Hoeckse maandag
Is het begin van een nieuwe werkweek in het Hoeckse en daarbij maakt de temperatuur een 180 graden draai. Wat aan het begin van de week en na een bloedheet weekeinde in het Hoeckse een aangename afwisseling. Want nog een warme dag in het Hoeckse en ik had van geestelijke uitputting de handdoek in de ring moeten gooien. Was het alleen al om het feit dat mijn hersenen op volle toeren hebben moeten draaien om alle mooie herinneringen aan de afgelopen dagen op te tekenen. Veel van die momenten zijn hopelijk in meer detail vastgelegd dan dat ik ze bewust hebt meegemaakt. Omdat ik op sommige momenten ogen te kort had om al het mooi uit het Hoeckse te kunnen bekijken en registreren. Want soms was het aanbod zo groot dat ik me op het grote geheel moest storten en de details niet bewust heb vastgelegd. En al zijn er allerlei pillen tegen allerlei kwalen voor het maken van herinneringen zijn er helaas nog geen pillen beschikbaar. Wat zoveel betekend dat alle herinneringen worden opgetekend zodra je ze hebt beleeft. Mijn hoop is dat al deze mementen mij op de been kunnen houden in de tijden dat er ook voor mij niemand meer beschikbaar is. Want ondanks of het lijkt dat ik het afgelopen weekeinde nog onderdeel was van een groter geheel. Eigenlijk ben ik nooit een deel van een groter geheel geweest omdat je nu eenmaal een klein radertje bent in een groter geheel. Hierdoor blijft je rol bekend tot het stukje waar jij als radertje de beweging door geeft aan het volgende radertje. Even uitstappen uit dit groter geheel zou de beweging in het Hoeckse stil leggen. En zoals we met zijn alle weten is stilstaan het begin van de achteruitgang en dus afbraak van alles wat eens gewoon was. Zelfs in het Hoeckse verandert er dus onder de oppervlakte meer dan wat we ons kunnen voorstellen.