Hoeckse

Hoeckse maandag

Op deze Hoeckse maandag lijkt het of het weer het niet meer weet in het Hoeckse na een mooi weekeinde begint vandaag met regen. En die regen die zet eigenlijk de hele dag door en ook blijft het de hele dag bewolkt. Maar veel mensen lijken het weer vandaag niet echt mee te krijgen die zijn te druk met de boodschappen voor de kerst. En dat merk je gelijk als tussen de middag even je lunch wil samenstellen bij de supermarkt. Waar je als een van de weinige met een mandje lijkt te lopen en waar je omringt wordt door overvolle boodschappenkaren die een lange lijn naar de kassa vormen. Als je dan denk even een brood, kaas en filet American te halen dan kom je bedrogen uit in het Hoeckse. Want ook al zijn alle kassa´s open de rijen lijken tot aan de rand van de supermarkt te staan. Ook lijkt de mandjes kassa vandaag niet alleen voor de halfvolle mandjes te zijn, wat de opgelopen vertraging in de winkel zelfs doet toenemen. Omdat ik niet wil klagen ga ik dan toch netjes in de rij staan. Waar de conversatie niet alleen over de kerst en het kerstgevoel lijkt te gaan. Nee ik leer tijdens het wachten de strategie voor een onvergetelijk kerst dineer. Wat me verbaast is de boodschappenlijst die naast de volle boodschappenwagen nog moet worden afgevinkt voor de kerst. Zo moet de poelier, de bakker en de landwinkel nog worden bezocht. En wat schets de verbazing bij alle drie is al een lijst van producten achter gelaten die dan deze week kan worden afgehaald. Je vraagt je dan wel af hoe anders deze producten zijn dan die in de supermarkt waar zojuist een volle boodschappenwagen is vertrokken. Waar moet je al deze spullen laten want de koelkast en de kelderkast zitten na deze eerste boodschappen al tot de nok vol.

Hoeckse zondag

Begint in zijn vroege uurtje met een afbeelding van een whisky proeverij met fatale gevolgen voor het voornemen om vroeg op te staan. Want ook al waren het slechts kleine nipjes van 12 verschillende whisky´s, de uitwerking van deze proeverij is desastreus. En openbaard zich dan ook later op de dag ongeveer halver wegen de middag waarneer ik rusteloos ontwaakt. Want alles lijkt dan toch neer te komen op gewenning en daar is in dit geval geen sprake van. En ik kan nu zeggen dat een whisky proeverij eerst lijkt toe te voegen aan het kerstgevoel maar later blijken de ontwenningsverschijnselen anders doen vermoeden. Maar hoe maak je het beste van een dag die begon met de grootste pret die niet stuk lijkt te gaan. Althans zo ervaar je het op dat moment van pure extase in het Hoeckse. Alzo lijkt het dus in de vroege uurtje van de dag in het Hoeckse waar de nacht pas begonnen is. Nu staan de meeste mannen uit het Hoeckse bekend als bikkels sterke stoere mannen die geen uitdaging uit de weg gaan. Maar later op diezelfde dag van de proeverij wil je eigenlijk alleen zijn in het weidse Hoeckse zonder veel dingen om je heen. Een omgeving waar je geen geluiden hoort behalve het ruisen van de wind. Iets wat in het weidse van ons Hoeckse zeker te vinden is, maar wat vandaag ver weg lijkt te zijn. En dat ondanks dat elke vezel in mijn lijf op zoek is naar deze plek in het Hoeckse lijk ik geen vooruit gang te boeken. Niet dat ik het niet uit alle macht heb geprobeerd maar om een of andere manier lijkt alles vandaag tegen mij te zijn. Terwijl ik in de vroege ochtend van deze dag de ergste storm kon bedwingen. Stoor ik me nu aan elk geluid wat mij lijkt te bereiken in de slaapkamer.

Hoeckse zaterdag

Heeft iets weg van een dag aan het begin van het voorjaar en niet van een dag aan het einde van de maand december. En eigenlijk zorgt dat er ook een beetje dat ik niet echt het gevoel van Kerst kan pakken. Omdat het voor het gevoel van een goede Kerst moet het eigenlijk net als met goede spruiten eerst een keertje echt moet vriezen. Nu lijkt het erop dat we al in het vroege voorjaar zitten en de wintermaanden aan het overslaan zijn. En dat ondanks alle energie die een bekend frisdrank merk in de Kerstdagen heeft gestopt. Waar zonder dat we er nog echt bij stilstaan de Kerstdagen zoals we ze nu vieren hebben we te danken aan deze frisdrank fabrikant. Het enige waar ze bij het ontwikkelen van de kerst niet wisten was dat er in de 21ste eeuw sprake zou zijn van opwarmen van de aarde. Hierdoor is de mythe van een witte kerst straks voor hele generatie echt een mythe of een sagen zoals deze reeds nu worden verteld in het Hoeckse. Dus wat in 1930 begon als een advertentie campagne om ook in de winter frisdrank te verkopen is uitgegroeid tot de Kerst zoals we die heden ten dagen kennen. Natuurlijk waren er voor die tijd al verschillende andere sagen die zich rond kerst afspeelden en die in de meeste gevallen een heidense achtergrond hadden. De kerst die we nu kennen is voor een groot deel gevormd om ons warm te laten lopen voor eten en drinken op de beide kerstdagen. En dat terwijl er pas in 1611 sprake was van iets waaruit de Kerstman lijkt te zijn ontstaan echter was dit Sint Nicolaas de bescherm heilige van New York en onze Sinterklaas. Door de jaren heen veranderde Sint Nicolaas in de Kerstman met een heus gedicht in 1821 `Twas the night before christmas´ daarna werd er eigenlijk om de paar jaar voort geborduurd op het thema. Met in 1930 de eerste advertentie campagne van een bekend frisdrankmerk.

Hoeckse vrijdag

Biedt uiteindelijk dan toch soelaas op het gebied van samenvoeging van de vijf Hoeckse gemeente twee voor drie tegen. Dus dat bied nog wel een paar weken respijt voor de bewoners op het eiland en die adem pauze hebben we wel nodig. Want er zijn nog andere dringende onderwerpen die eigenlijk voorrang hebben op deze retoriek. Niet dat er gauw een ander standpunt zal worden ingenomen door de vijf gemeenten op het eiland. Maar misschien kan het reces van de komende twee weken worden gebruik om eens goed te kijken naar alle voor en tegens. En misschien bloeit er dat alsnog iets moois tussen de vijf gemeenten van het Hoeckse. Niet dat het gewone volk op het eiland naar zijn mening wordt gevraagd, want ja wat zouden ze toe kunnen voegen. Het gaat natuurlijk om de baantjes binnen de gemeente of liever gezegd tussen de baantjes voor de diverse partij corveeën.  Want een ding is nu al duidelijk het compromis zal moeten zorgen dat iedereen zijn baantje behoud waardoor het samengaan eigenlijk voor de start al gedoemd is te mislukken. Want zonder efficiënter werken, dus meer werk met minder mensen heeft een fusie eigenlijk geen toegevoegde waarde. En dat is reeds uit meerdere onderzoeken naar voren gekomen groter staan eigenlijk voor hoger kosten. Wat hoe groter de organisatie hoe hoger de kosten. Waarbij de hoogste kosten worden gemaakt in het aansturen van de organisatie. Dit terwijl er bij kleiner organisatie´s veel minder aansturing van de organisatie noodzakelijk is. Hierbij is er gekeken naar alle kosten die moesten worden gemaakt binnen de beide organisaties. Opvallend daarbij was dat alles binnen grotere organisaties meer kost dan bij een kleine organisaties. Hierdoor zou de kleinschaligheid van de Hoeckse gemeenten  in het huidige model het beste bestuurlijk en financieel zijn. Nu moet dat alleen nog doordringen binnen het gemeentelijke apparaat voor het weer algemeen geaccepteerd wordt.

Hoeckse donderdag

Bewijst eens te meer dat niet investeren in de infrastructuur in het Hoeckse de achilleshiel van ons eiland. Want vanochtend bleek het dan toch het Hoeckse is een eiland met vier verbindingen naar buiten. En nu net bleken vanmorgen twee van deze verbindingen niet optimaal te functioneren waardoor er in het Hoeckse sprake was van een verkeersinfarct. Hierdoor kon niemand het Hoeckse in of uit en stond het rijen dik op de wegen en dijken. En ondanks dit alles liet iedereen het gelaten over zich heen komen. Geen toeterende automobilisten of verhitte discussies nee gewoon gelaten in de auto wachten op je beurt. En constateren dat alles na 90 minuten zij weg weer vond in het Hoeckse. Maar wel met de boodschap dat er misschien toch meer moet worden gedaan om ons Hoeckse leefbaar te houden. Waardoor er toch meer mensen binnen het Hoeckse aan de slag kunnen en niet buiten het eiland aan de slag hoeven. Ook moeten er meer initiatieven worden ontplooid om beter en sneller internet beschikbaar komt zodat er meer mensen thuis kunnen werken. Maar geen goede digitale snelweg zonder goede provinciale wegen en een goed verkeersplan voor het Hoeckse. Alleen lijkt een ding dit alles in de weg te staan het agendapunt bestuurlijke samenvoeging. Dit is op dit moment het toverwoord voor de vijf gemeenten van het Hoeckse. Hierdoor is alles wat echt belangrijk is voor het eiland op de vijfde plaats gekomen. Want het samenvloeien van alle bestuurlijke taken beteken een reduceren van het ambtenaren apparaat wat in het Hoeckse staat voor een hete winter. Geen ambtenaar wil namelijk zijn baantje en rechten kwijt dus zijn de loopgraven de afgelopen weken gegraven. En staat het hele gemeentelijke personeel klaar om te strijden tot op de laatste ambtenaar. Tegen het voorjaar zullen we daar binnen het Hoeckse de contouren van zien in het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

Lijkt het seizoen dan eigenlijk echt te beginnen in het Hoeckse de eerste kerst borrels voor de hard werken Hoeckse heren en dames. En zoals altijd in deze periode gaat zo´n gelegenheid van start met de beoordelingsgesprekken. Van die gesprekken waarbij de afdelingshoofden nu eens echt kunnen vertellen wat ze nu het hele jaar is opgevallen aan je werkhouding. Omdat er over het algemeen hard gewerkt wordt in het Hoeckse moet er dan toch een andere insteek worden gevonden. Die dan meestal te vinden is in de Persoonlijke ontwikkeling een begrip wat de meeste in het Hoeckse net zo ongrijpbaar lijkt als een maat geven aan de weidsheid van het Hoeckse. Maar goed omdat het eenmaal een trend lijkt te zijn buiten het Hoeckse en het zou misschien ook iets kunnen doen met de heren en damesin het Hoeckse. Lijkt dit dus bij de verbeter punten van 2016 een topic te worden, de persoonlijke ontwikkeling al is de vorm voor deze vooruitgang nog niet bekend. Maar het nieuwe jaar zal op dat gebied nog wel een aantal wendingen geven. En zoals het altijd gaat in het Hoeckse zullen de oude en vertrouwde manieren en gebruiken het ook wel weer gaan winnen. Zodat het uiteindelijk gewoon een stapje je dichter bij jezelf zijn een goede stap in je persoonlijke ontwikkeling is. Voorlopig is het Hoeckse de beste manier om dichter bij de kern van dingen te komen. Dus voor een persoonlijke ontwikkeling moeten we misschien meer kijken naar het weidse van het Hoeckse. Waarmee we de tunnelvisie die bij een te strak werkregime voorkomt kan worden doorbroken. Of dat nu is wat de uitkomst van het beoordelingsgesprek had moeten zijn betwijfel ik. Maar laten we het nog even afwachten voor de uitkomst hebben we een heel jaar. Dus met frisse moed gaan we ervoor in het nieuwe jaar in het Hoeckse.

Hoeckse dinsdag

Blijkt dan toch weer een opmaat naar de rest van de week in het Hoeckse te worden al lijkt dinsdag wel steeds meer uit wachten te gaan bestaan in het Hoeckse. Wachten op het nog mooiere weer op donderdag en wachten op het weekeinde dat nog komen gaat. Niet dat het wachten zo erg is dat het gaat vervelen, alleen duurt het altijd dat wachten in het Hoeckse. Maar gelukkig is er een ding waar we niet echt vreemd van zijn in het Hoeckse en dat is wachten. Want als je in het Hoeckse klaar bent met het ploegen en zaaien moet je wachten tot het resultaat van dit werk zich toont boven de Hoeckse klei. Maar als altijd zijn er mensen die niet kunnen wachten en zich altijd op het standpunt zetten dat ze niet hoeven te wachten. Dat zijn de mensen die bij de bakker binnenlopen en gelijk beginnen te roepen. Het soort dat alleen maar kan roepen waar ze recht op hebben en nooit denken dat andere ook rechten hebben. En die rechten hebben niets te maken met je status of afkomst maar alles met hoelang je al staat te wachten tot je aan de beurt bent. Toch menen sommige dat zij gevrijwaard zijn van wachten en altijd voor mogen. Het zijn dan ook deze mensen die je tijdens het wachten gaat herkennen in het Hoeckse. Waardoor je al gauw ziet dat dit soort mensen niet zielig zijn, maar gewoon sociaal onkundig. En die onkunde blijkt des te meer in de weken die er aan zitten te komen de weken dat deze egoïsten nog even moeten laten zien wie ze zijn. Gelukkig schreeuwt dat al op een afstand van deze figuren af. Zodat je ze gewoon kunt negeren want als er iets is waar de onbeschaafde onkundige voordringers niet tegen kunnen. Dan is het tegen het feit dat ze genegeerd worden en gewoon moeten doen wat andere ook doen wachten op je beurt.

 

Hoeckse maandag

Toont eens te meer aan dat vrouwen slechte verliezers zijn en eigenlijk nooit echt oprecht zijn in hun bedoelingen. Zo lijkt het of er altijd iets is wat je over het hoofd ziet als je wordt ingepalmd door een vrouw. Nog erger wordt het als je niet vatbaar bent voor de charmes van een vrouw want afwijzing is iets wat een vrouw moeilijk lijkt te verkroppen. Daarbij aangetekend dat de vrouwen waar je het meest voor op moet passen uit kuststreek lijkt te komen. En ook al zou je in het Hoeckse klimaat geen zwarte weduwe verwachten ze zijn er wel degelijk. En omdat ik zeker weet dat dit soort vrouwen eigenlijk niet thuis horen in het Hoeckse. Ze hebben in het Hoeckse wel hun plaats opgeëist maar op de weg daar naartoe vallen er wel vele slachtoffers. Het rare is dat de zwarte weduwe ondertussen wel zelf de rol van slachtoffer heeft opgeëist. Terwijl we allemaal in het achterhoofd weten dat het niet zo is legen we hun geen strobreed in de weg. Door het weg kijken krijgen deze rovers namelijk alle ruimte die ze niet verdienen. Alleen lijken we te berusten in deze wetenschap omdat je nooit weet wat je kan verwachten. Maar is dat een reden om deze zwarte weduwen haar gang te laten gaan. Het antwoord zou nee moeten zijn maar omdat het een uitheemse diersoort is. Ben je toch een beetje voorzichtiger dan dat het gaat om iemand uit het Hoeckse. Al weet ik dat je zoiets makelijker zegt dan doet. Maar het voornemen is er en mocht er niets van komen dan is er nog niets aan de hand. Want over een kleine drie weken begin er een nieuw jaar met nieuwe voornemens in het Hoeckse. En tot die tijd is het gewoon goed oppassen dat je geen zwarte weduwe tegen de haren strijkt in het Hoeckse.

Hoeckse zondag

Heeft iets weg van een déjà vu alsof je het al eens meegemaakt in het Hoeckse op het moment dat je het meemaakt. In het Hoeckse heb je dan sterk het gevoel dat je het al eens eerder hebt meegemaakt, maar je kan er dan je vinger er niet opleggen waar en wanneer. Ook het hoe en waarom zijn onder deze omstandigheden niet direct beschikbaar als parate kennis. Waardoor je de hele dag het gevoel blijft houden dat er iets is waardoor je niet zeker bent dat je deze dag wel bewust meemaakt. En het rare is dat je op zo´n dag dan ook weer niets meemaakt waardoor je een nieuw of ander ijkpunt hebt. Het is dan in het Hoeckse zo´n dag waarop er geen herinnering wordt aangemaakt. Dus eigenlijk is er dan geen beleving die je toe kan schrijven aan deze dag waardoor het lijkt of je de dag niet bewust meemaakt terwijl er wel punten van Herkenning lijken te zijn. Je vraagt je dus steeds af of je wel veel energie moet steken in een dag als vandaag omdat het voelt of die als eens eerder is geleefd. Maar hoe verder de dag vordert, lijken er steeds meer dingen af te wijken van wat je dacht dat die zouden zijn. Er lijken scheuren te komen in de spiegelgladde weg en de herinnering aan deze dag die we nu wel of niet hebben meegemaakt. Maar waar komt dan toch dat gevoel dan vandaan dat we deze dag of situatie al eens hebben meegemaakt. Hebben we dan toch een collectief geheugen waar we alle een onderdeel van zijn en waar het samen dromen zorgt voor een wereld of in het geval van het Hoeckse een eiland. Waarin we samen een gevoel van samenhorigheid hebben omdat we samen in dezelfde droom delen. Maar wat is de invloed die we hebben opdat wat we samen gemeen lijken te hebben.

Hoeckse zaterdag

Is uiteindelijk de som van veel dingen in het Hoeckse de kunnen worden omschreven als oorzaak en gevolg. Maar voor dat het uiteindelijk zover is dat je bestaan in het Hoeckse is gestopt blijkt dat er nog maar weinig mensen zijn die wat met herinneringen hebben. En de plaats in het Hoeckse waar je zes dagen per week wordt herinnert wordt aan de eindigheid van dingen. Is dan toch wel de milieustraat in Klaaswaal een plaats waar oude herinneringen samenkomen. En een plaats waar schijnbaar zonder emotie afscheid wordt genomen van gebeurtenissen die als bepalend in het leven kunnen worden gezien. Zo worden er een levenlang dingen naar de milieustraat gebracht die in een eerdere tijdspanne nog deel waren van het leven van de gebruiker. Maar die buiten gebruik zijn geraakt en zonder enige schroom worden opgeruimd. Alsof er geen interesse meer is in reflectie of herbeleving van momenten die samen hangen met deze voorwerpen. En omdat er soms dingen bij zijn waarvan men de herinnering niet van kent worden er soms ook pareltje uit de Hoeckse geschiedenis weg gegooid. Zonder blikken en blozen in de einde leven cyclus gestopt die alleen op basis van hun geschiedenis een geldige reden tot bewaren hadden. In het Hoeckse lijkt het soms dat men alleen nog maar vooruit wil kijken waardoor het verleden soms over het hoofd wordt gezien. Want alle dingen groot en klein hebben een geschiedenis die soms pijnlijk maar een andere keer gelukkig kan zijn. Zo zouden dingen voor hele generaties waarde kunnen hebben als men het verhaal achter deze dingen zou kennen. Om deze verhalen te kennen echter dienen mensen vaker om te kijken naar hun naaste die dan hun herinneringen en verhalen kunnen delen. Want door het delen van herinneringen krijgen dingen betekenis en kan de levenscyclus van dingen langer en zinvoller worden. Nu wordt er veelmeer ingezet op gebruik dan bezit maar is dit wel de juiste weg.