geen van die pakketten schijnbaar voor mij bestemt waren alsof je een cadeautje krijgt en het niet mag uitpakken. Iets wat met de kerstdagen in het vooruitzicht eigenlijk niet zou mogen maar toch gebeurt. Niet dat sommige zich daardoor bezwaard voelen in het Hoeckse zij zien hun kans schoon om onheil te delen voor de Kerst. Waardoor er soms voor grote groepen mensen niets anders is dan hoop op beters in het nieuwe jaar. Immers tijdens de kersttoespraak was er weder maal een sneer naar de afdeling omdat er gewoon veel meer ingezeten had dit jaar. Het is alsof je naar een film van Dicktrom zit te kijken die maar niet met zijn vingers uit de snoep pot kan blijven. Of tijdens zijn bezoek aan de keuken de taart van zijn toplaag slagroom weet te doen zonder resten in zijn mondhoeken. Om daarna weer aan te sluiten bij het gezelschap wat nog niet aan de koffie is begonnen en zich verheugen op de taart. Echter dit jaar is de taart eigenlijk al verdeeld en zal er weinig tot niets te verdelen zijn. Raar maar waar er zijn dan toch mensen waaraan de kerstgedachte dit jaar voorbij zal gaan ondanks dat het alle beter gaat in het Hoeckse. Maar goed dat ook voor deze mensen na de kerstdagen een nieuwjaar te wachten ligt waarin het verschil tussen mensen opeens veel kleiner kan worden. Alleen lijken deze mensen meestal de prijs te betalen voor de grootsheid van hen die de kerstgedachte anders hebben geinterpreteerd.

Hoeckse woensdag

Na een rumoerige nacht wordt ik wakker in dezelfde wereld als gisteren terwijl ik zo gehoopt had dat de zon scheen in het Hoeckse. Eenmaal gedoucht en gegeten naar buiten richting de auto buiten kom ik een vreemde tegen. Iemand die eigenlijk niet thuis hoort in de straat en die ik daarom dus niet kan plaatsen in het Hoeckse. Dan toch maar even een keer extra kijken of alles dicht is en hopen op het beste. Gelukkig nog niet de boodschappen voor de kerst in huis dus kan ik met een kloppend hart naar het werk. Onderweg valt wel op dat het drukker is in het Hoeckse alsof iedereen op dezelfde tijd van huis gaat. Zou wel verklaren waarom ik vond dat die vreemde niet thuis hoorde in het Hoeckse waar iedereen op weg lijkt te zijn naar het werk. Eenmaal op het werk alweer gauw vergeten dat er iets niet klopte vanochtend en gewoon aan het werk gegaan. Waar het wel een verder grijze dag lijkt te zijn vandaag zelfs de lucht in het Hoeckse kleurt grijs. Normaal zouden we dan haast zeker zijn van sneeuw waren het niet dat de weervoorspelling anders is. We moeten het doen met een groene kerst onder een grijze lucht niet iets wat ons bekend voorkomt uit de kerstverhalen. Waardoor je soms wel eens denk dat Bethlehem wel heel erg ver weg is vanuit het weidse van het Hoeckse. Zeker omdat het soms zelf in het Hoeckse moeilijk is om sterren aan de hemel waar te nemen. Wat in dit geval zou inhouden dat de wijzen hun weg niet hadden als op weg waren geweest naar een stal in het Hoeckse. Eigenlijk is het ook in het Hoeckse nooit meer echt donker maar eerder minder licht dan vroeger. Als we nu niet onze telefoon hadden om ons de weg te wijzen hadden we nooit ergens gekomen in het Hoeckse.

Hoeckse dinsdag

En dan is de tweede dag van de week een zachte droge dag in het Hoeckse waar we nu toch wel uitkijken naar het lange weekeinde. Want een weekend van vierdagen komt maar een keer in het jaar voor en dan nog niet eens met enige regelmaat. Want een jaar verder en de dagen liggen op een andere dag van de week in en buiten het Hoeckse. Maar waarom trekken we ons gedurende de eerste en tweede dag terug in familie kring en waarom vieren we niet met zijn alle het feest van de vele lichtjes. Zijn we dan op zulke dagen niet bereid te delen met andere iets wat gedurende een warme zomeravond heel anders is. Is het over de vloer hebben van andere gedurende de kerstdagen iets wat je gewoon niet doet in het Hoeckse. Omdat deze twee dagen zijn voorbehouden aan onze familie en het verstevigen van de familie band. Terwijl deze plichtpleging eigenlijk ons meer en meer tegen staat om de dezelfde reden in het Hoeckse. Want meestal heb je voor een etentje normaal een uurtje nodige terwijl je er nu een dag aan kwijt bent. Wat ervoor zorgt dat je ook al de kerst films nog eens mist en dus alles in de herhaling de volgende morgen mag kijken. Iets wat er voor zorgt dat de twee extra dagen ook nog eens vroeg beginnen in het Hoeckse. Wat niet goed is voor het humeur gedurende de rest van de dag die ook weer bij familie wordt doorgebracht. Die ook nog het lumineuze idee hadden om de tv uit te zetten en de radio op skyradio te zetten. Waardoor er ook nog eens een dag met slechte muziek voor de deur staat in het Hoeckse. Gelukkig hebben we nog een aantal dagen voor het zover is in het weidse van het Hoeckse. Zodat we kunnen genieten van de dagen voor de kerst in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse maandag

En toch is het moeilijk om weer te beginnen aan de nieuwe week als je bedenkt dat er weer een jaar voorbij lijkt te zijn in het Hoeckse. Zeker als je moet terug kijken op een jaar wat in alles een beetje achter bleef. Waardoor de hoogte punten werden op gevolg door diepe dalen de ene keer te weinig water de andere keer te veel. En eigenlijk nooit genoeg zon en warmte in het Hoeckse terwijl het verlangen erna zo groot was. Het rare is dat de statistiek zegt dat we hele mis zitten met onze gedachten over het afgelopen jaar en toch. We willen best geloven dat het allemaal best meeviel in het Hoeckse omdat het nu eenmaal zo lijkt te zijn. Maar daarbij speelt een ding ons parten ons geloof in het feit dat het zoveel beter had kunnen zijn. Want het was in de goede momenten best goed toeven in het Hoekcse maar we hadden graag nog meer gewild. Het voelde soms zo onrechtvaardig zoals je, je vroeger voelde als je geen ijsje kreeg omdat je er al een op had. Maar wat is nu een objectieve maat bij het meten van geluk in het Hoeckse. Ik kan me ongelofelijk gelukkig voelen als anderen kunnen genieten van de zon terwijl ik gewoon aan het werk ben. Andere willen perse erbij zijn een dag vrij zijn en voor pampus liggen op de strandjes of zwembaden in het Hoeckse. In een veel te klein zwembroekje die dan ook nog half weg valt onder de love handels van de meeste tijdens het vroege voorjaar. Tel daarbij op de complimenteuze bikini’s die daarbij de dames iets magisch geven in de warmte van de zon. En je weet waarom het soms tegen kan vallen als we geen overschot hebben gehad aan warme dagen in het Hoeckse. Maar goed dat er in het nieuwe jaar weer een nieuwe poging wordt gedaan om het allemaal beter te maken in het Hoeckse.

Hoeckse zondag

Op een of andere manier was er vanmorgen niets wat me vroeg uit bed deed gaan in het Hoeckse waar er een laagje ijs op de voorruit van de auto zat. Of het idee van krabben op een vroege zondag ochtend me tegen hield is niet te zeggen ik hou het gewoon op de buiten temperatuur. Dus dan toch maar iets langer in bed blijven voor de zondag dan uiteindelijk toch begint. Maar inplaats van een lijstje met dingen lijkt deze zondag de stilte voor de storm te zijn in het Hoeckse. Waar al driftig wordt nagedacht over het volgend weekeinde en de dagen erna. Gelukkig hebben we dit jaar niet zoveel verplichtingen iets wat ook bij de andere buren zo lijkt te zijn. En het lijkt er ook steeds meer op dat iedereen wel een dag buiten de deur gaat eten in of buiten het Hoeckse. Waar iedereen zich inmiddels zich afvraagt waarom er twee dagen zoveel moet worden gegeten dat we een heel voorjaar nodig hebben om er van bij te komen. Was het vroeger zo dat we een kersthaan hadden die als het een beetje mee zat tot Nieuwjaar meeging in het Hoeckse. Nu beginnen we al op kerst avond en volgen daarna nog twee dagen met veel te veel eten. Gevolgd door nog een avond vol met eten en drinken aan het einde van het jaar in het Hoeckse. We schijnen in de laatste week van het jaar in het Hoeckse net zoveel uit te geven als nodig om een continent een jaar van eten te voorzien. Waar al dat eten naartoe leid weten we al jaren te verbloemen met onze goede voornemens. Maar eigenlijk zouden we het met veel minder een stuk beter doen in het Hoeckse en daarbij ook nog onze co2 doelen weten te halen. Want al het eten van de laatste week van het jaar terug brengen naar normale proportie zou een reductie van 20% betekenen voor het Hoeckse.

 

Hoeckse zaterdag

Is wakker worden zonder regen tegen het slaapkamerraam wat ons doet geloven in een mooie droge dag in het Hoeckse. En met een temperatuur boven het vriespunt lijkt niets een mooie drukke dag in het Hoeckse in de weg te staan. Dus besluiten we niet te lang te blijven liggen om zo de boodschappen vroeg achter ons te hebben. Eenmaal in de super lijkt het even of er dit weekeinde al feestdagen zijn de karren lijken overvol te zijn en de rijen te lang. Maar niets wat een goede bak koffie niet kan verzachten en in de rij hoor je ook nog eens wat. We hebben de afgelopen week dan wel veel van de oude charme van het Hoeckse zien gaan er blijkt toch nog veel te zijn overgebleven. Ook hoor ik dat we veel oudere bekende Hoeckse inwoners zijn verloren door een akelige ziekte die in het Hoeckse een hoog aantal slachtoffer lijkt te maken. Zou er dan toch een verband zijn met de met de lucht die we inademen die vanuit Antwerpen op het Hoeckse neerdaalt. En als dit zo is zijn er dan onderzoeken of metingen die dit bevestigen en is wonen in het Hoeckse wel veilig. Mocht dat niet zo zijn waarom weten de inwoners van het Hoeckse dit dan niet en welke ambtenaar is daar verantwoordelijk voor. Vragen die we stellen als er weer eens iemand overlijd aan een ziekte waarvan de door de eeuwen heen geen slachtoffer van hadden in het Hoeckse. Het Hoeckse lijkt in de laatste tientallen jaren te zijn vervuild met fijnstof en andere deeltje die neerdalen vanuit de hogere luchtlagen. Waardoor het eens zo schone weidse image langzaam lijkt in te boeten zou dat ook de reden zijn dat mensen niet meer zo graag gaan wonen in het Hoeckse. Niemand lijkt daar echt de vinger op te kunnen liggen maar een ding is zeker mensen worden niet meer zo oud als vroeger in het Hoeckse. Sommige worden zelfs uit het leven gegrepen zonder dat ze dit echt hebben kunnen afmaken.

 

Hoeckse vrijdag

En op een of andere manier heb ik echt het gevoel aan het weekeinde toe te zijn in het weidse van het Hoeckse. Waar we een zware week achter de rug hebben met veel fysieke inspanning en mentale obstakels waardoor het allemaal net iets meer energie koste. Waardoor we vanmorgen eigenlijk alleen door de pijntjes al toe waren aan het begin van het weekeinde. Maar doordat we nog een dag moeten pieken zullen we deze week waarschijnlijk veel van onze energie hebben opgebruikt. Gelukkig kunnen we ook in het Hoecke inmiddels laten bezorgen waardoor we alleen een lijstje hoeven te maken en een tijd te kiezen. Waarna de boodschappen door het weidse van het Hoeckse aan de deur worden afgeleverd een luxe die we niet altijd ervaren. Maar nu aan het einde van het jaar moeten we ons in de kijker spelen bij de lokale supermarkt. Om er zeker van te zijn dat we alle dingen op ons lijstje voor de kerst ook werkelijk geleverd krijgen. Het is namelijk haast niet te doen om al die boodschappen het volgende weekeinde te doen en daarna vers op het bord te serveren. Gelukkig hebben we altijd de mogelijkheid om gewoon minder te eten tijdens de kerstdagen echter niemand staat daarvoor in de rij. Liever eten we ons helemaal vol om daarna in januari te proberen om het er allemaal af te krijgen. Door een persoonlijk trainer te vragen een rooster op te stellen en een voedingsadvies. Iets wat we waarschijnlijk beter al voor de kerstdagen hadden kunnen doen in het Hoeckse. Waar goed eten er nu eenmaal voor zorgde dat je het zware werk kon verrichten zonder na een uurtje uitgeput om te vallen. Maar goed dat het harde werken inmiddels verledentijd is alleen jammer dat we ons eetpatroon nooit hebben aangepast in het Hoeckse. Zodat de extra kilo’s er in het Hoeckse makkelijker bijkomen dan we ze eraf krijgen.

Hoeckse donderdag

En wederom worden we wakker met de regen op het slaapkamerraam en de dreiging van sneeuw buiten het Hoeckse. Maar in het Hoeckse zelf zijn we bijna alle sneeuw van de afgelopen dagen weer kwijt en zijn straten weer begaanbaar voor een ieder. Wat ervoor zorgt dat we weer zonder te veel problemen naar dingen toe zonder onderuit te gaan. Al wordt het soms wel moeilijk om ergens te komen zonder dat je een bui regen op je dak krijgt. En dat is soms wel een beetje jammer als er wat wordt georganiseerd wat daardoor in het water valt. Zo zijn er de kerstmarken die ons ideeën op moet laten doen voor de beide kerstdagen in het weidse van het Hoeckse. Want op een of andere manier is de kerst in het Hoeckse ook aan trends onder hevig waardoor dingen soms in of uit zijn. En om te zorgen dat je de bal niet helemaal mis slaat zijn er dan dagen waarbij we kennis maken met wat er nu speelt. Gelukkig hebben we dit jaar vier dagen om het een keer goed te doen in het Hoeckse. Tel daarbij op dat we nog een week hebben om alles goed te regelen en deze kerst is kat in het bakkie voor de gemiddelde inwoner van het Hoeckse. Al weten de meesten van ons waarschijnlijk niet waarvoor we eigenlijk al deze dagen vieren in december. Of wie er uiteindelijk verantwoordelijk is voor het feit dat de kerst altijd op dezelfde datum valt. Waardoor de dagen ieder jaar anders zijn en het de ene keer doordeweeks valt en de andere keer in het weekeinde. Iets waar door sommige werkgevers wordt gezien als een onrecht omdat het te veel dagen kost. Want als er een ding is wat in het Hoeckse met arendsogen wordt bekeken zijn het verplichte vrije dagen. Iets wat er vroeger nooit was en eigenlijk alleen maar veel geld kost voor de samenleving.

Hoeckse woensdag

En alsof de hoeveelheid water die kan vallen in het Hoeckse steeds weer een record hoeveelheid kan zijn. Want de afgelopen uren lijkt er geen einde aan de regen te komen zodat het in stralen uit de hemel lijkt te komen. Samen met het water van de smeltende restje sneeuw is het een natte boel in het weidse van het Hoeckse. Waar we het buiten allemaal wel een beetje fris vinden en het liefst binnen vertoeven iets wat alleen aan het begin en het einde dag wordt onderbroken. Maar het liefst zouden we allemaal warm bij de kachel zitten en niet hoeven nadenken over hoe het buiten is. Zoals de egel in zijn winterslaap zich om niets druk maakt en rustig slaapt tot de temperaturen weer stijgen in het Hoeckse. Waar door het zachte weer de elzen alweer in bloei staan wat normaal pas in het voorjaar zou zijn. Nu is het wachten op de sneeuwklokjes die ons de winter zouden kunnen doen vergeten voor we deze hebben ondervonden in het Hoeckse. Waar we de laatste tijd toch al afscheid moeten nemen van dingen die er ons hele leven al waren. Of dit nu mensen, landschappen of dingen zijn het afscheid valt meestal zwaar. En komt eigenlijk nooit uit zeker niet als er herinneringen aan kleven die we hadden klaar staan voor later gebruik. Soms heel onverwacht komen deze dingen dan jaren eerder weer voorbij omdat we weer verder gaan en nog even terug kijken. Ook al is terug kijken niet iets wat we nog veel lijken te doen nu we met zijn alle vooruit moeten. En terug gaan wordt gezien als achteruitgang terwijl we ook nog zoveel kunnen halen uit het verleden. Want ook al lijkt alles nieuw en net ontdekt soms is het slecht een gebruik wat uitgebruik was geraakt en nu weer in gebruik wordt genomen in het Hoeckse. Om zo weer een deel te worden van onze samenleving die daardoor sustainable lijkt te worden in het Hoeckse.

Hoeckse dinsdag

Is er eentje die we gisteren avond nog vreesde in het Hoeckse waar de sneeuwval in combinatie met vorst werd gevreesd. Uiteindelijk worden we wakker in een witte wereld met de sneeuw en ijs op straat. Maar na een warme douche en een vlugge hap besluiten we het er dan toch op wagen maar dat de gladheid niet helemaal over is. Ervaren we al vlug als we door een te kort bochtje op de rotonde nemen breek de achterzijde van de auto uit. En even later bij de stoplichten blijkt dat de weg voor het stoplicht niet helemaal ijsvrij is. Waardoor we langzaam door het Hoeckse glijden op weg naar het werk. En niet veel later wordt het geheel een beetje doorspekt met ijzel waardoor het allemaal een spannender wordt. Een ding is zeker we zijn nog niet helemaal af van de gladheid en moeten blijven oppassen. En ook al hebben we genoten op zondag gisteren en vandaag slaat de stemming een beetje om in het Hoeckse. Maar goed dat we dan toch allemaal heel op het werk aan weten te komen na een bare tocht door het Hoeckse. En met de angst in de benen moeten we dan nog van parkeerplaats naar kantoor. Waarbij alle obstakels lijken voorzien van ijs of bevroren sneeuw waardoor het allemaal net iets meer gevaar met zich meebrengt. Maar goed dat we ons eigenrisico nog niet helemaal hebben opgebruikt zodat we een gedeelte van de rekening zelf nog mogen betalen. Want in het Hoeckse wordt nu eenmaal allen gestrooid op de hoofdwegen om de kinderen de kans te geven om ongehinderde sneeuwpret te genieten. Nu weet ik uit ervaring dat deze kinderen ook naar school moeten en dan echt niet blij worden van al die sneeuw en ijs op straat. Maar daar hebben de ambtenaren geen boodschap aan zij kunnen namelijk ook gewoon thuis werken in en buiten het Hoeckse.