Hoeckse zondag

Heeft alles wat je niet zou willen op een zondag in mei die ook nog in de boeken staat als eerste pinksterdag. Dit terwijl het in het Hoeckse minimaal 18 graden zijn is deze zondag zelf kouder als eerste kerstdag. Daarbij regent het ook nog regelmatig en is de gang naar buiten in het weidse er niet een die je vrijwillig neemt. Dit heeft er zelfs voor gezorgd dat een aantal inwoner het verblijf in het Hoeckse hebben verruild voor een verblijf in de zon op Kreta. Maar goed dat er in het weidse van het Hoeckse ook kabel tv is zodat we in een warm huis kunnen kijken wat de wereld buiten te bieden heeft. En aangezien er ook nog een formule 1 race is in Barcelona kom ik de middag wel door is de gedachte. Na aanvang van de race blijkt Max Verstappen bij de eerste vijf te horen en dat zorg toch voor wat warmte in huis. Dan raken de twee mercedessen elkaar en een crash is een feit en Max op de tweede in de race. Dan moet er nog een banden stop komen en na de derde bandenstop van zijn teamgenoot zelfs eerste. Nu is het natuurlijk zo dat de race pas is gewonnen aan het einde van de race. Maar sommige inwoners van het Hoeckse kennen het doorzettingsvermogen van Max nog uit de tijd dat hij kwam racen op de kart baan in Strijen. En ook toen al gaf Max een voorsprong niet uithanden en het bochten werk van de baan had daar geen invloed op. Mensen die de kart baan in Strijen kennen weten dat deze bekend staat om zijn vele bochten die veel stuurkunst vereisen. Vandaag lijkt de ervaring die Max heeft opgedaan te zorgen voor een gelopen race en dat blijkt dan ook zo te zijn. En hierdoor maakt het eigenlijk helemaal niet meer uit wat voor weer het buitenhuis in het Hoeckse is.

Hoeckse zaterdag

Begint later dan normaal omdat we gisteren net even te lang buiten zijn blijven zitten om te genieten van de laatste warmte die de zon ons bracht. En het werd laat en nog later in het Hoeckse en tegen twaalf werd het ook al kouder waardoor de terraskachel eerder aan moest dan gedacht. Maar al met al was het een avond om nog eens over te doen. Vanmorgen dan bleek het toch wel heel erg fris te zijn na een warme avond in het Hoeckse. Maar nu dan toch af en toe een zonnetje dat de temperatuur iets opwarmt valt het niet eens tegen. En lijkt de dag voor Pinksteren dan toch niet verloren dus nu alleen nog even boodschappen doen. Daar hoort dan ook een tripje buiten het Hoeckse bij naar het eiland aan de andere kant van de haringvliet brug. Daar aangekomen even binnen wippen bij de boerderijwinkel voor nieuwe dore aardappels en weer terug. Weer in het Hoeckse aangekomen blijft er nog een punt voor het diner van vanavond. Gaan we de aardappels koken of gaan ze de oven in met wat olijfolie, zeezout en tijm. De gekookte aardappels hebben als voordeel dat de overgebleven aardappel de volgende dag kan worden gebruikt voor de gebakken aardappels. Eigenlijk de enige reden dat ik het hele stuk gereden heb de gedachte aan gebakken aardappels van nieuwe aardappelen. Iets waar iedere inwoner van het eiland van gaat watertanden alleen het wachten op de nieuwe oogst is iets wat niet altijd lukt. Zeker niet als blijkt dat de oost een eiland verder altijd een paar weken vroeger is. Ook dit Pinksterweekeinde kan ik de drang naar nieuwe aardappelen niet weerstaan. Voor een keertje dan maar aardappels van een ander eiland om de honger naar nieuwe aardappels te stillen. Hopelijk heeft de zon van de afgelopen week ook in het Hoeckse de oogst versneld zodat ik ze de aankomende week gewoon weer Hoeckse nieuwe aardappels kan eten.

Hoeckse vrijdag

En dan valt het afscheid nemen zwaar zeker omdat we vandaag net voor het Pinksterweekeinde afscheid nemen van dit mooie weer. Niet dat we de afgelopen op kantoor niet om iets minder warm weer hebben gevraagd in het Hoeckse. Maar om dit weer dan in het een laatste lange weekeinde van het jaar te laten vallen is toch wel een beetje wreed. Want ook in het Hoeckse is een weekeinde met winterjas niet het gewenste weertype voor de Pinksteren. Gelukkig kunnen we vanavond nog volop genieten van de warmte en de zon in het Hoeckse. Alleen lijk ik wel een beetje overdressed nu ik van kantoor het terras opgedoken ben. Terwijl sommige collega’s thuis een filmpje gingen kijken omdat het zo heet was. Zit ik nu met een uitzicht dat de met zweet doordrongen week snel doet vergeten waardoor ik mijn glimlacht niet van mijn gezicht krijg. Gelukkig staat er een zacht windje die mijn tijd op het terras tot een aangenaam verpozen maakt. En vanavond zal ik daarom nog lang nagenieten van wat het weidse buiten van het Hoeckse te bieden heeft. Dat begint met een heerlijk stukje vlees met aardappelen en groenten uit het hoeckse. En wordt afgemaakt met een bord met een aantal kleine nagerechten en vers fruit. Een koningsmaal dat een koning waardig is maar vanavond wordt geserveerd op het mooiste terras van het Hoeckse. Nu eerst nog maar eens een wit biertje bestellen en deze komt natuurlijk ook van een Hoeckse brouwerij. Alleen de hop wordt nog niet in het Hoeckse geteeld dus nu maar hopen dat dit ook snel zo is. Het glas voelt lekker koud aan en de eerste slok voelt alsof een engeltje op je tong plast. Niet voor niks wordt de vergelijking gemaakt met een godendrank. Daarbij ook nog een stukje vers brood en kruidenboter en niets kan mijn avond nog stuk krijgen.

Hoeckse donderdag

En naar blijkt aandacht maakt alles mooier tot deze conclusie ben ik gekomen zitten op het terras met uitzicht op mijn favoriete sport zwemmen. Want met een klein beetje aandacht zit alles beter en lijkt alles op zijn plaats te vallen. Een klein min puntje op het terras wordt je steevast aangesproken met meneer. Alsof er alleen maar volwassen kerels op het terras lijken te zitten want even iets verderop wordt alles op voornaam afgeroepen. En dat doe soms een beetje terug verlangen naar vroeger toen mijn naam ook nog gekend was in het Hoeckse. Maar dat is nu vervangen voor meneer en dat voelt toch alsof je er niet helemaal meer bij hoort. Gelukkig is niet alle aandacht verloren gegaan en heb ik dan toch nog aanspraak van de buurmeisjes en hun vriendinnen. Die zich afvragen of ik dan toch vandaag niet moest werken voor de pegels. Maar toen de lunch werd geserveerd was alles reeds gauw duidelijk en bleven ze nog even hangen. Om zodoende te zorgen dat ik niet te veel zou worden afgeleid tijdens het eten. Alleen jammer dat het net leek of dat we met meerdere moesten doen met dat ene bordje. Wel goed voor de lijn en goed dat het uitzicht de meeste honger al had gestild. Na de lunch weer op naar het over verhitte kantoor om weer achter het bureau plaats te nemen. En natuurlijk teren op de ervaring van de lunch buiten in het weidse van het Hoeckse met zijn pareltjes. Jammer dat de tijd binnen zo langzaam voorbij lijkt te gaan waardoor de weg terug zo lang. Gelukkig is het vooruitzicht voor de avond zo goed dat ik nog wel even vooruit kan aan mijn over verhitte bureau. En nadat ik het dan toch tot de klok van vijf heb gehaald begint dan eindelijk het genieten van een zonnige avond in het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

Laat alles in het Hoeckse er toch weer anders uitzien dan gisteren het lijkt soms wel of er een groeisprint is die niet te stuiten is. En dat alles maar doorgroei zonder dat je er erg in lijkt te hebben zo zijn er veel dingen verandert. Want deze winter zijn er weer nieuwe Hoeckse schone bij gekomen zonder dat we er erg in hebben gehad. Die nu het een paar dagen mooi weer is zie we de eerste tekenen van deze nieuwe aanwas. En omdat we nu niet allemaal in een sportzaak werken moeten we het dus van warme dagen. Wanneer de temperaturen stijgen wordt alles namelijk steeds bloter in het Hoeckse. Ook al is het spreekwoord vrouwen bloot handel dood die paar dagen zonder handel zijn best door te komen. Zeker als er aandacht is van de jonge Hoeckse schonen die proberen om onze hartslag te verhogen. Ook al gaat dat niet altijd goed samen met de stijgende temperatuur maar tot problemen is het tot op vandaag niet gekomen. Dus laat het nog maar even zo blijven want je leeft ook in het Hoeckse maar een keer. Ook al zijn er altijd mensen die hier een andere opvatting over hebben en het leven nu slechts een opstapje vinden. Een opstapje naar iets waar allerlei ongelofelijke verhalen de ronde doen die eigenlijk beter zijn dan wat je voor mogelijk hield. Maar waar dan normaal de alarm bellen af zouden gaat is er bij deze verhalen opeens plaats voor berusting. En de hoop dat het allemaal echt zo zou kunnen zijn in een plaats waarvan niemand echt de locatie lijkt te weten. Maar waarvan vele wel zeker lijken te weten dat de weg er naartoe er een is die niet voor een ieder is weg gelegd. Gelukkig is de weg naar het weidse van het Hoeckse er een met minder eisen aan diegene die een kijkje willen komen nemen.

Hoeckse dinsdag

Laat alles weer een beetje afkoelen voor de finale van morgen en over morgen in het Hoeckse waar ik alweer en dag achter mijn bureau heb doorgebracht. Wat opviel is dat voor de meeste andere het buiten goed toeven was en dat er weer veel werk werd verzet. Want een ding is duidelijk in het Hoeckse wordt gewerkt en soms hard gewerkt. Vooral op de landerijen en fruitgaarden zie je het weer groeien en bloeien. En het lijkt erop dat dit een goed jaar wordt voor de landbouwers en fruittelers want na een warm voorjaar zie je nu reeds fruitvorming en het langzaam groeien van de zaailingen. Ook de bomen staan nu volop in blad en er moet al regelmatig gras worden gemaaid want alles groei met gepaste regelmaat. En ook de tuinen beginnen kleur te krijgen door vaste planten en nieuwe jaarlingen. Ook de bewoners hebben het afgelopen weekeinde wat kleur op gedaan waardoor het in witte er nu wel een beetje af is. Al met al lijkt er dus echt kleur te komen in het weidse van het Hoeckse. En dat kan de grijze sluier van de afgelopen maanden doen oplossen waardoor het Hoeckse weer glans krijgt. Nu alleen nog wachten op de eerste aardbeien en nieuwe aardappelen zodat de zomer echt kan beginnen. Want de zomerkoninkjes en de nieuwe aardappels zorgen altijd voor een tastbaar bewijst voor het begin van de zomer. Kan er haast niet meer opwachten want nu er een tester van wat de zon kan doen met je humeur hebben uit eerste hand ervaren. En dat smaakt naar meer want wat een genot was de warmte van de zon en de uitwerking op het kleedgedrag van de inwoners van het Hoeckse. Natuurlijk wil je meer van deze dagen hebben in de komende weken. Maar er nog lang op wachten lijkt geen optie te zijn nu de laatste dagen zo goed zijn bevallen.

Hoeckse maandag

Doet me de vraag stellen of de bazen van tegenwoordig niet gewoon de farizeeërs van vroeger tijden zijn. Want in het Hoeckse liepen de temperaturen op tot boven de 27 graden op de kantoren waar het dragen van iets anders dan een lange broek verboden is. En dat ondanks dat er bij de baas zelf op kantoor wel een klimaatsysteem is geïnstalleerd. Maar ondanks de belofte vorige zomer dat het zo niet langer kon blijft een oplossing uit en worden gedane belofte ongedaan gemaakt. Dit terwijl buiten iedereen luchtig gekleed naar de zwembaden vertrekt en het binnen bijna niet te doen lijkt. En tot overmaat van alles blijkt ook je auto in het Hoeckse niet meer veilig. Want vannacht brandde een auto in Mijnsherenland helemaal uit terwijl hier geen koffiehuis is gesloten. Lijkt het opknappen van het centrum ook hier een vonk te hebben laten ontstaan. Of zou het gewoon het gevolg zijn van het warme weer een de schaars geklede mensen lang het water in het park. Wie zou aanstoot hebben genomen aan een van deze feiten en daardoor tot deze daad te zijn overgegaan. Voorlopig blijft dat nog een vraag in het gesloten bolwerk van het Hoeckse. Gelukkig is het nog steeds mooi weer en kan ik mijn oor te luister leggen op een van de vele hangplekken in het Hoeckse. En gelukkig liggen deze plekken met dit weer allemaal aan het water met een koelbriesje op de achtergrond. Jammer dat de BBQ niet mee mag want dat is niet toegestaan op deze plekken in het Hoeckse. Misschien verandert de tijd nog eens en wordt het buiten eten ook in het Hoeckse gestimuleerd doormiddel van openbare grill plekken waar je gezellig met een groep mensen kan keuvelen. Over wat de dag van vandaag voor je heeft gebracht en ervaringen uitwisselen over hoe het klimaat op je werkplek was zonder dat je er de volgende dag op zou worden aangesproken.

Hoeckse zondag

Op deze Hoeckse zondag voel ik me schuldig door de decadentie waaraan ik me met dit warme weer heb laten verleiden. En dat heeft alles te maken met het feit dat ik vanmorgen de zondige beslissing nam om nogmaals naar het strandje af te reizen. Zodoende sta ik vandaag nogmaals bloot aan de verleidingen van gisteren ondanks de slechte nacht die ik achter de rug heb. Want inplaats van voldoende te smeren en te keren leek het wel of ik de hele dag op mijn buik had gelegen in het Hoeckse. Mijn rug had veel weg van een bosbrand die niet meer te blussen leek en zelf de mager kwark die ik voor noodgevallen in de koelkast heb leek niet te werken. Gelukkig bleek er nog baby talk in huis te zijn dus de schade viel uiteindelijk wel mee. Wel verbaasde ik mezelf door de onbedwingbare dwang om vandaag nog een keer te gaan. De aantrekkingkracht van het strand bij dit weer in het Hoeckse is niet te negeren. En daarom was ik vanmorgen om negen uur alweer op het zand te vinden met uitzicht op het weidse landschap van het Hoeckse. Met wederom een 360 graden draai na elven toen de Hoeckse schone ook de weg naar het strandje hadden weten te vinden. Even leek het weer op het paradijs dat ik gisteren had ondervonden. Maar toch was het anders toen in de vroege middag een grote groep geklede mensen voorbij kwamen waarvan sommige best wel hadden willen blijven. Ze vervolgende na wat twijfel hun weg terwijl er toch genoeg plaats was op het strandje. Waarschijnlijk wachten thuis de lunch of een andere reden waarom ze hun weg naar huis vervolgde. Ik heb me nog een keer omgedraaid en ben verder gegaan met het genieten van het uitzicht. Want net als gisteren is het weer genieten op het strandje hier in het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

En ik weet hoe mijn hemel eruit zou zien als ik enige zeggenschap had over hoe het er daarboven uit zou zien. Want vandaag is er vanaf dat de zon mijn kussen op mijn bed raakt een gevoel van welbehagen. En een onbedwingbare drang om uit mijn bed te springen en met mijn boxershort in de auto te stappen naar het strandje. Om daar nog te arriveren voor de meute zich op deze plek in het Hoeckse zou gaan nestelen. Alleen het is ook zaterdag de dag dat alle boodschappen van het weekeinde moeten worden gedaan in het Hoeckse. En een plek in het Hoeckse waar je, je niet kan vertonen in een boxershort omdat het eenmaal niet hoort. Dus toch maar even een korte broek en een shirt uit de kast halen en op naar de buurtsuper. En alsof niemand vanavond een goede maaltijd uit de schijf van vijf eet zie ik alleen maar gemarineerde kip en varkensvlees in de karren verdwijnen. Het wordt dus een avond waarin ik in de tuin mag ervaren dat niet iedere buurman een bbq chef is. Gelukkig heb ik nog de rest van de dag om andere dingen te doen in het Hoeckse dus gauw naar huis en dan naar het strandje. Bij het strandje aangekomen lijkt het of ik het rijk alleen heb gelukkig een krantje bij en een bak koffie. En dan net na 11:00 lijkt het of er bussen stoppen en een vloed van jonge welgevormde vrouwen dropt op mijn strandje. Binnen een kwartiertje lig ik in een kuil bekend van onze oosterburen zonder dat ik een spa in de grond heb gezet. En al zijn niet alle heuvels in de directe omtrek even goed gevormd en gekleurd. Na een uurtje zie ik de heuvels om me heen steeds roder kleuren en rolt de warmte mijn kuil in. Hier wil ik nooit meer weg dit is hoe een ideale dag in het Hoeckse eruit kan zien.

Hoeckse vrijdag

En dan toch maar weer naar het werk gegaan vanmorgen en dat ondanks dat dit te zeerste werd afgeraden door de weergoden. En na een zonnige morgen werd het in de vroege middag toch wel te warm in het Hoeckse. Maar de halve werkdag die nog moest komen wilde ik toch wel met een koele bries zien door te komen. Alleen na het openen van het eerste raam bleek deze idylle niet voor mij weg gelegd. De zachte winter heeft namelijk gezorgd voor een hoger aantal wespen dan normaal die in een keer allemaal naar binnen leken te komen. En om een kantoor vol gillende personen te ontwijken is het raam dan toch maar weer dicht gegaan. Om in de tijd die na deze moedige beslissing te ervaren waarom het dan toch eigenlijk te heet was om te komen werken. Dat we als bedrijf nu net ook besloten hadden om een groen beleid voor te staan hielp ook niet. Aangezien de energie coach ons woensdag nog het laten weten wat de invloed van een airco op het smeltende poolijs had. De gedachte aan dit zelfde poolijs hield ons dan tot kwart over twee nog een beetje koel. Maar dat effect smolt als sneeuw voor de zon zo te zeggen in het Hoeckse. Niet veel later werd het werken zelf een beproeving toen een aantal zomers geklede personen voorbij leken te paraderen. Dezelfde mensen die altijd geluk hebben met het weer op een snipperdag En voorbij kwamen in hun zomerse outfits, of dit ook de mode voor deze zomer is blijft nog even de vraag. Al zou ik sommige van de kleding stukken die voorbij kwamen zelf niet op mijn lijst van favorieten zetten. Maar tegelijkertijd moet ik bekennen niet op de hoogte te zijn van wat er in de mode mall wordt aangeboden voor deze zomer. Hopelijk is kort korter korst het moto voor de aankomende weken zodat de benen dit jaar goed kunnen kleuren.