Hoeckse donderdag
En na vanochtend de rij te hebben aangevuld om het Hoeckse te kunnen verlaten uiteindelijk toch op de bestemming aangekomen. Om daarna in de regen deze keer terug te keren in het Hoeckse waar het goed toeven was gedurende de dag. Aan het einde van de dag toch nog even buiten het Hoeckse geweest naar het Scandinavisch warenhuis. Om daarna te verdwalen in een doolhof van paden om uiteindelijk te belanden in de oudere soos van Barendrecht. Wat later een heus restaurant blijkt te zijn met gerechten die in het Hoeckse worden omschreven als vulling. Niet dat het eten erg voedzaam is maar door te spelen met ingrediënten is er dan toch een gevoel van welbehagen. Alleen is het vinden van de ingrediënten een even onmogelijke opgave als het vinden van je weg door de winkel. Gelukkig duurde deze marteling niet te lang zodat de terug weg naar het Hoeckse kon worden aangevangen. Eenmaal buiten blijkt er zich inmiddels een rij te hebben gevormd voor de Heinenoordtunnel aansluiten in de rij dan maar. Op weg naar een echte warme maaltijd in het Hoeckse zonder pene of macaroni gewoon aardappels, snijbonen en een karbonaadje. Gewoon herkenbaar eten waarvan je weet waar het vandaan komt en hoe het eruit ziet. En waarvan de smaak je vooraf doet water tanden en de maag doet knorren. Jammer dat we nog steeds in het rijtje staan en nog niet thuis zijn in het Hoeckse. Waar het inmiddels al donker begint te worden waardoor het lijkt of dat we niet vooruit komen. En nog kilometers verwijdert zijn van ons zo gewenste avondmaal dat normaal al op ons bord had gelegen. Hopelijk blijf de rij niet te lang voor oponthoud blijft zorgen zodat het avond eten reeds voor zeven uur op het bord ligt te dampen. Nog maar meter te gaan voordat we de tunnel hebben bereikt je ruikt het Hoeckse al.