Hoeckse dinsdag
Is er eentje die we gisteren avond nog vreesde in het Hoeckse waar de sneeuwval in combinatie met vorst werd gevreesd. Uiteindelijk worden we wakker in een witte wereld met de sneeuw en ijs op straat. Maar na een warme douche en een vlugge hap besluiten we het er dan toch op wagen maar dat de gladheid niet helemaal over is. Ervaren we al vlug als we door een te kort bochtje op de rotonde nemen breek de achterzijde van de auto uit. En even later bij de stoplichten blijkt dat de weg voor het stoplicht niet helemaal ijsvrij is. Waardoor we langzaam door het Hoeckse glijden op weg naar het werk. En niet veel later wordt het geheel een beetje doorspekt met ijzel waardoor het allemaal een spannender wordt. Een ding is zeker we zijn nog niet helemaal af van de gladheid en moeten blijven oppassen. En ook al hebben we genoten op zondag gisteren en vandaag slaat de stemming een beetje om in het Hoeckse. Maar goed dat we dan toch allemaal heel op het werk aan weten te komen na een bare tocht door het Hoeckse. En met de angst in de benen moeten we dan nog van parkeerplaats naar kantoor. Waarbij alle obstakels lijken voorzien van ijs of bevroren sneeuw waardoor het allemaal net iets meer gevaar met zich meebrengt. Maar goed dat we ons eigenrisico nog niet helemaal hebben opgebruikt zodat we een gedeelte van de rekening zelf nog mogen betalen. Want in het Hoeckse wordt nu eenmaal allen gestrooid op de hoofdwegen om de kinderen de kans te geven om ongehinderde sneeuwpret te genieten. Nu weet ik uit ervaring dat deze kinderen ook naar school moeten en dan echt niet blij worden van al die sneeuw en ijs op straat. Maar daar hebben de ambtenaren geen boodschap aan zij kunnen namelijk ook gewoon thuis werken in en buiten het Hoeckse.