Hoeckse

Hoeckse donderdag

Is wakker worden met het idee dat je nog wel even kan want er zit geen ijs op de ruiten in het Hoeckse dus we hoeven niet te krabben. Maar goed dat de wekker je gewoon uit het bed haalt anders zou je blijven liggen. En dat ik niet de enige ben die er zo over dacht blijkt onderweg waar buiten mijzelf weinig mensen onderweg zijn in het Hoeckse. Wat betekend dat ik extra vroeg op het werk ben en dus ook gelijk aan de gang kan. Zonder eerst de verhalen te hoeven aan horen over de gebeurtenissen van gisterenavond. Niet dat ik tegen het einde van de week de apathie niet meer kan opbrengen maar soms wil je wel eens een rustpuntje pakken. Zodat je weer kan genieten van de dingen om je heen zonder te veel prikkelingen van buitenaf. Op zulke momenten zijn de verschillen tussen werken in het Hoeckse en daarbuiten even niet belangrijk. En wil je maar een ding je een voelen met het weidse en de rust die je er kunt ervaren. Ook al heb je natuurlijk je normale verplichtingen die dat soms in de weg staan en je agenda bepaald nu eenmaal ook in het Hoeckse je leven. Waar we vroeger alleen op pad moesten als er geen eten meer was moeten we nu elke dag op pad. Omdat we behalve voor ons zelf ook de borden van veel mensen om ons heen moeten vullen in het Hoeckse. Deze mensen kunnen zelf niet heel veel verzamelen omdat het nu eenmaal niet iets is wat ze zelf graag doen. Maar intussen bepalen zij wel wanneer we vrij zijn of op pad kunnen in het Hoeckse. Waar we dan ook nog een gedeelte van onze noeste arbeid moeten achter laten om daar hun kinderen mee te voeden. Soms zou je wel de vrijheid van het Hoeckse willen pakken en je nergens iets van aan willen te trekken.

Hoeckse woensdag

Is dan toch echt de eerste dag van de week met een temperatuur onder nul en dat is wennen voor de meeste van ons in het Hoeckse. En ook al hoef ik niet te krabben vanmorgen er zijn mensen die het niet zo goed hebben getroffen deze morgen in het Hoeckse. Waar het verder best doorrijd deze morgen zodat ik zelf ruim op tijd op het werk ben en achter het bureau zit. Wel vraag ik me af of ik wel, alle dingen die ik normaal zeker zou hebben gedaan heb gedaan. Want vanochtend was ook de morgen dat het bed extra warm aanvoelde en ik maar precies op tijd uit bed was. En dat betekende dus ook dat ik niet echt goed wakker ben geworden iets wat me de hele dag lijkt te achtervolgen deze morgen en nog er in de middag. Waarom je de ene keer wakker wordt zonder problemen en de andere keer de slaap achterblijft in je ledematen is een legitieme vraag. Waar ik geen antwoord op kan geven en dus het antwoord schuldig blijf in dit geval. Hopelijk kan ik aan het eind van de middag nog wel uit mijn bureaustoel kan komen. Want nu lijk ik wel onderdeel van de stoel te zijn en alle dingen om me heen zijn mij een zorg. De desinteresse is iets wat ik niet heel veel dagen heb in het Hoeckse maar de start van deze morgen is daar debet aan. Kan me ook niet echt herinneren of ik nu wel of niet wakker was toen ik vanochtend door het Hoeckse op de automatische piloot onderweg was. Hopelijk heb ik niets geraak onderweg want met zekerheid kan ik niet zeggen hoe ik op het werk ben gekomen. Gelukkig kunnen we morgen schaatsen in het Hoeckse om zo weer eens met beide benen op de grond te komen.

Hoeckse dinsdag

Is wakker worden op glad ijs al ligt dat ijs vooral op de auto en op straat in het Hoeckse voorzichtigheid geboden dus. Want nadat de ruiten ijsvrij zijn gemaakt en we onderweg door het Hoeckse zijn. Blijk al gauw dat de wegen in het Hoeckse op sommige plekken best nog wel glad zijn en behoedzaamheid geboden is. Maar met een beetje geluk halen we het tot op het werk zonder blikschade vandaag al is het wel druk op de weg. Eenmaal op het werk blijkt daar de kachel zijn werk goed te doen en kan een tropische dag op kantoor beginnen. Met na de middag zelfs nog een zonnetje dat de temperatuur nog verder doet stijgen. Waarmee ook alle hoop op een schaatsweekeinde vervlogen lijkt te zijn in het Hoeckse. Wel is er hier en daar en plas bevroren maar deze zijn niet groot genoeg om en een baantje op trekken. En ondanks dat het koude weer in de nachten nog wel een paar dagen aanhoudt we moeten het waarschijnlijk doen met bevroren ramen een stukjes gladde weg. En het schaatsen moeten we op de kunstijsbaan doen of gewoon geduld hebben er zijn wel eens meer Elfstedentochten gereden in februari. Het is wel te hopen dat het hard genoeg heeft gevroren om de populatie insecten wat uit te dunnen. Anders gaan we een lange en hete zomer met insecten overlast te gemoed in het weidse van het Hoeckse. Waar menigeen zich afvraagt of er nog wel een jaargetijde is wat een beetje lijkt op de naam die het heeft gekregen. Zodat we ook kunnen zeggen dat de winter ons op de proef heeft gesteld maar dat we deze uiteindelijk hebben overwonnen. Nu zijn het de herfststormen die ons wakker houden en die zorgen voor schade in het Hoeckse. Terwijl het echte koude weer uitblijft wat ook weer een voordeeltje oplevert in de vorm van een lagere gas rekening.

Hoeckse maandag

En alsof het lot ermee speelde vanmorgen in het Hoeckse was het niet alleen koud maar konden we ook nog eens niet van het eiland af. Wat dus betekende dat we gewoon in een rijtje stonden te wachten in het Hoeckse om naar onze bestemming te gaan. Maar wat doe je met de extra tijd die je in de auto doorbrengt in het Hoeckse. Om je heen kijken gaat het eerste kwartier goed maar dan is de lol er wel vanaf zeker als je om je heen alleen auto’s lijkt te zien. Sommige zijn dan ook nog zo ongeduldig dat ze uit de rij gaan om te keren en huiswaarts te gaan. Waardoor ik wel weer een stukje opschuift in de rij maar uiteindelijk niet veel vooruit komt in het Hoeckse. En omdat het buiten toch wel koud is kun je ook niet even buiten stappen om een praatje te maken. Ook de hoeveelheid brandstof zie je langzaam dalen doordat de kachel vol aanstaat. Gelukkig komt er na een uurtje weer beweging in en kan ik mijn weg door het Hoeckse vervolgen. En eenmaal weer onderweg blijk dat de rij in de ene kan van het Hoeckse rechts te staan en aan de andere kan ook rechts echter links van mij. Een dingetje dat mijn humeur dan een beetje deed oplichten maar eigenlijk eentje waar we niet vee aan hebben. Maar het zorgde vor een beetje afleiding voor ik op het werk kwam waar de opmerkingen niet van de lucht waren. Goed dat hebben we dan ook wee gehad op de eerste dag van de werkweek dus kunnen we nu vooruit. En dat is een van de dingen die we dan maar even een versnelling geven in het Hoeckse vandaag. Waar het buiten zo koud aanvoelt dat we de dag vooral binnen willen doorbrengen met een warme chocomel.

 

Hoeckse zondag

En omdat we ons bewust zijn dat de temperatuur vanaf vandaag zal gaan dalen blijven we deze morgen gewoon net iets langer liggen in het Hoeckse. Als we dan uiteindelijk toch besluiten om uit bed te komen is de weg naar buiten niet prioriteit nummer een. Waardoor het tot halverwege de middag duurt voor we dan toch naar buiten gaan om tot de ontdekking te komen dat de kou in het Hoeckse is. Niet dat er ijs op de ruiten staat maar het gevoel buiten zou vermoeden dat dit wel zo is. Waardoor de voorgenomen wandeling in onze gedachte al korter wordt dan eerder voorgenomen. Het Hoeckse is ook minder weids in de kou omdat we diep weg duiken in onze jas met beide handen in onze zakken. Gaan we dan toch ons rondje maken en we zijn niet alleen omdat we vandaag met een gerust hart van huis kunnen in het Hoeckse. Ware het alleen maar omdat het verkeer uit de grote stad niet makkelijk in het Hoeckse kan komen omdat het om moet rijden. Voor de meeste is dat gewoon te veel moeite en die blijven gewoon thuis en proberen het de volgende week nog een keer. Als alles goed gaat dan moet dan de afsluiting van de Heinenoord tunnel weer voorbij zijn en kunnen we weer gaan en staan waar we willen. Terwijl we de afgelopen dagen werden terug geworpen op ons eigen eiland en haar eigenaardigheden. Zoals het verplicht dicht zijn van dingen op zondag het raar beken worden als je dan toch op zondag werkt. En het hebben van Radio tv en internet die ons verbinden met de boze buitenwereld of de boze buiten wereld met het Hoeckse. Wat zou er zijn gebeurt als er geen tunnels een brug en een pontje zijn geweest die het Hoeckse verbond. Zouden we dan de vooruitgang buiten hebben weten te houden in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

Is wakker worden met de vraag hoe druk het vandaag in het Hoeckse zal zijn nu men vanuit Barendrecht niet naar het Hoeckse kan. Dit hele weekeinde is de Heinenoord tunnel dicht en moeten men omrijden via Dordrecht een hele rit. Maar als we het Hoeckse vandaag uitgaan via de Heinenoord tunnel dan komen we terug via de kiltunnel. Gelukkig hebben we vandaag de boodschappen voor de rest van het weekeinde om ons druk over te maken in het Hoeckse. Ben wel benieuwt hoe het morgen is als de mensen van buiten het Hoeckse op bezoek gaan in het Hoeckse. Ze zullen onaangenaam verrast zijn als de normale weg niet beschikbaar is en er een extra rit van 20 min aan de normale gang wordt toegevoegd. Misschien draaien ze om het een andere keer nog eens te proberen in het Hoeckse. Wat betekend dat we een rustige zondag te gemoed gaan in het Hoeckse waar we de temperatuur de komende dagen zullen zien dalen tot het vriespunt en eronder. Zodat de meeste van ons dit weekeinde ook op zoek kunnen naar de schaatsen die we klaar maken voor het ijs op de sloten. Dus eerst zoeken dan uit het vet halen en vervolgens hopen dat de voorspellingen voor de komende week gaan uitkomen. Zodat we het volgende weekeinde op de ijzers kunnen om te kijken of we het schaatsen nog niet zijn verleerd. En dat gaat vast wel gepaard met een paar uitglijders op het gladde en dikke natuurijs op de sloten of de ijsbaan. Met de daarbij behorende koek en soopie bestaande uit een warme chocomel, glühwein, jagerthee of een van de andere dranken. En mocht de vorst aanhouden dan zit er misschien nog een tocht in door de polders van het Hoeckse. En als we dan langs alle molens gaan dan kunnen we het ook nog de Hoeckse molentocht noemen.

Hoeckse vrijdag

Met alleen nog een dag te gaan voor deze werkweek in het Hoeckse is het toch wakker worden met de vrees dat het morgen slechter is dan vandaag. Alleen worden we wakker met regen zoals ook vele mensen dat deden 65 jaar geleden. Echter vannacht hebben de dijken gehouden in het Hoeckse en geen van de binnendijken hoeven dienst te doen als zeedijken. Toch worden we wakker in een ander Hoeckse dan al die jaren geleden. Veel van ons kennen zelfs niemand meer die de watersnood heeft meegemaakt. Of kennen de kracht van het water in combinatie met de harde wind die door het Hoeckse heeft geblazen. Soms leek je hoog en droog veilig te zijn voor het water maar dat zelfde water ondermijnde dan het huis onder je. Waardoor het huis inzakte als een pudding zonder eigen vorm waardoor je in het water lag. En werd meegenomen door de stroom en als je dan weer een hoog en droog punt wist te bereiken was niets zeker. Daar zorgde de stroming wel voor die zorgde dat je gedurende de nacht soms tot wel vijf keer het droge opnieuw moest opzoeken. En een ding blijft je dan altijd bij en dat is de kou die je elke keer verraste en uiterst onaangenaam was. Doordat het weidse gewoon een open vlakte was bleef de wind en het water maar tegen je vechten en zou je elk moment weer in zijn greep kunnen zijn. Door met veel mensen bij elkaar te kruipen kon je een beetje ontsnappen aan de kou en je warmen aan elkaars warmte. Terwijl de rest van je je hoofd en lijf bezig was te overleven in een ijzige nacht. Het Hoeckse had dan wel geluk maar toch werden veel mensen en kinderen het slachtoffer van wat soms wel overmoed werd genoemd. Maar vandaag herdenken we hen die door deze ramp werden gevangen en het Hoeckse achter zich moesten laten voor het weidse ver weg.

Hoeckse donderdag

Is met een nat begin een dag die niet veel anders lijkt dan anders tot ik door het Hoeckse onderweg ben en weer extra tijd nodige heb. Die extra tijd gaat dan wel zitten in het aansluiten in een rijtje dat zich langzaam door het weidse landschap beweegt. Alleen lijkt er vandaag geen einde aan het rijtje te komen waardoor het meer doorschuiven wordt dan doorrijden. Als je daarbij ook nog eens het feit optelt dat de regen zijn best doet om je het zicht te ontnemen. Dan is deze morgen al aan het begin mis gegaan in het Hoeckse waar we geduldig en beschaaft wachten op wat komen gaat. En dan te bedenken dat het vijfzestig jaar geleden ook net zo’n dag moet zijn geweest. Die alleen met veel water zorgde dat niet iedereen meer veilig in zijn eigenhuis was. De dag die we ons vandaag niet meer voorkunnen stellen begon met veel regen en een springvloed op de dag ervoor en resulteerde in de tweede ramp waarbij het water een hoofdrol speelde. Niet dat we de eerste keer er veel beter af waren in het Hoeckse maar uiteindelijk waren er plaatsen die er slechter aan toe waren. Gelukkig kwam de hulp wel vlug opgang alleen voor sommige was elke vorm van hulp vanaf het begin te laat. Iets waar we nu niet meer heel veel stil staan omdat er nu een generatie overheen is in het Hoeckse waar de dijken inmiddels steeds hoger werden. Maar dat we met deze hoogte op hoogte zijn is nooit zeker dus een punt van aandacht ook vijfenzestig jaar later. Nu maar hopen dat we deze aandacht vast kunnen houden ook als er de komende jaren niets gebeurt in het Hoeckse. Want ook al lijken we te drijven en niet gauw zullen zinken. Het Hoeckse kan altijd meer water hebben als haar bewoners die nu eenmaal van droge voeten houden.