Hoeckse

Hoeckse maandag

Is weer een nieuwe week in het Hoeckse een week waarin het bloeiweer voor het grootste deel van de week plaats maakt voor groeiweer. Acht waarom zouden we klagen over iets waarop we geen invloed kunnen uitoefenen als er nog zoveel dingen zijn waarop we wel invloed hebben. Maar waar we door laksheid geen invloed op hebben uitgeoefend toen het kon en waar we nu lijdzaam op toezien. Zo hebben we verzaakt om sommige dingen te behouden die goed waren en de vernieuwing aangepakt om andere dingen erdoor te drukken. Waar hebben we in de drang naar nieuwe dingen het oog op wat goed was verloren. Zo hebben mechanisatie de aanblik van het Hoeckse verandert, waar je vroeger nog hele volksstammen door het land zag lopen. Zie je nu een verdwaalde tractor met satelliet navigatie die het pad door de landerijen bepaald. Waren er vroeger nog kreken in het Hoeckse nu zijn het rechte vlieten zonder enige onderbreking. Ook de gezelligheid die het opnieuw straten van een straat in het dorp is weg. Nu worden de straten gelegd door een grote machine die de klinkers vanaf de rol in de straat legt. En die niet verlegen zit op een onderbreking voor een kopje koffie soms zelfs met een koek. Nee die ouderwetse gezelligheid heeft een prijs en die prijs zijn we niet meer bereid te betalen. Althans dat is wat ons wordt verteld en waar we langzaam in zijn gaan geloven. Maar zoals reeds aan het begin geopperd er zijn dus dingen waar we wel invloed op hebben, maar die we hebben laten versloffen. Want soms zijn de kosten van vooruitgang hoger dat wat we in geld kunnen uitdrukken. En zorgt de vooruitgang voor de leegloop van de dorpen, lege straten en is er sprake van doodse stilte op straat omdat er niemand meer aan het werk is. Terwijl er vroeger nog sprake was van werk verschaffing lijkt werken tegenwoorden tot iets te zijn verworden wat je beter niet in het Hoeckse kan doen.

 

Hoeckse zondag

Deze Hoeckse zondag lijkt dan echt een rustdag te worden zonder weer te beginnen over het weer. Want deze zondag geeft me alle kansen te reflecteren over wat was, is of gaat komen. En doordat het een echte Hoeckse zondag is, had ik ook even tijd om de regionale kranten te lezen. En wat schets mijn verbazing de overeenkomst tussen de Hoeckse gemeenten en een grote Hoeckse bank. Ze gaan vanaf nu samen op weg om de leeftijdssamenstelling van de inwoners van het Hoeckse meer in evenwicht te krijgen omdat anders het Hoeckse te snel vergrijst. Dus de twee hoofdspellers in dit drama in meerdere delen gaan samenwerken om het probleem wat ze zelf hebben gecreëerd op te lossen. Nu heeft de vergrijzing niet alleen nadelen maar ook voordelen voor het Hoeckse en zijn weidse vergezichten. Zo zouden de inwoners die dan toch de weg een beetje kwijt zijn, redelijk simpel kunnen worden gevonden. Ik stel daarom voor wachttorens te bouwen die het omliggende gebied kunnen af zoeken naar verloren inwoners. De camera´s op strategische punten zijn er al, en van de wegen die nu uit het hoekse leiden zijn er al twee voorzien van slagbomen. En bij de andere twee uitgaande wegen hoeven de slagbomen alleen maar worden gesloten. Het Hoeckse kan zich dus redelijk simpel ontwikkelen tot een oudere opvang zonder gesloten deuren met een weidse blik. En plek waar mensen op leeftijd zich thuis voelen en waar de voorzieningen het beste te vergelijken zijn met de voorzieningen van vijfentwintig jaar terug. Ik ga steeds meer in dit verhaal geloven want tot nu toe worden alle vereiste gehaald zonder veel ingrijpende veranderingen. Een omgeving waar niet te veel prikkelingen zijn en waar het lijkt of de tijd heeft stilgestaan. Misschien komt zelf de melkboer wel weer terug in het straatbeeld. En gaat het service pijl weer omhoog naar hoe het vroeger was toen geluk nog heel gewoon was in het Hoeckse. Ook kan er misschien worden gekeken naar de tram die ooit reed van Barendrecht naar Numansdorp. Ik moet zeggen dat er toch al heel veel punten zijn die mij ook gelukkig zouden kunnen maken en me in het Hoeckse kunnen houden. De betutteling die eerst een negatief punt van het Hoeckse was, krijgt in de ogen van de groter wordende groep ouderen een heel andere betekenis. Zou het zo kunnen zijn dat we in het Hoeckse de oudere uit de stad de geborgenheid zouden kunnen geven die ze in de stad niet meer kunnen krijgen. En een plek waar iedereen weet of je nu wel of niet bent wezen winkelen, lopen of fietsen gisteren. Geen inwoners die dagen alleen en zonder enig contact moeten doorbrengen. En als klap op de vuurpijl woningen in de stad voor de grote groep jongeren die het buiten het Hoeckse in de stad willen zoeken.

Hoeckse zaterdag

Is dan toch eerst een meggelmoes van soorten weer om na de middag plaats te maken voor bloeiweer. Tevens is het een uitermate drukke dag want alles moet vandaag worden ingeplent. Was het vroeger zo dat de srv man langs huis kwam nu is het de bezorger van Albert die natuurlijk geen tijd heeft voor een praatje. Nee Albert bezorgd aan huis ook al ben je niet thuis en zo kan het zijn dat de kat van de buren er vandoor is met het overgrote deel van je boodschappen voordat je ze zelf hebt kunnen uitpakken. Op zulke momenten verlang je dan terug naar vroeger toen alles veel service gerichter was. En toen service nog van zelfsprekend betekende dat je persoonlijk en goed geholpen werd. Tegenwoordig bel je met een ding wat je zijn keuzes voorschotelt en net niet de keuze heeft die bij jou probleem hoort. Je bent dan verplicht een verkeerde keuze te maken wat altijd resulteerd in het nogmaals doorlopen van het keuzemenu. Het keuze menu wat je de eerste keer niet kon helpen kan dat natuurlijk ook de tweede keer niet, maar al die tijd krijg je geen medewerker aan de lijn. En dat is beter ook want het fustratie pijl is gedurende de keuze natuurlijk al tot het kookpunt gestegen. Als je dan bereid bent op te geven hoor je in de verte dat je een ongeldige keuze hebt gemaakt en wordt doorverbonden met de eerst beschikbare medewerker. Wat zoiets betekent als wie niet drukken kan moet wachten want dat is wat je veelvuldig mag doen wachten. En dit terwijl iedereen om je heen wel zijn taken voor de zaterdag volgens het lijstje kan afwerken. En dan te bedenken dat ik waarschijnlijk nog wel even moet wachten op een medewerker, die me wel of waarschijnlijk niet kan helpen met mijn probleem. Nu vraag je je misschien af waarmee ik dan zo graag wil worden geholpen. Nu dat is het volgende gisteren is na het legen van de groene bak, mijn bak verdwenen en er staan nu nog alleen maar bakken van anderen. Mijn vraag hoe krijg ik mijn groenebak terug.

Hoeckse vrijdag

Begin net als vorige week met een zon overgoten morgen en beloofd weer een hele warme te worden. Maar wat doe je op een dag als deze geef je toe aan de algemene trends en maak je er een BBQ dag van of ga je lekker uit eten buiten op een terras. En als je dan de keuze weet te maken waar kan je dan terecht in het Hoeckse waar is er nog plek. Ondanks dat het warm is moet ik toch gaan beslissen wat het wordt. En op een dag als vandaag kan beslissen vervallen in felle en verhitte discussie. Iets waar je met dit weer niet op zit te wachten, het beste lijkt je onder te dompelen in de zon. En dat is wat ik tot 12 uur ga doen om me heen hoor ik de meest wonderlijke geluiden. Behalve ik lijken ook alle buren de weg naar buiten te hebben gevonden. En dan blijken de buurmeisje van vorige zomer deze zomer te zijn uitgegroeid naar de vrouw waarvoor je de deur zou willen openhouden. Nu weet ik dat het gras altijd groener is bij de buren maar o wee als ik dit had geweten. Dan had ik vroeger op school toch beter opgelet en had ik doorgeleerd. Om dan toch net als Hugh Hefner een landgoed in het Hoeckse te kunnen opzetten. Waar ik al het moois uit het Hoekse had samen gebracht. De combinatie van het groen de weidse blik en de dartelende Hoeckse dames had er een geweest die hadden gezorgd voor een ware omwenteling in het Hoecks denken. En een ieder tot het inzicht gebracht dat het Hoeckse de plek is om in te wonen en recreëren. Als enige nadeel zie ik dan toch, dat we vanaf dat moment de toegangspoorten tot het Hoeckse ’s avonds zouden moeten sluiten. Om zo de roofdieren buiten te kunnen houden. Het project zou dus niet kunnen plaats vinden zonder dat we er een groot offer voor moeten doen en de vrijheid in het Hoeckse opgeven. Dus ga ik voor het Recreatieoord Binnenmaas vandaag waar ik tot 20:00 kan recreëren omgeven door al het schoons uit het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Is er één, waar ik vanmorgen de Hoeckse inventiviteit van de buren voor mijn ogen heb zien ontvouwen. Nadat ik ‘s morgens de buurjongens had horen zeggen dat ze om halfnegen een afspraak hadden bij de kapper in het Hoeckse. Zag ik ze rond de middag terug komen met een boxspring achter in de Combo van de oudste van de twee. De boxspring was toch wel kunstig in de combo gepropt en moest er nu weer uit. Nadat de boxspring al krakend de combo had verlaten, moest het door de keuken in de aanbouw naar het trappengat. Aan de conversatie binnen was te horen dat de planning van de operatie niet geheel naar plan verliep. Want wat bleek, het trapgat en de boxspring waren geen goede combinatie en de poging om het via deze weg te doen werd opgeven. Hierna was er crisis overleg in de tuin. Er werd met een timmermansoog naar de aanbouw en het raam van de slaapkamer gekeken. Maar hoe krijg je een boxspring op het dak van de aanbouw? Al gauw werd er besloten een ladder te gebruiken waarlangs de boxspring naar boven zou worden geduwd. De gladde kant boven zodat de tocht naar boven soepel zou verlopen. Voor mijn ogen ontvouwde zich een waar toppunt van klungeligheid. Want al leek alles in kannen en kruiken eenmaal boven aan de ladder bleek, dat behalve de goede glij eigenschappen, ook het zwakste punt van deze operatie. Je hoorde gewoon hoe de ladder door de stof van de boxspring sneed en geluid van destructie was te horen in de hele buurt. Maar dit was nog geen reden om het op te geven het slaapkamer raam werd verwijderd en poging twee werd net als de eerste afgesloten met de conclusie dat de boxspring niet zou gaan passen. Schijnbaar licht geïrriteerd werd de boxspring weer naar beneden getransporteerd waarbij het laatste stukkie in een stroomversnelling belande. Hierdoor belande de boxpspring beneden aan de lader in de tuin. De o zo nieuwe boxspring van een uurtje geleden was nu ontdaan van alle transport bescherming, had een scheur en zat onder de modder en zou nooit het ouderlijk huis kunnen betreden. Na een kort maar intensief overleg werd daarom besloten alles weer in te pakken en te retourneren. En wonderwel zojuist zijn de gebroeders weer thuis aangekomen en heeft de boxspring een plekje gekregen in het magazijn bij de verkoper.

 

Hoeckse woensdag

Het is weer woensdag geworden in het Hoeckse ondanks de avond voor de paarde markt in Numansdorp, bestaat er toch zoiets als woensdag in het Hoeckse. Soms en vandaag is zo’n dag, zou je zo’n dag wel eens over willen slaan. Maar moedernatuur is dan onvermijdelijk en laat je even weten, wat het resultaat is van een avond doorhalen in het Hoeckse. Gelukkig is het niet zovaak dat je eraan herinnert wordt hoe vergankelijk het leven is en waarom men zeg dat te veel nooit goed is. Op zo’n dag als vandaag wordt je dan met je neus op de feiten gedrukt en leer je het op een of andere manier die niet mis te verstaan is. Je leert beter te luisteren naar je lichaam en niet naar dat onderdeel van je lichaam. Wat er de avond ervoor, voor heeft gezorgd dat er geen remmen waren en dat je los kon gaan zonder dat je maar aan iemand verantwoording af hoefde te leggen. Je bent dan op zo’n avond de koning van het universum iets wat andere om je heen dan niet zien of willen zien. Nou vandaag weet ik dan wel anders het is niet zo dat alles kan. Nee het is eerder zo, dat het eigenlijk niet kon maar dat je het dan toch hebt gedaan. En zo als een oud spreekwoord zegt “gedane zaken nemen geen keer” vrij vertaald in “life is a bitch”. Want op zo’n dag als vandaag kan je soms de zonnige kant van je bestaan niet meer zien en kijk je eerder achter dan vooruit. Maar dat kan met de dag van morgen weer helmaal anders zijn en ondanks dat is er geen moment van twijfel. Want ook in het Hoeckse is er geen woensdag hetzelfde. Gelukkig maar…

Hoeckse dinsdag

Het is weer groeiweer maar voor morgen staat er bloeiweer op het program alleen nog even vanavond door komen. Want morgen is het paardenmarkt in Numansdorp en net als bijna alle jaren is het dan meestal een stralende dag. Maar het feest begint eigenlijk al vanavond de avond voor de paardenmarkt gingen vroeger alle vrijgezellen van het dorp op zoek naar een geschikte partner. Tegenwoordig zijn het niet alleen de vrijgezellen die opzoek zijn naar in het Hoeckse. Vanavond zijn alle regels en afspraken even niet belangrijk vanavond is het feest in het Hoeckse.En natuurlijk zijn de vrouwen uit het Hoeckse meer dan welkom in het Numansdorpse voor de mannen geldt een heel ander verhaal. In het Hoeckse zijn er regels voor de mannen die eigenlijk ongeschreven zijn en waar niet mee te spoten valt. En deze ongeschreven regels gelden vanavond ook in Numansdorp. Door deze regels heeft een avond als vanavond ook iets mystieks en geheimzinnig wat gebeurt er nu eigenlijk achter de hekken van het centrum van Numansdorp. Er over schrijven levert meestal al blikken op, die je een jaar lang angst in zouden boezemen. Maar dat weerhoudt mij niet om toch een tipje van het gesluierde feest in Numansdorp te beschrijven. Vanavond na het eten begint het met een bijeenkomst van de verschillende genootschappen waar de tocht van vanavond eerst grondig wordt doorgenomen. Alle inwoners passeren de revue op zo’n bijeenkomst en alles wat dat jaar is gebeurt in het dorp. Zo worden alle gescheiden vrouwen mannen en vrouwen op de tong genomen. En tevens worden de posities in het dorp strategisch doorlopen nog voor men naar het centrum gaat. Als men dan eenmaal naar het centrum gaat, is er al moet ingedronken en heerst een losse en ontspannen sfeer een waar alles kan en mag. Naarmate de avond vordert kan deze sfeer door dorpelingen uit de andere dorpen soms in eens omslaan, in een grimmige en soms opgewonden sfeer. Echter hangt dit erg af van de hoeveelheid drank die in de vrouw of man is. En aan het einde van de avond wordt de avond afgesloten met een vlugge snack  in café de Man al was dat iets uit vervlogen tijden.

Hoeckse maandag

De maandag is dan eindelijk een beetje rust na de overvloed van zon het afgelopen weekeinde. Maar qua temperatuur nog aangenaam genoeg om even in de zon tegen de muur na te praten over het weekeinde in het Hoeckse. Want wat een weekeinde hebben we achter de rug alleen maar groeiweer en vergezichten. Ook al was het een intensief weekeinde voor mij kan het deze week niet snel genoeg gaan om zodoende weer te kunnen genieten in de zon. Maar daar denken twee wespen naast mij in de zon heel anders over, als twee getrainde gevechtspiloten hebben ze heb op mijn plekje in de zon gemunt. En omdat het zich om twee kleine wezentjes uit ons universum handelt, wil je er niet direct een einde aan maken. Zeker niet omdat dit eigenlijk pas de eerste keer is dat ik er een beetje ongemak van heb. Echter de volhouwertje weten me na vijf minuten wel zo te irriteren dat ik besluit om mijn plaatsje in de zon af te staan. Daar nemen beide echter geen genoegen mee en zetten als twee volleerde kamikaze piloten de achtervolging in. Daar ik niet als een dolle wil weglopen, ga ik rustig en bedaard te werk en probeer ik ze te misleiden. Misschien is het omdat het wakkere paar net uit hun winterslaap komt of omdat ik echt op hun plekje of tegen hun huisje stond. De volhouders laten zich niet misleiden en zetten nu dan echt de aanval in, nadat ik als een volwaardige strateeg mijn positie had bepaald besluit ik dan maar voor de achterdeur te gaan. Die mij binnen een veilige en geborgen omgeving zou moeten kunnen bieden. Maar nog voordat ik de deur kan bereiken zetten de twee betwetertjes de aanval in rakelings scherend langs mijn gezicht. Voel ik mij toch niet meer zo op mijn gemak als zojuist in het zonnetje. De 4 meter naar de deur lijken in het wesp en mij spelletje onbereikbaar geworden. Dan toch weet ik de deur te bereiken die mij de toegang tot binnen kan geven. Ik open haastig de deur en sluit deze met een grote klap en tot mijn verbazing hoor ik nog twee kleine bonkjes op de deur. Ik heb het gered en ben binnen terwijl beide wespen beduusd op de straat buiten liggen. De deur heeft mij gered en beide wesp piloten gevloerd voordat ze mij konden steken.

Hoeckse zondag

En wat voor zondag in het Hoeckse vanochtend was ik er al voor zevenen uit, zo wie zo maar weinig geslapen en ik mocht naar het recreatie oord voor de Kofferbakverkoop. En daar stond ik dan voor zeven uur in de file voor het stoplicht ja u leest het goed voor zevenen in de file en dat was niet voor het zwembad maar voor de kofferbak verkoop. Maar na al met al 30 min had ik mijn plek in de zon gevonden want daar moet ik nog de hele dag mee doen. Voor ik goed en wel stond, stonden de eerste al om de auto klaar om te helpen met uitpakken natuurlijk want zelf uitpakken was er vanmorgen niet bij. En dat ondanks dat het toch echt de spullen waren die ik gisteren nog zo zorgvuldig had ingepakt. En alsof ze de blog hadden gelezen ook deze keer binnen 5 minuten na aankomst de geijkte vraag heeft u nog mobiele telefoons. Mijn antwoord was even duidelijk als uitwijken natuur heb ik een mobiele telefoon maar die zou ik graag willen gebruiken om te kunnen communiceren met de buiten wereld over mijn belevenissen alhier. Teleurgesteld ging de eerste het dan maar bij de buren proberen twee vrouwen die er ook nog een bij zich hadden voor de verkoop. Het onnavolgende speelde zich hierna af bij mijn nieuwe buurvrouwen Els en Naomi. Nadat Els de telefoon had aangereikt ging de potentiële koper hem aan een uitgebreid onderzoek onderwerpen voordat de prijs werd gevraagd. Els een leuke dertiger die door het dolle heen was met haar eerste verkoop dacht dat 25 euro wel een goede prijs was. De potentiële koper dacht daar heel anders over want de slider telefoon had volgens hem slijtage aan de achterkant van het omhoog komende gedeelte je zag het aluminium al inplaats van de coating die aan de voorzijde zat. Nu is het zo dat de achterzijde van de slider helemaal in orde was en dat vertelde Els dan ook kordaat. Waarop de potentiële koper haar zijn telefoon liet zien waar de coating doorliep maar dit was een openklap model. Els toch wat onzeker probeerde zich te verzekeren bij Naomi dat deze toch echt geen coating had. Echter Naomi had alleen oog voor haar eigen handel en verkoop daar van. Schoorvoeten zakte Els dan toch maar naar 20 euro waarop de potentiële koper zijn kans schoon zag en Els slecht 5 euro bood omdat ze nu zelf ook al had ingezien dat de mobiele telefoon niet helemaal goed was. Els was zo overdonderd bij deze opmerking dat ze uiteindelijk de mobiele telefoon dan maar mee gaf voor 5 euro. Niet wetende dat ze gelijk had want er mankeerde niets aan het uiterlijk van de telefoon maar over de technische staat kan ik niets zeggen. Toch heb ik het hart niet om wat ik hier nu beschrijf ook Els te vertellen en zodoende haar dag op het recreatie oord te bederven.

 

Hoekse zaterdag

Vanochtend begon met de start van de Biwanto op het recreatie oord ver voor de klok van 09:00. Het lint van lopers vervolgde zijn weg over de Hoeckse dijken, een bond gezelschap van lopers met een doel het uitlopen van de gekozen afstand. Een beetje onwennig starten de meeste aan hun uitdagende dag maar met een blik die laat vermoeden dat het ergste nog komt. En dat ondanks de toch reeds hoge temperatuur die dan ook niet vooraf was voorspeld. Geen reden natuurlijk om niet te starten aan de loop maar gaande week had ik zelf een andere indeling van de zaterdag in het Hoeckse bedacht. Een waar ik niet voor weg zou lopen en een waarbij rust, uitzicht en verkoeling de hoofdingredienten waren. Maar zoals het zich openbaarde werd de vooraf zo minicieus geplande koers er een die tot een aanvaring zou lijden. Tijd dus om af te wijken van koers en voorbereidingen te treffen voor de dag van morgen. De grote kofferbak verkoop op het recreatie oord met de auto vol gekoelde versnaperingen en wat 2de kans goederen een hele dag in het zonnetje. Ik verheug me er nu al op en kan haast niet wachten op de eerste die vraagt of ik mobieletelefoons bij me heb. Want onze medemens weet natuurlijk wel veel van communiceren echter gebruikt deze kennis dan ook alleen voor de aanschaf van. En zeker niet voor het gebruik van want wat is er nu aan moord en brand te roepen, door een telefoon als dat ook publiekelijk kan in een grote groep mensen. Dat is het podium wat je dat toch mist bij een mobiele telefoon. Maar nu is het weer genoeg voor vandaag de voorbereidingen voor morgen roepen ik ga verder met waar ik gebleven was.