Hoeckse zondag

Op deze rustdag in het weidse van het Hoeckse lijken we dan toch aan huis gebonden door opvriezende polderwegen. Het verraderlijke is dan toch dat het in de kernen allemaal lijkt mee te vallen daarbuiten is onbekend. En zoals het gezegde in het Hoeckse zegt onbekend is onbemind wat ongeveer wil zeggen dat we niet van verrassingen lijken te houden. Maar hoe weten we dan wat te verwachten op radio en tv wordt er gesproken van ongelukken en code oranje. Alleen dat is een voorspelling voor het land en slechts globaal van toepassing op het Hoeckse. Gelukkig is er vandaag geen reden om naar buiten te gaan behalve dan voor de trouwe bezoekers van de kerkgenootschappen. Echter een groot deel van deze bezoekers gaat sowieso al te voet door het Hoeckse en houden rekening met het weer. Jammer dat deze getuigen van de gesteldheid van de Hoeckse polderwegen geen smart telefoon gebruiken. Ze zouden daarmee andere in het Hoeckse van waardevolle informatie kunnen voorzien. En daarmee eventueel een ongeluk of uitglijder kunnen voor komen door te waarschuwen. Alleen lijkt daar een overtuiging in de weg te staan waardoor er mensen onnodig worden blootsgesteld aan het gevaar. Hetzelfde gevaar als een telefoon zou oplever in de telefoonloze gemeenschappen in het Hoeckse. Niemand die zich niet in die situatie bevind kan oordelen over een ander alleen lijkt een oplossing wel in hand bereikt. Gelukkig blijven de meeste van ons vandaag stoïcijns binnen om zo een eventueel ongeluk uit de weg te gaan. En omdat er aan het begin van het jaar veel administratie is zetten we ons maar aan de eettafel. Waar in de loop van de middag het afgelopen zich voor onze ogen ontvouwt. En nogmaals komen alle zonden en beslissingen voorbij waarbij er meestal toch de beslissing niet altijd de juiste was. Maar het Hoeckse is vergevingsgezind geweest het afgelopen jaar en we hebben het wedermaal gered.

Hoeckse zaterdag

En dan toch kijk je jaloers naar de mensen niet eens zo ver buiten het Hoeckse die vandaag rollebollen in de sneeuw. En samen er op uit trekken met de slee door de sneeuw om samen naar beneden te glijden om een lange tocht door het witte landschap maken. Terwijl je in sommige delen niet eens je kat of hond buiten kan laten lopen zonder dat deze wordt gescalpeerd. Het Hoeckse verandert daarmee in een ongewild wild west met slachtoffers ten over. En nu zijn het nog katten en honden straks worden het de wildplassers die met hun dronken hoofd staan te plassen en de volgende dag merken dat ze de avond ervoor besneden zijn. Welke geest zou dat nu weer op zijn geweten hebben zou het kunnen dat hij of zij dit niet bewust doen. Zou er sprake zijn van een wellusteling die in een verre staat is terwijl hij of zij toeslaat in het Hoeckse. Maar waarom zou je nu de haren van een hond of kat afknippen of scheren. Het is niet zo dat je daarmee een eigen gebreide trui of sjaal kan maken. Wat doe je ermee als niet bezitter van een viervoeter griezel in alleen al bij de gedachte van de haren die een viervoeter achterlaat. Je kent het welk als je op visite bent geweest bij je favoriete huisdier het kriebelende gevoel van de haren die tegen je broek op naar boven lijken te kruipen. Waarbij het ook altijd zo is dat de trouwe viervoeter altijd zijn weg naar je te vinden weet en zich steevast in je schoot nestelt. Wanneer je dan later weer naar huis gaat lijkt het net of je een broertje of zusje van de zojuist bezochte viervoeter bent. Maar in tegenstelling tot roken lijkt niemand dat bezwaarlijk te vinden in het Hoeckse waar gelukkig genoeg ruimte is in het weidse.

Hoeckse vrijdag

Begint met een teleurstelling in het weidse van het Hoeckse want ondanks dat een groot gedeelte van het land wit is. Blijft het in het Hoeckse grauw en ligt hoogstens een beetje hagel en veel nattigheid. En omdat we toch dachten dat we vanmorgen iets langer kon blijven liggen door de overlast veroorzaakt van het weer. Blijkt er alleen veel regen te zijn gevallen en een hoop hagel toen we net naar de auto liepen. Waarbij de lucht ineens donker werd met een paar donderslagen en een heleboel ijzel of hagel. De rest van de dag wordt het niet veel beter eerder slechter alleen de sneeuw lijkt nog even uit te blijven in het Hoeckse. Waar we toch een beetje op sneeuw hadden gerekend voor het weekeinde zodat we konden ravotten en sneeuwballen konden gooien. Zelfs de slee is gisterenavond nog even in het vet gezet voor het geval dat. Want bij sneeuw hoort natuurlijk ook er op uit met de slee om van de dijken af te glijden en net voor de sloot een bocht te maken. Om zo met een scherpe linkse of rechtse de modder te ontwijken. En indruk te maken op de jonge dames die staan te gieren boven op de dijk. Maar ook dit zullen we dit weekeinde niet mee maken nee dit weekeind wordt stampen in de plassen. En zorgen dat je daarbij zelf niet diegene bent die de lading water over zich heen krijgt in het weidse van het Hoeckse. Maar wat lul ik nu eigenlijk al deze dingen zijn weggelegd voor de jongste inwoners van het Hoeckse en niets voor mensen boven de twintig. Die nog denken dat ze jong van geest zijn maar lichamelijk net zo oud als het Hoeckse zelf althans als ik afga op de pijntjes die bij het weer van vandaag horen. Niet dat ik niet uit de stoel bij de kachel kan komen alleen de wil lijkt te ontbreken in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Op deze donkere natte dag in het weidse van het Hoeckse staan we weer eens in een lange rij voor de reedijk terwijl de regen op de ruiten tikt. En omdat het zo vroeg nog niet echt licht is lijkt er geen einde aan de rij te komen. Maar niemand schijnt er zich nog erg druk om te maken het went dus vlug rijden in een rijtje door het Hoeckse. En als dit een voorbode voor de rest van de dag is dan zullen we deze dag geen haast hebben om achter het bureau uit te komen. Tussen de middag lijkt het niet veel beter te worden want ondanks dat de regen soms even stop. De rest van de middag kan de dag ook niet meer te redden en gelaten wachten we het einde van de werkdag af. Om daarna te ontdekken dat vandaag niemand iets langer op het werk blijft hangen om iets af te maken. En dus wedermaal sluiten we aan in een rij met de regen die op de voorruit tikt. Alleen lijkt de rij er nu voor te zorgen dat ik mijn avondmaal uit de oven zal moeten eten. Wat met het voorspelde noodweer in het verschiet misschien niet goed is voor het gestel. Met de voorspelde rukwinden, hoogwater en regen die in sneeuw verandert. Lijkt het erop dat we deze nacht wel eens onrustig kunnen slapen door alles wat om ons heen speelt. Want brekende takken en de regen tegen de ramen zorgen nu eenmaal voor onrust in de nachtelijke uren. En nu we ook al een voorproefje lijken te krijgen gedurende de avond uren in er geen ontkomen aan. Maar worden we morgen wakker in het Hoeckse onder een verse maagdelijk witte sneeuwdekken. Of kleurt het Hoeckse vannacht niet wit maar blijft alles bij het oude en vormen we morgen weer een rijtje voor de reedijk.

Hoeckse woensdag

En het is weer eens woensdag gehaktdag in het Hoeckse wat dan ook waarschijnlijk betekend dat het andijvie met aardappels en een bal gehakt wordt. Natuurlijk zou het ook andijvie stamppot kunnen zijn met een kuiltje juice met een bal gehakt. Het culinaire verleden van het Hoeckse met lijnen naar de franse keuken zorgen voor een gevarieerd aanbod. Nu is dat iets wat je eigenlijke niet verwaxht als het elke woensdag gehakt dag is in het Hoeckse. Maar er zijn wel 52 verschillende manieren om een gehaktbal op een bord te presenteren. En omdat de week 7 dagen heeft blijven er nog genoeg dagen over om weer een ander stukje vlees op het bord te presenteren. Ook al zou een vleesloze dag ook geen kwaad kunnen in het weidse van het Hoeckse. Al zal het wel moeilijk zijn om die ene dag geen vlees te eten omdat dat ook beteken geen vlees bij ontbijt en de boterham. En omdat we nu eenmaal tussen de kippen koeien en varkens wonen lijkt dat iets wat niet klopt. Maar in tijden van overvloed is het goed te wennen aan periode dat het ook minder kan zijn. Want ook het Hoeckse heeft zware tijden gekend waar en niet elke dag een biefstukje op he bord lag. En soms de kip al geslacht werd voor dat deze nog maar een ei had gelegd. Iets wat nu als verraad zou worden gezien het doden van een levend iets voor dat het zich had voortgeplant. Gelukkig hebben de betere tijden er voor gezorgd dat we nu wel eens een kip kunnen plukken voor deze eieren heeft gelegd. Maar na elke piek komt eens de weg naar beneden iets wat we graag vergeten en bagatelliseren. Zo mocht vandaag de stad aan de overkant van het Hoeckse ervaren waardoor het beste restaurant van Dordrecht een dag dicht moest.

Hoeckse dinsdag

Brengt behalve onbestendige weer een half uurtje meer licht weinig in het weidse van het Hoeckse. Eigenlijk lijkt het wel of we ons hart vast houden voor wat gaat komen in het Hoeckse de komende dagen. Wat we weten van het weekeinde dat het met een knip van de vingers kan veranderen. En dat we nooit zeker zijn en dus eigenlijk niet weten wat we hebben zonder dat het zomaar kan verdwijnen. Het verdwijnen van dingen in het weidse wordt dan wel gezien als vrijheid maar het meer dan alleen vrijheid. Ook het verlies van dingen betekend soms voor mensen vrijheid terwijl er toch iets voor verloren ging. Zo verliezen we elke dag wel iets in het weidse van het Hoeckse zonder dat we daar bij stilstaan. Omdat we het gewoon niet lijken te missen maar is dat wel zo en voelen we dan geen verlies. Verlies is een begrip wat we nu eenmaal moeilijk een plaatse kunnen geven en dat behoeft dus tijd. En alles lijkt dus te helen met tijd maar dat is nu net iets waar we niet genoeg van lijken te hebben. Want eenmaal een bepaalde leeftijd bereikt dan lijkt de tijd niet alleen korter te worden maar ook schaarser. Tijd verandert dus in de loop van de tijd in een kleinood waarvan bekend is dat het op raakt. Iets wat als je jong bent oneindig lijkt te zijn slaat dat later om in een te kort. En dat lijdt tot een angst dat je niet alles meer kan volbrengen voor je tijd op is of je tijd wordt bekort. En toch lijkt er aan het einde van je tijd een berusting die ervoor zorg dat je plannen kan loslaten. Maar toch het idee hebt dat je eigenlijk alles wel hebt gedaan wat op je pad kwam in het Hoeckse.

Hoeckse maandag

En alsof er iemand is die het begin van de week in het weidse van het Hoeckse zo weet te sturen dat we allemaal netjes in een rijtje staan. Want ondanks dat het de eerste week nog goed leek te gaan na de kerstvakantie sluiten we me zijn alle weer aan in een rijtje. Zodoende zijn er maar weinig mensen op tijd op hun werk deze lange ochtend in het Hoeckse. En ook al wilde niemand zich opwinden over de tij voor hem na 20 minuten lijkt er toch een lichte ergernis om de hoek te komen. Zeker als de auto voor je dan toch weer voor de vierde keer stil lijkt te vallen. Zonder het op de persoon te spelen wil ik toch een lans breken voor alle rijschoolhouders. Die toch in het weidse van het Hoeckse weten te zorgen dat ook het vrouwelijke geslacht op kan voor een rijbewijs. Nu alleen nog de gemiddelde garagehouder die de charmes van deze dames zou moeten weerstaan. En er alleen nog maar hoeven te zorgen dat er alleen elektrische auto´s worden verkocht aan de dames. Goed voor het milieu en mijn hart op een ochtend zoals deze morgen in het Hoeckse. Waardoor ik helemaal opgefokt op mijn werk arriveerde zonder nog maar een iemand te woord te hebben gestaan. En omdat je nu eenmaal langer nodig hebt om opgang te komen op maandag. Lijkt een goed begin normaal het halve werk maar zo niet deze morgen in het weidse van het Hoeckse. Want ook op de rest van de dag lijkt geen zegen te rusten en langzaam maar zeker zakt de moet je in de schoenen. Die gelukkig niet precies mee krijgen wat er zich boven afspeelt en als genageld op de vloer rusten. Tot dan toch de tijd komt om door de Hoeckse landerijen de weg naar huis te gaan vinden voordat het avondmaal koud begint te worden.

Hoeckse zondag

Hoe zwart wit kan het zijn in het weidse van het Hoeckse de ene dag een grote glijpartij en de volgende dag bijna lente weer. En ondanks dat we ons er niet druk over kunnen maken omdat we er geen invloed op hebben. Het blijft moeilijk te begrijpen waarom moeder natuur zoiets zou doen en wat de zin ervan is in het Hoeckse. Nu is het altijd makkelijk om te klagen om wat moeder natuur ons heeft gegeven. Maar ook al klagen we invloed heeft het naar alle waarschijnlijkheid niet en waar zouden we ons druk over maken. Er is nog zoveel waar we op ons zouden kunnen verheugen en eigenlijk valt alles best mee tot nu toe. Honger hebben we niet gehad en door het slechte weer op zaterdag hebben we nog geld op zak. Een goed begin van de week dus al moeten we natuurlijk wel een beetje klagen anders zouden we geen goede inwoners van het Hoeckse zijn. Liever alle dagen klagen dan een dag niet geklaagd te hebben en het gevoel te hebben dat het niet tegen zit. Want dat is nu eenmaal wat we nodig hebben om weer opgang te komen aan het begin van de week. Een maal opgang gekomen is er namelijk maar weinig wat ons kan stoppen. Als een stoomlocomotief gaan we op ons eins station af al is dat soms alleen maar een volgend weekeinde. Het is wat ons op de been houd en zorg dat tegenslagen slechts heuveltje worden waar we overheen moeten. Op weg naar weer een mooie en aangename dag in het weidse van het Hoeckse. Waar het aftellen naar het voorjaar alweer is begonnen het eerste seizoen waar we weer werken aan al het moois van het Hoeckse. Voor nu berijden we ons voor op wat komen gaat en malen we plannen voor wat we samen met het weidse van het Hoeckse gaan ondernemen.

Hoeckse zaterdag

En wat doe je als alles om je heen is bevroren en spiegelglad in het weidse van het Hoeckse je kijk om je heen en daarna naar de voorraadkast. Want de aanbieding week van de plaatselijk supermarkt heeft deze goed gevuld voor dagen als deze. Zeker als blijkt dat alleen de hoofdwegen zijn gestrooid en dat de straat voor de deur spiegelglad is. Dus ook alle stoepen en bruggen er is geen plekje in de kernen waar geen ijs lijkt te liggen. Het Hoeckse is verandert in een ijs landschap dat zijn gelijke niet kent en geïnstalleerd op een stoel voor het raam. Trekken de volgende uren voorbij met hier en daar een uitglijder of een klein buts. Maar na de middag lijkt er dan toch verbetering in te komen maar deze verbeteringen lijken slecht een spiegeling van de werkelijkheid. En diegene die zich toch naar buiten waagde gaan ook na enkele meters steevast onderuit. Soms lijk je de botten te horen breken maar meestal valt het nadien allemaal mee en komen de meeste met de schrik vrij. Als je niet perse naar buiten moet in het weidse van het Hoeckse is het motto binnen blijven bij de kachel. Tenminste als je niet naar buiten moet om hout te halen voor de kachel. Gelukkig zijn de meeste van ons daar niet meer op aangewezen en laten we vandaag gezamenlijk de grond beven in Groningen. Want de kubieke meters gas nodig om onze huizen vandaag goed warm te krijgen zal niet weinig zijn. Gelukkig hebben we onder het Hoeckse ook gas wat is aangeboord en kunnen we ook zelf voorzien in onze warmte. En met de windmolens aan de randen van het eiland zouden we dus zelf in onze energie behoefte kunnen voorzien. Alleen gaat onze stroom e gas in de grote pot en betalen we extra voor de energie van buiten het Hoeckse.

Hoeckse vrijdag

En ondanks dat er geen sneeuw lag in het Hoeckse zag alles toch wit door de afgevroren auto en autoruiten in het Hoeckse. Waar het er dus erg winter uitzag en aanvoelde waardoor alle vingers het meest op ijspegels lijken. En ondanks de kauw stegen er hier en daar uitlaatgassen uit uitlaten van auto’s die onbemand leken. Maar die vanuit huis in de gaten werden gehouden met een paar haviksogen. En langzaam smelten autoruiten lijken zich daar dan ook gewonnen te geven aan de warmte van de stationair draaien auto’s. Of het milieu van het Hoeckse gebaat is bij deze manier van ontdooien is dan de vraag. Thuis in het Hoeckse zijn ze blij met deze extra tijd samen om zo vast het komende weekeinde door te kunnen nemen. Want ook al begint de dag vroeg de meeste uren worden buitenshuis doorgebracht in het Hoeckse. En daar horen we dan ook nog heel de dag code oranje voor de aankomende nacht in het Hoeckse. Wat beteken dat het advies vroeg naar bed met een kruik luid om problemen te voorkomen. En niet onderuit te gaan op de voorspelde gladde polderwegen in het Hoeckse. Waar het behalve glad waarschijnlijk ok donker en eenzaam zijn zodat er de hele nacht misschien niemand anders langs komt. Dit kan dus hachelijk worden als je net in een poldersloot bent beland en zelf niet uit de auto kan komen. Het weidse van het Hoeckse is dus misschien wel heel mooi maar kan ook heel eenzaam zijn op een donkere koude nacht. Wanneer je bent aangewezen op jezelf en er niemand in de buurt is om je een helpende hand te bieden. Op zulke momenten lijkt het moment dat je vrij voelde in het weidse van het Hoeckse te draaien als een blad aan een boom. Wat dus de beleving van dat alles wat je alleen moet meemaken in het weidse van het Hoeckse.