Hoeckse

Hoeckse zondag

Staat voor houden van of alles doen waar je plezier aan kan beleven en dat is voor iedereen anders in het Hoeckse. Zo is er mensen in het Hoeckse die op zondag tijd doorbrengen op een plaats waar ze twee keer op zondag welkom zijn. Op deze plek is er eigenlijk maar een ding wat op zondag dan de boventoon lijkt te hebben. En dat ene ding is meestal verpakt in een negatieve boodschap, dus niet iets waar je plezier aan kan beleven. Toch gaan deze mensen er twee of een keer per zondag trouw naar toe. En na een donderpreek van een uur kan er de rest van de week eigenlijk niets meer zijn wat je nog van je stuk kan brengen. Hierdoor zijn deze mensen gelukkig met alles wat hun voor de rest week ten delen valt. En kunnen ze niet wachten op de zevende dag wanneer er weer een pakketje voor hun klaar staat. Waardoor ze er weer een week tegenaan kunnen want dat is de manier om van een negatief een positief te maken. Eigenlijk lijkt het dus nog zo gek niet om je weekeinde negatief te eindigen, zodat de rest van de week alleen positief kan zijn. Toch kan al die negativiteit in het weekeinde je op breken. Maar daar heb je dan je een, twee of drie weken vakantie voor die een, twee of drie weken kan duren en je los koppelt van het vaste ritme. Het enige wat je daarbij moet missen is je vertrouwde omgeving en je donderpreek op zondag. Om je zo weer te kunnen aarden in het Hoeckse en er weer een jaar tegen aan te kunnen. Want ook al onderga je alles in het Hoeckse soms met gelatenheid het Hoeckse weet je altijd weer te pakken. Zodat het weidse van het landschap je weer inpakt en zorg dat je in een rare maar vertrouwde manier een wordt met alles om je heen.

Hoeckse zaterdag

Is geïnspireerd door de zelf gemaakte patat van gisteren en staat voor een zelf gebakken appeltaart met rozijnen. Dus dat betekend dat ik op zoek moet naar de ingrediënten maar eerst even een lijstje maken. Voor een ouderwetse heb ik nodig bakmeel, boter, bastaardsuiker,Hoeckse goudrenetten, eieren en rozijnen eigenlijk dus redelijk simpel. Dus eerst maar even op de zoek naar alle ingrediënten en wat waar te halen. Voor het bakmeel kan je naar de molen van Westmaas en de Hoeckse Goudrenetten in de Appelboomgaard aan de maasweg in Mijnsherenland. Of ik kan ook naar de supermarkt waar ze Cakemeel, Boter, Eieren, Hoeckse Goudrenetten en Sultana´s hebben. Ik kies ervoor om dus deze keer te gaan voor de makkelijke variant op het Dorp. En haal bij de supermarkt alle ingrediënten in huis. Eenmaal thuis schil ik de Hoeckse Goudrenetten en snij ze in vier parten en maak van deze parten weer plakjes die in daarna door kaneel en suiker worden geschut. Daarna is het de beurt aan de cakemeel daar voeg ik zoals op de verpakking staat 4 eieren en 200 gram gesmolten boter toe. Het geheel met een mixer goed door elkaar mengen en daarna een laagje in de ingevette springvorm doen. De Hoeckse Goudrenetten erop liggen en als de bodem bedekt is rozijnen erop nog een laagje beslag en nog een laagje Hoeckse Goudrenetten met rozijnen en het laatste beslag. Daarna het geheel in uurtje in een voorverwarmde oven van 160 graden. Daarna is die klaar de ouderwetse appeltaart staat op de aanrecht af te koelen voor vanavond. Maar het meest trots ben ik op het feit dat ik dus weer een zelfgemaakt gerecht heb gemaakt met ingrediënten uit het Hoeckse. Al met al heeft het me veel plezier gebracht en wat bij de koffie niet te vergeten weer een stukje kennis opgedaan.

Hoeckse vrijdag

Staat voor het Hoeckse bintje waar we weer heerlijke Hoeckse frieten van maken maar voor het zover is. Gaan we eerst naar de polderwinkel om vijf kilo Hoeckse bintjes en ondanks de verhalen van kleine aardappels door de relatieve droogte. Weten we toch een aantal zeer grote bintjes te scoren in de polderwinkel en niets staat nu nog in de weg van lekker eten. Op naar huis met onze Hoeckse binten het water loopt me nu al in de mond. Thuis gekomen besluiten we deze keer de aardappel goed te schrobben en zelf met de hand frieten te snijden van onze Hoeckse bintjes. Nadat we de gesneden frieten hebben laten schrikken in water met een goede schep zout. Kijken we of de zonnebloem olie op temperatuur is voor het voorbakken op 160 graden. Zodra de frieten de zonnebloemolie raken zie de zetmeel omgezet worden in een lichtbruin kleurtje. Na 7 minuten de frieten uit de olie halen en laten afkoelen, tegelijker tijd de volgende portie voorbaken. Nadat deze er ook 7 minuten in hebben gezeten kunnen de eerste frieten terug in de olie om af te bakken. Na 5 minuten zijn de heerlijk bruine knapperige frieten klaar nu alleen nog kiezen voor zeezout of een kruiden mengsel. De eerste frieten worden met zeezout gegeten met een zelf gemaakte mayonaise. En dan de eerste frieten die bij de eerste beet als een culinair hapje naar binnen worden gewerkt, En wat heb ik dat gemist, zelf gebakken friet van het Hoeckse Bintje met schil voor een extra knispering. Of het nu slecht of goed voor je is doet op het moment van het pure eten en ware extase geen afbreuk. Niet dat ik nu elke dag patat ga eten de komende maanden. Maar vanaf nu tot in het late voorjaar eet ik elke vrijdag patat van het Hoeckse bintje met zelf gemaakte mayonaise.

Hoeckse donderdag

Bewijst dat regen een grote invloed heeft op de doorstroming op de wegen in het Hoeckse. Waren het vanmorgen alleen de wegen die het Hoeckse uit gaan die vol liepen. Vanavond staan alle wegen in en rond Rotterdam vol met mensen die zich vanavond nog in het Hoeckse willen zijn. Maar daarvoor eerst een lange weg te gaan hebben door de regenachtige avond. Alles bij elkaar zal men voor een tripje naar het Hoeckse meer als een uur moeten uittrekken. Als dit de komende weken vaker voor gaat komen zullen er stemmen opgaan om toch weer een tram naar het Hoeckse te laten rijden. Al reed de tram vroeger alleen aan een kant van het Hoeckse en is daar behalve gebouwen en wat straatnamen weinig terug van te vinden. Nu er iedere avond een verkeerinfarct plaats vind naar het Hoeckse. Waardoor de Hoeckse aardappel inmiddels koud op tafel staan en er weinig meer van te maken is als gebakken aardappels. Met appelmoes van de goudrenet die ook in het Hoeckse aan de boom hangt. En omdat het weer morgen niet veel beter zal zijn is er nu al besloten dat het morgen patat wordt. Gemaakt van die grote binten die je eigenlijk alleen maar kan gebruiken voor patat of gepoft aardappels. En zoals elke Hoeckse aardappeleter wel weet is er niet beter als een beentje uit de Hoeckse klei. Het enige strijdpunt kan dan nog zijn of de aardappel wel of niet wordt geschild voor die wordt verwerkt tot patat. Inmiddels wordt er ook al geëxperimenteerd met gekruide friet in het Hoeckse. En mayonaise van Hoeckse raap eieren die op het erf van de boer worden verzameld en tot mayonaise worden verwerkt. Nu alleen nog Hoeckse pinda´s voor de Pindasaus en tomaten voor de Ketchup uit het Hoeckse. Alles voor een etentje vol van verzadigde vetten in het Hoeckse.

 

Hoeckse woensdag

Staat voor een gure en soms natte dag in het Hoeckse eentje zonder veel opsmuk en zeker niet memorabel. Maar toch een die zorgt voor een run op strooizout, wanten en sjaals na de eerste sneeuw op het drie landen punt. Of dat nu ook gaat zorgen voor sneeuw in het Hoeckse laten we hopen van niet. Want dat zou alles wel eens op zijn kop kunnen zetten in het weidse landschap van het Hoeckse. Tevens betekend dat dan ook nog langere rijen naar de reedijk en dat betekend later op het werk of vroeger van huis. Maar beide keuze zorgen voor een twijfel die ik pas kan wegwerken als het zover is. Tot die tijd blijf ik maar even hopen op het uitblijven van sneeuw in het Hoeckse. Want er is nog zoveel anders waar ik eerst een keuze voor moet maken. Tot die tijd zal er eerst nog heel wat water door de rivier moeten stromen. Maar voorlopig stroom er bijna zoveel water uit de lucht als door de rivier niet dat klagen hierover veel zal helpen. Doe ik toch een poging mijn ongenoegen met een dag als deze te uiten. Want ondanks dat het eigenlijk pas net begonnen is heb ik het wel weer gehad met het weer van het Hoeckse deze week. Gelukkig kan ik me al verheugen op een droge dag met een temperatuur van boven de tien graden. En om daar niet te lang op hoeven te wachten zou het liefst tot die tijd thuis bij de kachel blijven zitten. Alleen lijkt die mogelijk bijna net zo ver weg als een dag zoals reeds eerder beschreven. Maar als je maar blijft geloven in wat je graag wilt dan kan het altijd nog uitkomen. Alleen weet ik niet of ik wel zolang het geduld kan opbrengen om tot die tijd te wachten.

Hoeckse dinsdag

Vandaag werd het eens te meer duidelijk dat in het Hoeckse niets is wat het lijkt, het was of iedereen nog voor het einde van het jaar nog een stapje op de ladder wilde maken. En dat nadat ik gisteren nog een goede indruk had achter te laten door te vroeg op mijn werk te verschijnen. Ging alles vanmorgen juist de andere kant op en leek er geen mogelijkheid te zijn om de indruk van gisteren te bezegelen. Door vandaag weer eens op tijd te arriveren maar nee de rijen stonden dik voor de stoplichten van de Reedijk. En een ritje van 10 minuten duurde vanmorgen dan toch minimaal 30 minuten. Waardoor Ik met geen mogelijkheid meer een positief resultaat zag en me reeds bij een mindere dag had neergelegd. Maar alsof er toch iemand was die mijn troebelingen had gade geslagen. Kwam ik vanmorgen als tweede aan op kantoor ruim een kwartiertje later als gisteren maar dan weer een half uur eerder als de Baas die onderweg was opgehouden. En daar toch zorgde dat mijn positieve indruk van gisteren werd bevestigd. Ik ga me nu opmaken voor een extra trede op de ladder van mijn succes. Met dien te verstane dat ik niet zeker weet of de hoogte vrees er niet voor gaat zorgen dat ik de huidige trede toch prettiger vindt. Lijkt het toch het overwegen waard om vanaf morgen toch maar weer de rest van de week te laat op mijn werk te komen. Omdat het stijgingspercentage toch te hoog is voor een Hoeckse werknemer die het tot de stad heeft geschopt. Maar daarvan iedere ochtend weer spijt heeft als hij trouw in de rij richting de Reedijk staat. En in de avond in de tegengestelde richting dezelfde problemen ondervind. Inmiddels is het zowel in de ochtend als in de avond reeds een donkere boel als ik weer in het Hoeckse ben beland.

Hoeckse maandag

Lijkt wel de eerste stap naar vorst aan de grond en dat terwijl het normaal nog makkelijk boven de tien graden zou moeten blijven. Maar helaas is er op het weer in het Hoeckse geen pijl te trekken en moeten we het doen met wat de weergoden voor ons inpetto hebben. En vandaag is dat niet wat ik graag had willen voelen toen ik vanmorgen de deur uitging. In eerste instantie wilde ik nog in mijn T-shirt naar mijn werk, echter voor ik mijn voordeur van slot had kwam ik reeds tot een andere gedachten. Buiten zag ik namelijk de buurman de hond uitlaten in zijn winterjas met sjaal en muts zijn uitlaat ronde in gepaste stap doorlopen. Met dat ik in gedachte ben toen in gepaste spoed naar de kast gelopen om er een vest uit te halen. Om daarna toch mijn weg richting mijn werkgever  te vervolgen om tot mijn verbazing een keer niet vanaf het Recreatie oord in de file richting Heinenoord te staan. Want ondanks dat de kou normaal alleen wordt gezien als spelbreker. Deze morgen zorgde diezelfde kou ervoor dat mensen schijnbaar langer op hun bed bleven liggen. Of dat het halve inwoner aantal van het Hoeckse vandaag ziek op bed lag door de kou van gisteren. Maar uiteindelijk zorgde het ervoor dat ik vandaag een goede beurt bij mijn werkgever maakte. Deze dacht namelijk dat ik vroeger van huis was gegaan om eerder op mijn werk te zijn. Terwijl ik door het pakken van het vest eigenlijk een kwartier later van huis was gegaan. Natuurlijk was ik blij met de gegeven indruk bij mijn werkgever die zeer in zijn nopjes was. Nu maar hopen dat de weergoden morgen weer voor een snelle doorgang door het Hoeckse zorgen zodat ik weer te vroeg op mijn werk ben. Niet dat het veel uit zal maken maar met de December maand in het vooruitzicht. Helpen alle kleine beetjes je weer een stapje verder op de ladder.

Hoeckse zondag

Begon vanmorgen met condens op de ramen alsof er mist in de slaapkamer stond maar veroorzaakt door de super snelle afkoeling van vannacht. Maar niets wat een half uurtje luchten zou kunnen verhelpen dacht ik nog vanuit mijn warme woonkamer. Eenmaal buiten was ik een andere gedachte toegedaan die alles leek te overheersen. Want wat was het koud buiten maar toen het zonnetje eenmaal scheen viel deze lagere temperatuur wel mee want het zonnetje deed erg zijn best om er toch nog een extra nazomer dag van te maken in het Hoeckse. En in de zon leek het wel even of ik op een Spaanse Costa was beland. Maar daarvoor moest ik de ogen wel even sluiten om me niet op andere gedachten te laten brengen. Niet dat ik het zonnetje in het Hoeckse niet kon waarderen, toch hoop je bij een warme zonnegloed een bepaald beeld voor je te zien. En met de goed aangeklede mensen die mijn raam voorbij kwamen lopen was dat beeld verre weg van een ideaal beeld. Wel was de parade van wandelaars in een dikke jas en handenschoenen op weg naar de polder om een frisse neus te halen. Nu had ik dat al gedaan toen ik vanmorgen vroeg mijn neus buiten de deur had gestoken en geschrokken weer naar binnen was gelopen. En de zemelap maar op gezocht had om de condens van de ramen te verwijderen. Wat me wel op viel tijden het zemen was de hoeveelheid water dat je dan met de zemelap van het raam af weet te halen. Na een klein half uurtje was de klus geklaard en kon ik weer gewoon naar buiten kijken. Om te genieten van het zonnetje dat inmiddels al door het voorraam in de kamer scheen. Soms voelde ik me als een kip op het spit zo warm voelde de zon aan op de huid achter het glas.

Hoeckse zaterdag

Op deze Hoeckse zaterdag doet de zon nog een keer extra zijn best om zich van zijn zonnige kant laat zien. Nog een keer genieten van het zonlicht en de warmte op alle stukjes huid die niet bedekt zijn met kleding. Op een dag als deze vergeet je alles wat er deze week voor nattigheid uit de lucht is komen vallen. In dit licht van de zon lijkt alles in het Hoeckse nog meer op het ideale plaatje van weidse vergezichten en net bewerkte akkers. Die er nu soms leeg en desolaat over komen maar eigenlijk al aan het voorbereiden voor wat komen gaat. Want alles in het Hoeckse gebeurt met een voorbedachte reden alsof het zo geschreven staat. Niets in het Hoeckse ontspringt de aandacht van het geschrevenen en alles volgt zijn pad. Nu lijkt het of alles in het Hoeckse loopt volgen onbeschreven paden maar daar blijkt in de huidige tijd geen pijl op te trekken. Nu vast staat dat alles in het Hoeckse gebeurt om een bepaalde reden. Is het anders kijken naar het weidse landschap in het Hoeckse om zo te proberen patronen te kennen. Wie alle vorige posten heeft gelezen weet dat er al vaker een verwijzing was naar het onbekende in het Hoeckse. Het Hoeckse dat achter zijn weidse vergezichten meer bleek te verbergen dan voor het oog zichtbaar is. Maar om daar een vinger achter te krijgen moet de boel een beetje worden opgeschut. Want wie veel herrie maakt trekt nu eenmaal de aandacht in het Hoeckse. Voorlopig echter wil ik nog even genieten wat de zon te bieden heeft in het Hoeckse van vandaag. Zonder maar een rimpeling te maken in het water van de oude maas. Die zich op een dag als vandaag laat lezen als een boek en zo misschien een van haar vele geheimen van haar verleden prijs geeft.

 

Hoeckse vrijdag

Staat dan toch voor het begin van het einde want zondag avond is het dan uiteindelijk toch voorbij. De zachte nazomer temperaturen maken plaats voor de lagere koelkast temperaturen in het Hoeckse. En zoals de vooruitzichten het op dit moment laten aanzien zal daar niet gauw meer een ander weerbeeld voor in de plaats komen. Dus maar even gaan wennen aan de modderige polderwegen en de daarbij behorende regen in het Hoeckse. Niet dat we daar nu op zaten te wachten maar het is nu eenmaal een onderdeel van het wonen in het Hoeckse. En als we daar een onderdeel van willen blijven maken zullen we het moeten accepteren als een voldongen feit. Maar gelukkig blijft er nog genoeg over om je op te verheugen ondanks de veranderende seizoenen in het Hoeckse. Gelukkig hebben we nog genoeg drank in huis om het op een huilen te kunnen zetten en zo alles weer in perspectief te krijgen. En natuurlijk maken we daarbij veelvuldig gebruik van de goede ervaringen van deze zomer. Zo kunnen we terug mijmeren naar de betere tijden in het Hoeckse toen er nog genoeg schaars geklede Hoeckse schonen te bewonderen waren. Want de komende tijd zal het wat dat betreft een soort vasten worden tot het volgend voorjaar en zomer. Nu maar hopen dat de zomer mode voor de zomer van 2016 ons niet teleur zal stellen. En gelukkig kunnen we daar vast een kleine preview van zien op het modekanaal. Want onze blik naar buiten wordt de laatste jaren steeds breder dankzij de komst van kabel en satelliet tv. Gelukkig maar anders waren we afhankelijk van de toeristen die het Hoeckse aandoen om een beetje bij te blijven. Want het is al jaren geleden dat we de postkoets naar Parijs konden nemen in Cillarshoek. Die ons dan via Strijen en het Hollands Diep, Brabant, Vlaanderen naar Frankrijk bracht.