Hoeckse maandag

En eens te meer blijkt er aan mooie dingen ook een einde komt in het Hoeckse waar het toch nog wel goed toeven was. Maar niet iedereen is het daar mee eens want zo zeggen deze mensen dat we blij moeten zijn met wat er ons pad komt. Een begrip in sommige groepen van de samenleving in het Hoeckse maar is dit een reëel begrip. Of staan we er gewoon te zonnig of negatief in en willen we mooie dingen afzwakken tot een hap klare brok. Waardoor alles wat niet in dit kader past eigenlijk iets is waarmee we niet willen worden geconfronteerd. Zoals we ons niet willen conformeren aan het feit dat de afgelopen maanden de merel langzaam uit ons gehoor is verdwenen. En dat niet alleen in het weidse van het Hoeckse ook daarbuiten is de vogel niet meer te horen. Wat blijkt te liggen aan het usuto virus welke zorg voor grote sterfte onder de melodieuze zangvogels in het Hoeckse. En daar kunnen we dus niets tegen doen als we een zieke of dode vogel vinden in het Hoeckse is er niets meer aan te doen. Echter betekend dit ook weer niet dat de vogel in het Hoeckse zal uitsterven er zijn gewoon te veel merels in Nederland. Maar voor dat de merel immuun is zullen er nog wel een aantal het leven laten en dus niet meer voor ons zullen zingen. Echter dat kan het volgend jaar weer anders zijn als de merel weer terug komt na de wintertrek. Dan zullen ze weer welkom zijn in het Hoeckse met hun melodieuze gezang. Tot die tijd zullen we de schoonheid van het landelijk in het Hoeckse in andere dingen moeten vinden. Maar in onze herinneringen zullen we het gezang nog vele malen kunnen horen voor dit een feit is in het Hoeckse. Waar dingen komen en gaan soms zonder dat we ons daar bewust van zijn in het Hoeckse.