Hoeckse vrijdag
Laat eens te meer zien dat het hebben van goede contacten soms zorgt voor een onvergetelijk weekeinde in het Hoeckse. Waarop een of andere manier dingen pas samenkomen als er door meerdere mensen naar is gekeken. Alsof een keten altijd sterker is dan de en losse schakel terwijl juist een schakel soms het verschil maakt. Lijkt het soms of het weidse van het Hoeckse ons dwing tot samenwerken iets wat al eeuwen zo gaat. Dat samen werken zit dus zo diep in het DNA van het Hoeckse dat het eigenlijk niet te omzeilen is. Waardoor het een tweede natuur is tussen alle andere natuur die het Hoeckse te bieden heeft. Iets wat samen brengt waardoor er samen aan grote dingen kan worden gewerkt. Het geluk van de groep inplaats van het geluk van het individu iets wat er voor zorgde dat er dijken verschenen waarachter het land zich vormde. Het land dat in al zijn weidsheid zorgde van het karakter van het Hoeckse en zijn inwoners. Die ook ver buiten de grenzen van het eiland bekend en gelieft is een voor alle en alle voor een. Want samen kan je wat betekenen in het weidse van het Hoeckse waar vrijheid samen gaat met samen zijn en werken. Werken aan iets mooiers iets groter en iets wat generatie overstijgt en iets wat ongrijpbaar is voor de massa. Zo kan het zijn dat een individu ervoor zorgt dat het Hoeckse iedere keer weer een beetje toevoegt aan het weidse. Terwijl het weidse is ontstaan door een samenwerking van verschillende individuen die soms samen niets leken te hebben maar samen kwamen voor een begin. Hetzelfde begin dat al eeuwen geen einde lijkt te kennen en waarvan het startpunt verloren lijkt te zijn gegaan. Werken aan het weidse heeft het Hoeckse al jaren in zijn grip en niets lijkt daar een einde aan te maken ook al doen sommige daarvoor zeker hun best.